Determination of Grain and Forage Yield of Some Corn (Zea mays) Varieties Grown in Aydin Region

Yıl 2020, , 30 - 45, 01.10.2020

Orhan Alp , Yakup Onur Koca

https://doi.org/10.33724/zm.687235

Cited By: 3

Öz

The research was carried out to determination the highest grain yield, some yield components (a thousand grain weight, the number of grain in the cob and the length of the cob), some seed quality characteristics (ash, fiber, protein, starch and fat contents) and forage yields (cobs, stalks and leaves) of some corn varieties used as grain or sometimes as silage production in the province of Aydın during 2018. The study was conducted in Adnan Menderes University, South Campus in the research area. The trial was done randomized complete block design with four replications. The materials of the study were determined as P1921, DKC6630, P1429, P1574, 71MAY69, İnove, 73MAY81, 70MAY82, Gladius, P2088 corn varieties. As a result of the study, the average of grain yield was 15030 kg.ha-1 and the average of some yield components were measured as one thousand grain weight 336.1 g, the number of grain in the cob 595.5, and the length of the cob 20.9 cm. The averages of grain quality values were determined as ash content 1.2%, fiber content 2.3%, crude protein content 8.2%, starch content 60.1% and oil content 3.1%. In addition, mean values of green herb yield were measured as leaf weight 191.4 g, stem weight 278.7 g, cob weight 402.1 g and whole plant wet weight 875.7 g.

Anahtar Kelimeler

corn (Zea mays), grain yield, protein rate, starch rate, forage yield

Aydın Bölgesinde Yetiştiriciliği Yapılan Bazı Mısır (Zea mays L.) Çeşitlerinin Tane ve Hasıl Verimlerinin Belirlenmesi

Öz

Bu araştırma 2018 yılında Aydın ilinde ana ürün tane mısır yetiştiriciliğinde kullanılan ve bazen silajlık olarak da değerlendirilebilen mısır çeşitlerinin tane verimi, bazı verim öğeleri (bin tane ağırlığı, koçanda tane sayısı ve koçan boyu), bazı tane kalite parametreleri (kül, lif, protein, nişasta ve yağ oranları) ve hasıl ot (koçan, yaprak ve sap) verimlerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Çalışma Adnan Menderes Üniversitesi Güney Kampüsü deneme alanında yapılmıştır. Deneme tesadüf blokları deneme desenine göre dört tekerrürlü olarak gerçekleştirilmiştir. Materyal olarak P1921, DKC6630, P1429, P1574, 71MAY69, İnove, 73MAY81, 70MAY82, Gladius, P2088 çeşitleri kullanılmıştır. Çalışmanın sonucunda ortalama tane verimi 1503 kg.da-1 ve bazı verim öğelerinin ortalamaları bin tane ağırlığı 336,1 g, koçanda tane sayısı 595,5 adet ve koçan boyu 20,9 cm olarak ölçülmüştür. Tane kalite değerlerinin ortalamaları kül oranı % 1,2, lif oranı % 2,3, protein oranı % 8,2, nişasta oranı % 60,1 ve yağ oranı %3,1 olarak belirlenmiştir. Bunlara ek olarak hasıl ot verimi için ölçülen ortalama değerler ise yaprak ağırlığı 191,4 g, sap ağırlığı 278,7 g, koçan ağırlığı 402,1 g ve tüm bitki yeşil ağırlığı ise 875,7 g olarak ölçülmüştür. Elde edilen sonuçlara göre Aydın İlinde ekonomik olarak üretimi yapılacak tane mısır çeşidi; P2088, silajlık mısır çeşidi ise İnove önerilebilir.

Anahtar Kelimeler

mısır (Zea mays), tane verimi, protein oranı, nişasta oranı, tek bitki yeşil ot verimi

