The Evaluation of the Relationship Between Alcohol and Forensic Cases Admitted to Eskişehir Osmangazi University Faculty of Medicine Department of Forensic Medicine

Yıl 2019, Cilt: 41 Sayı: 3, 216 - 225, 01.07.2019

Sara Koylu Kenan Karbeyaz

https://doi.org/10.20515/otd.477275

Cited By: 3

Öz

It is the duty of the physicians
who work in the emergency to determine and report the alcohol level at the
first moment in cases of forensic traumatology which alcohol has a role to
happen. In this study, it is aimed to emphasize the importance of alcohol
levels in forensic cases. This study was made with the retrospective analysis
of forensic reports of forensic traumatological cases and forensic reports
which was sent by the judicial authorities for the forensic report between the
dates (01.01.2018-30.06.2018) at Eskişehir Osmangazi University Department of
Forensic Medicine. No information was found about alcohol level measurement in
120 (55,3%) of 217 patients admitted to the study during the study period.
Alcohol wasn't detected in 85 (87.6%) of the 97 patients who had alcohol level
measurement and alcohol was detected in 12 (12.4%) this 97 patients. In our
study, more than half of the forensic reports from emergency departments (55 %)
did not have any information about alcohol. It is seen that emergency physicians
do not have enough information about this is sue.

Anahtar Kelimeler

Alcohol, Forensic Medicine

Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı’na Başvuran Adli Nitelikli Olgular ve Alkol İlişkisinin Değerlendirilmesi

Öz

Alkolün etkili olduğu adli
travmatoloji ilişkili olaylarda özellikle acil serviste çalışan hekimlere alkol
seviyesinin ilk anda belirlenmesi ve raporlanması görevi düşmektedir. Bu
çalışmada, adli olgularda alkol düzeyi bakılmasının öneminin vurgulanması
amaçlanmıştır. Bu çalışma Eskişehir
Osmangazi Üniversitesi Adli Tıp Anabilim Dalı’ nda 01.01.2018-30.06.2018
tarihleri arasında kesin adli rapor için adli makamlardan gönderilen, adli
travmatolojik olguların hastane dosyaları ile adli raporlarının retrospektif
olarak incelenmesiyle yapılmıştır. Çalışmanın
kapsadığı dönemde başvuran 217 olgunun 120’sinde (%55,3) alkol düzeyi ölçümü
hakkında herhangi bir bilgiye ulaşılamadığı, alkol düzeyi ölçümü yapılan 97
olgunun n:85 (%87,6) kanında alkol tespit edilmediği, 12’sinde (%12,4) ise
alkol tespit edildiği görüldü. Çalışmamızda acil servislerden gelen adli
raporların yarısından fazlasında (%55), alkol hakkında bir bilgi olmadığı
görülmüştür. Acil hekimlerinin bu konuda yeterli bilgiye sahip olmadığı
görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Alkol, Adli Tıp, Adli Rapor

Kaynakça

• 1. Güven FMK, Bütün C, Beyaztaş FY, Eren ŞH, Korkmaz İ. Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'ne başvuran adli olguların değerlendirilmesi. ADÜ Tıp Fakültesi Dergisi 2009;10(3):23-8.
• 2.Türkmen N, Akgöz S, Çoltu A, Ergin NJ. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi acil servisine başvuran adli olguların değerlendirilmesi. Uludağ Üniversitesi Tıp fakültesi Dergisi 2005;31(1):25-9.
• 3. Gürbüz N, Saygı Ş, Erdal C, Demircan A, Keleş AJ. Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp Anabilim Dalı Erişkin Acil Servise Başvuran Adli Vakaların Analizi. Gazi Medical Journal. 2004;15(4):139-54.
• 4. Gündüz A, Koçaşlı S. Bir Eğitim Araştırma Hastanesi Acil Servisine Başvuran Hastaların Analizi: Adli Vaka. Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi. 2017;25(2):119-25.
• 5. Seviner M, Kozacı N, Ay MO, Açıkalın A, Çökük A, Gülen M, et al. Acil tıp kliniğine başvuran adli vakaların geriye dönük analizi. Cukurova medical Journal. 2013;38(2):250-60.
• 6. Beyaztaş FY. Adli rapor konusunda hekim sorumlulugu JAPD.2000;1(4):231.
• 7. Hancı İH.. Hekimin yasal sorumlulukları ve hakları (tıp ve sağlık hukuku) 2. Baskı. JBTom, İzmir 1999:1-765.
• 8. Koç S, Çetin G, Kolusayın ÖJS. Acil olgularda hekimin sorumluluğu ve adli tıp sorunları. 1994;6(5):54-9.
• 9. Erkol Z, Fincancı Ş. TCK 456. maddesinin adli ve tıbbi açıdan değerlendirilmesi. JGTFD. 1991;2:111-20.
• 10. Baduroğlu E, Durak D. Alkol ile ilgili adli tıp sorunları. Uludağ Üniversitesi tıp Fakültesi Dergisi. 2010;36(2):65-71.
• 11. Davis DP, Bramwell KJ, Hamilton RS, Williams SR. Ethylene glycol poisoning: case report of a record-high level and a review. The Journal of emergency medicine. 1997;15(5):653-67.
• 12. Dolinak D, Matshes E, Lew EO. Forensic pathology: principles and practice: Elsevier; 2005.
• 13.Yavuz MS, İF Özgüner. Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servisi'ne 1999-2001 yılları arasında müracaat eden adli olguların değerlendirilmesi. Adli Tıp Dergisi. 2003;17(1):47-53.
• 14. Birinci Basamak İçin Adli Tıp El Kitabı. ATUM Derneği, Ankara. 1999:83-4.
• 15. Demircan A, Keleş A, Guerbuez N, Bildik F, Aygencel ŞG, Doğan NÖ, et al. Forensic emergency medicine-six-year experience of 13823 cases in a university emergency department. Turkish Journal of Medical Sciences. 2008;38(6):567-75.
• 16. Mason Jr JM, Fitzpatrick K, Seneca DL, Davinroy TB. Identification of inappropriate driving behaviors. Journal of transportation engineering. 1992;118(2):281-98.
• 17. Börk T. Elazığ'da 2008-2012 yılları arasında otopsisi yapılan trafik kazalarının değerlendirilmesi. Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi, Adli Tıp Uzmanlık Tezi, Elazığ 2014.
• 18. Ak MA. 01.01.2009-31.12.2012 yılları arasında GÜTF hastanesine başvuran trafik kazalarında alkol oranı. Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi , Adli Tıp Uzmanlık Tezi. 2014.
• 19. Aktaş E, Koçak A, Zeyfeoğlu Y, Solak İ, Aksu H. Trafik kazası nedeniyle Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servise başvuran olguların özellikleri. Yıllık Adli Tıp Toplantıları. 2002:16-9.
• 20. Kesen J, Topbaş M, Gündüz K, Yandı M. KTÜ Tıp Fakültesi Farabi Hastanesi Acil Tıp Anabilim Dalına trafik kazası sonucu başvuran sürücülerin alkol düzeyleri. Türkiye Acil Tıp Dergisi. 2004;4(2):51-4.