Diyarbakır Koşullarında Farklı Organik Bitki Besleme Uygulamalarının Tatlı Mısır Bitkisinin (Zea mays L. saccharata Sturt) Taze Koçan Verimi Üzerine Etkisi

Year 2015, Volume: 29 Issue: 2, 0 - 0, 21.08.2015

Haktan Cihangir Abdullah Öktem

Abstract

Bu çalışma ile 16 farklı besin kaynağının (sığır gübresi, sığır gübresi + humik asit, tavuk gübresi, tavuk gübresi + humik asit, at gübresi, at gübresi + humik asit, koyun gübresi, koyun gübresi + humik asit, torf, torf + humik asit, kompost, kompost + humik asit, solucan gübresi, deniz yosunu gübresi + sığır gübresi, güvercin gübresi, geleneksel) ikinci ürün olarak yetiştirilen tatlı mısırın taze koçan verimine olan etkisi araştırılmıştır. Deneme tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekrarlamalı olarak Diyarbakır koşullarında 2010 ve 2011 yıllarında yürütülmüştür. Çalışmada bitkisel materyal olarak GSS-8388 tatlı mısırı çeşidi kullanılmıştır. Elde edilen iki yıllık sonuçlara göre tatlı mısırda besin kaynakları arasındaki farklılıklar taze koçan verimi bakımından istatistiki olarak önemli bulunmuştur. İki yılın ortalamasında en yüksek taze koçan verimi sırasıyla; deniz yosunu + sığır gübresi (1346.02 kg/da) ve güvercin gübresi (1267.55 kg/da), torf (1266.15 kg/da) uygulamalarından elde edilmiştir. Çalışmada ayrıca ekonomik karlılık durumu da belirlenmiştir. Dekardan en fazla net kar sağlayan uygulama 2010 yılında at gübresi (2270.26 TL da־¹), 2011 yılında ise sığır gübresi + humik asit (5364.84 TL da־¹) uygulamaları olmuştur. Organik uygulamaların büyük çoğunluğu organik ürün fiyatının yüksek olması nedeniyle geleneksel üretimden daha kârlı bulunmuştur.