Life of Shu’ba b. al-Hajjaj and Place Of Hadith Science

Yıl 2016, Cilt: 5 Sayı: 8, 3099 - 3124, 25.12.2016

Erdoğan Köycü

https://doi.org/10.15869/itobiad.274035

Cited By: 1

Öz

The hadiths of our
Prophet (p.b.u.h.) including verbal,verb and adjectives were preserved by his
companions and written by some.In the period of Tabii, they had deliberately
kept the hadiths which they had narrated from the prophet’s companions,hadiths
and sent them to Tabii at-Tabii.These hadiths recorded in the period of Tadvin
(compilation) were separated into chapters in the period of Tasnif (classification)
and artifacts such as Musnad, Jami, Sunan.Many of these works have been
delivered to daylight.Many hadith scholars who have tried to separate sahih hadiths
from the sakim hadiths of the hadiths and tried to preserve them have grown.Shu’ba is one of the most prominent scholars of the period of
the Hadith Methods and Hadith Sciences, especially in Carh and Ta'dîl. From this point of view, we did this research in order
to show his ideas about Hadith Method and Hadith Science and to contribute to
these sciences.  

Anahtar Kelimeler

Life of Shu’ba b. al-Hajjaj, Hadith Methods, Hadith Science, Carh Tadil, Hadith

Şu'be b. El-Haccâc'ın Hayatı ve Hadis İlmindeki Yeri

Öz

Peygamberimiz’in (s.a.s.) söz, fiil ve takrirlerinden oluşan hadisler,
Ashâb tarafından hıfzedilmiş ve bazıları tarafından yazılmıştır. Tâbiûn
döneminde ise hadis ravileri Sahâbe-i Kirâm’dan rivayet ettikleri hadisleri
titizlikle hıfz edip; yazarak Tebeu’t-Tabiîn’e ulaştırmışlardır. Tedvîn döneminde kayda geçen bu hadisler, tasnîf
döneminde bablara ayrılarak Müsned, Câmi,
Sünen gibi eserler ortaya çıkmıştır. Bu eserlerden pek çoğu günümüze kadar
ulaştırılmıştır. Hadislerin sahihinin sakiminden ayrılması ve muhafazası
konusunda gayret sarf etmiş pek çok hadis âlimi yetişmiştir. Hadis âlimlerinin
gayretleri neticesinde hadis müdevvenâtı günümüze kadar ulaşmıştır. Şu’be,
Hadis Usûlü ve Hadis İlimleri’nde özellikle Cerh ve Ta’dîl İlmi’nde devrinin en
ileri gelen âlimlerinden biridir. Bu açıdan onun Hadis Usûlü ile ilgili
fikirlerini ve bu ilimlere katkısını ortaya koyabilmek için bu araştırmayı
yaptık.

Anahtar Kelimeler

Şu’be b. el-Haccâc, Râviler, Hadis Usulü, Hadis Bilimleri

Kaynakça

• Abdulhayy b. İmâd,Şezarâtu’z-Zeheb fî Ahbâri men Zeheb,I-VIII, Mektebetu’l-Kudsî, Mısır: Matbaatu’s-Sıdkı’l-Hayriyye, 1350.
• Ahmed b. Hanbel, Kitâbu’l-İlel ve Ma’rifeti’r-Ricâl,I-II,(Neşr:Talat Koçyiğit,İsmail Cerrahoğlu), İstanbul: el-Mektebetu’l-İslâmiyye, 1987.
• Alî b.Abdullah b.Ca’fer el-Medînî,el-İlel,(Tah:Mustafâ el-A’zamî), Beyrut: el- Mektebetu’l-İslâmî, 1980.
• Alî El-Kârî,el-Esrâru’l-Merfûa fî Ahbâri’l-Mevdûa,(Tah.Muhammed Es-Sabbâğ), Beyrut: Muessesetu’r-Risâle, 1971.
• El-Bağdâdî Ebû Bekr