Validity of Testimony that Based on Common Hearings In Islamic Procedure Law

Yıl 2015, Cilt: 15 Sayı: 2, 257 - 282, 30.12.2015

Bilal Esen

Öz

Validity of Testimony that Based on Common Hearings In Islamic Procedure Law In this article, it is aimed to discover the theoretical frame of testimony that based on common hearings and it’s legitimacy sources and location of some contemporary laws, and thereafter all, to investigate the timeliness of this testimony. Data was compiled from books of furu fiqh and from some contemporary laws. It is preferred the methods of depiction and analysis and comparison. It seems that the testimony that based on common hearings has become one of the exceptions in Islamic procedure law. The main feature of this kind of witness is the way of getting the knowledge. Another feature, non- disclosure of source knowledge to be used in testimony. Testimony that based on common hearings has been adopted as legitimate because of not found genuine witnesses about the some juridical events. According to the Hanafis, this justification is under method of istihsan. Today, although the registration has spread and the official records has stored as safer, it is seen that, the need for testimony that based on common hearings has continued. It has been involved in some contemporary law. The contribution provided to Islamic law is a sample point in understanding the dynamism of tradition fiqh and will be directive on similar topics

Anahtar Kelimeler

Islamic Procedure Law, Testimony that Based Common Hearings, Hearsay

İslam Muhâkeme Hukukunda Yaygın Duyuma Dayalı Şahitliğin (Eş-Şehâde Bi’t-Tesâmuʻ) Kabulü

Öz

Bu makalede, yaygın duyuma dayalı şahitliğin fıkıhtaki teorik çerçevesini, meşruiyet gerekçelerini, bazı çağdaş kanunlardaki yerini tespit etmek ve ardından da günümüzde varlığını sürdürme imkânını sorgulamak amaçlanmıştır. Bilgiler fıkıh kitaplarından ve çağdaş kanunlardan taranmış, tahlil, tasvir ve mukayeseli değerlendirmeleri yapılmıştır. Yaygın duyuma dayalı şahitliğin, İslam muhakeme hukukunda istisna teşkil eden bir ispat delili olduğu görülmektedir. Bu tür şahitliğin temel özelliği, şahitliğe konu olan bilginin elde ediliş biçimidir. Bir diğer özellik ise bilginin kaynağının mahkemede açıklanmamasıdır. Yaygın duyuma dayalı şahitliğin meşruiyeti, bazı hukuki olaylar hakkında hakiki şahitleri bulmanın zorluğu gerekçesine dayanmaktadır. Bu gerekçeyi Hanefiler istihsan delili kapsamında görmektedirler. Günümüzde, tescilin yaygınlaşmasına ve resmi kayıtların daha güvenli saklanabilmesine rağmen yaygın duyuma dayalı şahitliğe olan ihtiyacın ortadan kalkmadığı ve çeşitli kanunlarda yer aldığı görülmektedir. Yaygın duyuma dayalı şahitliğin kabulüyle İslam muhakeme hukukuna sağlanan katkı, fıkhın dinamizm sağlayan geleneklerinin anlaşılması noktasında bir numune olup benzer konularda yol gösterici olabilecektir

Anahtar Kelimeler

İslam Muhakeme Hukuku, Yaygın Duyuma Dayalı Şahitlik, Hearsay