Objective: The aims of this retrospective study were to compare the results of therapeutic efficacy of intravenous high^ dose methylprednisolone (HDMP) and intravenous immunoglobulin (WIG) for the treatment and to determine of demographic characteristics of cases. Methods: Data were collected from hospital medical records between January 1998 and February 2003. We evaluated 50 cases (23 male, 27 female), aged between 1-14 years, diagnosed as acute immune idiopathic thrombocytopenic purpura. 24 cases were treated with HDMP, 15 cases with WIG',11 cases whom the consecutive therapy was started because of inadequate elevation in platelet counts therapies. At the end of 48 hours and 72 hours of therapy, platelet counts were determined. Results: After 48 hours of treatment, mean platelet counts were determined as 44x10(9)/L in the group who received HDMP, 55 x 10(9)/L in the group given MG and 17x10(9)/L in the group given consequtive tretment. After 72 hours of treatment, mean platelet counts were determined as 83x10(9)IL in the group who received HDMP, 110x10(9)/L in the group given WIG and 21 x 10(9)IL group given consequtive tretment. The time required to platelet counts increased at a level of > 50 xlO(9)/L was 3.6±1.5 days in the group who received HDMP, 2.5±0.8 in the group who received WIG, 10.8±4.6 days in the group who received consequtive treatment. Chronic immune thrombocytopenic purpura (ITP) developed in 8% of children who received HDMP, 13% of children who received IVIG, 54% of children who received consequtive treatment. Conclusion: When assessing the effectivity of WIG and HDMP therapy in the treatment of acute ITP we found no difference between these two modalities. In patients by whom the consecutive therapy was started because of inadequate elevation in platelet counts, the risk of developing chronic ITP was increased.
Amaç: Akut immun trombbsitopenikpurpura (ITP) nedeni ile başvuran olguların retrospektif olarak incelenmesi, demografik özelliklerinin belirlenmesi, tedavide uygulanan yüksek doz metil prednizölon (YDMP) ile intravenöz immunglobulin (MG) tedavi sonuçlarının karşılaştırılması. Gereç ve Yöntem: Ocak 1998 ile Şubat 2003 arasında akut ITP tanısı alan yaşları 1-14 yıl arasında değişen 23'ü erkek, 27'si kız 50 vakanın dosyaları incelendi. 24'üne i.v YDMP, 15'ine WIG ve ll'ine de trombosit sayısının yeterince yükselmemesi nedeni ile ardışık tedavi uygulanan vakalar değerlendirildi. Tedavinin 48, ve 72. saatinde trombosit sayılarına bakıldı. Bulgular: Tedavi başladıktan 48 saat sonra ortalama trombosit sayısı YDMP alanlarda 44.000/mm3, MG alanlarda 55.000/mm3, ardışık tedavi alanlarda 17.0001mm3, 72 saat sonra ortalama trombosit sajnsı YDMP alanlarda 83.000/mm3, WIG alanlarda 1'10.000/mm3, ardışık tedavi alanlarda 21.000/mm3 saptandı. Trombosit sayısının >50.000/mm3 olması için gereken süre YDMP alanlarda 3.6±1.5 gün, MG alanlarda 2.5+0.8 gün, ardışık tedavi alanlarda 10.8±4.6 gün olarak saptandı. Tedaviden sonra YDMP alanlarda %8, WIG alanlarda %13, ardışık tedavi alanlarda %54 oranında kronik ITP geliştiği saptandı. Sonuç: Akut ITP ile gelen olguların tedavisinde WIG ile YDMP'nin etkinliğinin değerlendirilmesinde belirgin fark olmadığı gözlendi. Ayrıca tedavinin başlangıcında trombosit sayısında yeterli yükselmenin olmaması nedeniyle ardışık tedavi uygulanması gerektiren vakalarda kronik ITP gelişme riskinin daha yüksek olduğu saptandı.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | February 1, 2005 |
Published in Issue | Year 2005 Volume: 36 Issue: 1 |