Kaynakça

• Acikgoz, N., E. Ilker and A. Gokcol. 2004. Assessment of Biological Research on the Computer. ISBN: 973-483-607-8 Ege University Seed Technology Center, Publication No: 2 Bornova-Izmir, Turkey (in Turkish).
• Açıkgöz, E., 1991. Yem bitkileri. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi. Bursa.
• Angelov, K. 1994. Correlations Between Grain Yield and Ear Characteristics in Maize Hybrids. Field Crop Abstr. Vol. 47: 133.
• Anonim, 2018a. 80. Hesap Dönemi Faaliyet Raporu 2017. Toprak Mahsulleri Ofisi Yıllığı. http://www.tmo.gov.tr/Upload/Document/maliisler/2017faaliyetraporu.pdf
• Anonim, 2018b. Tarımsal Ekonomi ve Politika Geliştirme Enstitüsü (TEPGE) Durum Tahmin Mısır 2018 – 2019 raporu. https://arastirma.tarimorman.gov.tr/tepge/Belgeler/PDF%20Durum-Tahmin%20 Ra porlar%C4%B1/2018-2019%20Durum%20Tahmin%20Raporlar/M%C4%B1s%C4B1r%20Durum %20Tahmin%20Raporu%202017-2018-308.pdf Anonim, 2019. 2019-2023 Stratejik Planı. Toprak Mahsulleri Ofisi Genel Müdürlüğü. http://www.tmo.gov.tr/Upload/Document/stratejikplan.pdf
• Arnon, I. 1975. Mineral Nutrion of Maize. International Potash Institue. Bern/ Switzerland.
• Başer, İ., 1993. Mısırda Verim ve Kaliteye Etkili Başlıca Karakterler ve Bunların Kalıtımı Üzerine Araştırmalar. T.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi.
• Budak B., Ö. Alan., H. Akdemr., 2005. Küçük Menderes Koşullarında Bazı Melez Mısır (Zea mays L.) Çeşitlerinin Hasıl Verimi Üzerine Bir Araştırma. VI. Tarla Bitkileri Kongre kitabı. 2: 1017–1020.
• Büyükerdem, N.İ., Akman, Z., 2008. Effects of Different Zinc Containing Fertilizers Aplications on Ear Yield and Some Agronomic and Quality Characters of Sweet Corn. Journal of Plantand Evironmental Sciences 1,21- 27.
• Cerit, İ., Turkay M.A., Sarıhan H., Korucu T., Say S.M., Ülger A.C., Kirişçi V., Şen H.M., 2007. İkinci Ürün Mısır Yetiştiriciliğinde Farklı Toprak İleme Yöntemlerinin Tane Verimi ve Bazı Toprak Özelliklerine Etkisinin Belirlenmesi. VII. Tarla Bitkileri Kongre kitabı I: 113-116.
• Cesurer, L., Akkaya, A., Çiçek, A., Yürürdurmaz, C., ve Demirbağ, V., 1999. İkinci Ürün Bazı Hibrid Mısır Çeşitlerinde Verim ve Verim Unsurları Arasındaki İlişkilerin Belirlenmesi. Orta Anadolu’da Hububat Tarımının Sorunları ve Çözüm Yolları Sempozyumu, Posterler: Hububat Islahı ve Çeşitler, 8-11 Haziran 1999, Konya, 640-644.
• Çaçan E., İşikten S., 2019. Bingöl İli Ekolojik Koşullarında Bazı Silajlık Mısır Çeşitleri İçin Uygun Ekim Zamanının Belirlenmesi. Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi, 6(1): 39-49.
• Çağlayan Dumral N.H., 2015. Farklı Çinko Dozlarının Mısır (Zea mays L.) Çeşitlerinde Verim ve Tane Kalitesi Üzerine Etkisi. Adnan Menderes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, 65 S.
• Debnath, S. C. ve Sarkar, K. R. 1989. Quantitative Genetic Analysis of Grain Yield Some Other Agronomic Traits in Maize. Pakistan Journal of Scientific and Industrial Research, 32 (4); 253 – 256.
• Gay, J. P. ve Blac, D. 1984. Control of The Components of Grain Yield. Physiologie Dumais. Collaque Organise for I’INRA LE CNRS ET I’ACPM. Rayon, 15 – 17 march 1983, 181 – 192.
• Gislum R., Micklander E and Nielsen JP., 2004. Quantification of nitrogen concentration in perennial ryegrass and red fescue using near-infrared reflectance spectroscopy (NIRS) and chemometrics. Field Crops Research, 88: 269- 277.
• Güneş A., 2017. Bazı Silajlık Mısır (Zea mays L.) Çeşitlerinin Silajlık Verim ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. Ordu Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yükseklisans Tezi. 57 S.
