Öz
Recep Hıfzı şiirlerinde içinde yaşadığı
coğrafya ve doğayı bir oluşlar mekânına olarak görür. Coğrafya ve tabiata ait
değerleri kendi imgelem dünyasında yeniden anlamlı kılan Hıfzı, doğanın dili ve
anlattıklarını simgesel göndergelerle ele alır. Şair bu simgesel göndergeler vasıtasıyla
çiçeklerle dertleşir, turnalarla konuşur ve kuşlarla sohbet eder. Bu açıdan
doğa onun vazgeçilmez kendi oluş evrenidir.
Şairin
şiirlerinde doğa, insanı kuran mimetik belleksel hafızadır. Hıfzı, evrenin
düzensizliğini doğanın insanı kuran ikliminde bir sığınak olarak görür. Bu
yüzden şairin şiirlerinde doğayla kurulan ilişki, görülenin ötesinde mekânsal
birçok tasarımı içerir. Nitekim insanın içinde yaşadığı coğrafya onun
kaderidir. Hıfzı bu kaderi içtenlik değerine dönüştürerek kendi oluş sürecine
dönüştürür.
Recep Hıfzı’nın şiirlerinde doğanın içine
gömülü yaşama bilinci, doğanın sağduyulu refleksi içinde çoğalan bir içtenlik
evrenine dönüşür. Bu evren düşünsel çağrışımlı bir doğa ve mekân kurgusuna
dönüşerek algısal bir boyut kazanır. Şairin şiirlerinde doğa ve tabiatın
işlevselliği darlaşan ve genişleyen nitelikleriyle ön plana çıkar.
Hıfzı’nın şiirlerinde Kars, Kağızman, köy, bağ,
bahçe, cennet, dağ, ağaç, su, toprak, kuş, turna, yel, çiçek gibi tabiat
unsurlarıyla kendi değerler dünyasını açımlar.
Kaynakça
- AKBAŞ, G. (2003). “Türkülerde Turna”. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi. S. 28. s. 3-29.
- ALPTEKİN, A. B.- ŞİMŞEK, E. (1989). “Kağızmanlı Hıfzı Bibliyografyası Üzerine Bir Deneme”. Türk Folkloru Araştırmaları. s.141-162.
- ALVER, K. (2013). Steril Hayatlar. Ankara: Hece.
- BAKHTIN, M. (2001). Karnavaldan Romana. (Çev. Cem Soydemir), İstanbul: Ayrıntı.
- BAUMAN, Z. (2000). Ölümlülük Ölümsüzlük ve Diğer Hayat Stratejileri. (Çev. Nilgün Demirören). İstanbul: Ayrıntı Yay.
- BAYAT, F. (2006). “Türk Mitolojisinde Dağ Kültü”. Folklor/Edebiyat. S.46. s. 47-60.
- GÖKA, E. (2001). Mekân ve İnsan, İstanbul: Pınar.
- HEİDEGGER, M. (2008). Varlık ve Zaman. (Çev. Kaan H. Ökten), İstanbul: Agora Kitaplığı.
- JAY, M. (2014). Diyalektik İmgelem Frankfurt Okulu’nun Tarihi ve Çalışmaları. (Çev. Sevgi Doğan), İstanbul: Ayrıntı.
- KORKMAZ, R. (2002). İkaros’un Yeni Yüzü-Cahit Sıtkı Tarancı. Ankara: Akçağ.
- KORKMAZ, R. (2007).“Romanda Mekânın Poetiği”, Edebiyat Ve Dil Yazıları Mustafa İsen’e Armağan. (Haz. Ayşenur Külhanlıoğlu İslam, Süer Eker), İstanbul: Grafiker.
- KÜÇÜK, S. (2007). Kağızmanlı Hıfzı Hayatı- Sanatı-Şiirleri. Ankara: Ürün.
- LEFEBVRE, H. (2014). Mekânın Üretimi. (Çev. Işık Ergüden). İstanbul: Sel.
Öz
Kaynakça
- AKBAŞ, G. (2003). “Türkülerde Turna”. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi. S. 28. s. 3-29.
- ALPTEKİN, A. B.- ŞİMŞEK, E. (1989). “Kağızmanlı Hıfzı Bibliyografyası Üzerine Bir Deneme”. Türk Folkloru Araştırmaları. s.141-162.
- ALVER, K. (2013). Steril Hayatlar. Ankara: Hece.
- BAKHTIN, M. (2001). Karnavaldan Romana. (Çev. Cem Soydemir), İstanbul: Ayrıntı.
- BAUMAN, Z. (2000). Ölümlülük Ölümsüzlük ve Diğer Hayat Stratejileri. (Çev. Nilgün Demirören). İstanbul: Ayrıntı Yay.
- BAYAT, F. (2006). “Türk Mitolojisinde Dağ Kültü”. Folklor/Edebiyat. S.46. s. 47-60.
- GÖKA, E. (2001). Mekân ve İnsan, İstanbul: Pınar.
- HEİDEGGER, M. (2008). Varlık ve Zaman. (Çev. Kaan H. Ökten), İstanbul: Agora Kitaplığı.
- JAY, M. (2014). Diyalektik İmgelem Frankfurt Okulu’nun Tarihi ve Çalışmaları. (Çev. Sevgi Doğan), İstanbul: Ayrıntı.
- KORKMAZ, R. (2002). İkaros’un Yeni Yüzü-Cahit Sıtkı Tarancı. Ankara: Akçağ.
- KORKMAZ, R. (2007).“Romanda Mekânın Poetiği”, Edebiyat Ve Dil Yazıları Mustafa İsen’e Armağan. (Haz. Ayşenur Külhanlıoğlu İslam, Süer Eker), İstanbul: Grafiker.
- KÜÇÜK, S. (2007). Kağızmanlı Hıfzı Hayatı- Sanatı-Şiirleri. Ankara: Ürün.
- LEFEBVRE, H. (2014). Mekânın Üretimi. (Çev. Işık Ergüden). İstanbul: Sel.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 27 Aralık 2018 |
| Kabul Tarihi | 18 Aralık 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 1 Sayı: 1 |
Kaynak Göster
- Makale Dosyaları