• İdikut, L., Kara, S.N. 2013. Tane Ürün için yetiştirilen ikinci ürün mısır çeşitlerinin bazı verim öğeleri ile tane nişasta oranlarının belirlenmesi. K.S.Ü. Doğa Bilim Dergisi. 16(1): 8-15.
• Jatimliansky, J. R., Urrula, M. I. and Arturi, M. J. 1986. Relationships Between Photosynthesis, Canopy Traits and Yield in Flint Type Maize. Maize Genetics Cooperation Newsletter, 62 – 73.
• Kara, M. 2001. Bir Melez Mısır Populasyonunda Verim ve Verim Unsurları Arasındaki İlişkilerin Korelasyon ve Path Analizi Yoluyla Değerlendirilmesi. A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları, Tarım Bilimleri Dergisi, 7, (4), 1-4, Ankara.
• Karayel R., Bozoğlu H., 2017. Bezelye (Pisum sativum L.) Genotiplerinin Bazı Fizikokimyasal Özellikleri Arasındaki İlişkiler. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi 2017, 26 (Özel Sayı): 92−98.
• Kırtok, Y. 1998. Mısır Üretim ve Kullanımı. Kocaoluk Basın ve Yayınevi, Sayfa 445, İstanbul.
• Koca Y.O., 2009. Aydın Bölgesinde Birinci ve İkinci Ürün Mısırda (Zea mays) Verim, Verim Öğeleri, Fizyolojik ve Diğer Bazı Özellikler Arasındaki Farklılıklar. Adnan Menderes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Doktora Tezi. 80 S.
• Koca Y.O., Turgut İ., Erekul O., 2010. Tane Üretimi İçin Yetiştirilen Mısırın Birinci ve İkinci Üründeki Performanslarının Belirlenmesi. Ege Üniv. Ziraat Fak. Derg., 47 (2): 181-190.
• Kuş H.O., 2015. Atdişi Mısırda (Zea mays L. Indentata Sturt.) Yavaş Salımlı Azotlu Gübrenin Tane Verimi ve Verim Öğelerine Etkileri. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi. 71 S.
• Kuşaksız T., Kaya Ç.., 2005. Manisa Koşullarında Yetiştirilen Mısır Çeşitlerinin (Zea mays L) Hasıl Verimleri Üzerine Bir Araştırma. VI. Tarla Bitkileri Kongresi kitabı, II: 1021–1026.
• Küçük B., 2011. Bazı Silajlık Mısır Çeşitlerinde Morfolojik Özelliklerin ve Yem Verimlerinin Belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yükseklisans Tezi. 65 S.
• Kün, E. 1985. Sıcak İklim Tahılları. A.Ü.Z.F. Yayınları No: 680, A.Ü. Basımevi. Ankara.
• Mut, Z., Bayramoğlu, H.O., Özcan, H. 2007. Bazı ekmeklik buğday (Triticum aestivum L.) genotiplerinin verim ve başlıca kalite özelliklerinin belirlenmesi. OMÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 22(2): 193-200.
• Öktem, A., Öktem, A.G., 2009. Bazı Atdişi Hibrit Mısır (Zea mays indentata L.) Genotiplerinin Harran Ovası Koşullarında Performanslarının Belirlenmesi. Harran Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 13(2):49-58.
• Özkan, A., 2001. GAP Bölgesinde İkinci Ürün Olarak Yetiştirilen Farklı Mısır Çeşitlerinin Hasıl ve Tane Verimleri Üzerinde Araştırmalar. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi.
• Terman, G.L., Ramig, R.E., Dreier, A.F., Olsan, R.A.1969. Yieldprotein relationships in wheat grain, as affected by nitrogenand water. Agron. J., 61 (5), 755-759.
• Tollenear, M., Dwyer, L. M. and Stewart, D. W. 1992. Ear and Kernel Formation in Maize Hybrids Respresting Three Decades of Grain Yield. Improvement in Ontorio. Crop Science, 32: (2), 432 – 438.
• Vartanlı, S., Emeklier H.Y., 2007. Ankara Koşullarında Hibrit Mısır Çeşitlerinin Verim ve Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. VII. Tarla Bitkileri Kongresi, Erzurum. Cilt I, S: 3742.
• Xu, Z. B. 1986. Influence Major Characters of Maize on the Productivity of Indivudial Plants. Ningxia Agricaltural Science and Technology, 5: 26 – 27.