YENİ KENTSEL SİYASET: DENİZLİ YEREL SİYASETİNİN DEVAMLILIKLARI VE KIRILMALARI

Yıl 2019, Sayı: 33, 141 - 165, 30.04.2019

Tolgahan Aydıner

Öz

Bu
çalışma, Denizli yerel siyasetinin yeniden ölçeklenme süreçlerini 1980
sonrasında seçilmiş belediye başkanlarının görev sürelerini temel alarak incelemeyi
amaçlamıştır. Merkezi yönetim, yerel yönetim, milletvekilleri, iş dünyası failleri
ve belediye meclisi arasında yerel çıkarları örgütleyebilecek bir birliktelik
sağlama biçimi şeklinde ifade edilebilecek yerel koalisyon inşası kavramı, 1980
sonrasında görev yapan belediye başkanlarının önemli bir sorunu olarak
konumlanmıştır. 2004 yerel yönetim seçimleri sonrası belediye başkanı seçilen Nihat
Zeybekçi, Denizli’ye özgü bir birliktelik inşa etmeye çalışmıştır. Bu durum
diğer yandan Denizli kentinin yerel siyaset deneyiminin ekonomik kalkınma
idealine uygun biçimde dönüşmesini de mümkün kılmıştır. Bir başka ifadeyle,
yerel düzeyde sağlanan koalisyon, kentin yerel siyaset deneyimini de yeni bir
forma büründürmüştür. 1980 sonrası seçilmiş belediye başkanlarının yerel
düzeyde koalisyonlar kurma konusundaki sorunları ve bu sorunun kısmen çözümü,
bu çalışmanın temel sorunsalını oluşturmaktadır. Bu süreçler çalışma boyunca devamlılıklar
ve kırılmalar şeklinde izah edilecektir. 

Anahtar Kelimeler

Yeni kentsel siyaset, yerel koalisyon inşası, Denizli yerel siyaseti

Kaynakça

• AYGÖREN, A. (2018). (Denizli Eski Belediye Başkanı), 1999-2004 Yılları Arası Denizli Yerel Siyaseti Üzerine Yapılan Sözlü Görüşme.
• AYDINER, T. (2019). Yerel Siyasetin Yeniden Ölçeklenmesi: Denizli Örneği, (Basılmamış Doktora Tezi), Pamukkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi ABD.
• BATUMAN, B. (2013). “70’ler: Siyasetin Odağındaki Kent, Kentin Odağındaki Siyaset”, Toplum ve Bilim, 127, 68 – 87.
• BASSETT, K. (1996). "Partnerships, Business Elites and Urban Politics: New Forms of Governance in an English City?", Urban Studies, 33 (3), 539-555.
• BAYIRBAĞ, M. K. (2011). “Pro-Business Local Governance and (Local) Business Associations: The Case of Gaziantep”, Business & Politics, 13 (4), 1-39.
• BRENNER, N. (2004). New State Spaces: Urban Governance and the Rescaling of Statehood, Oxford University Press.
• CLOKE, P. & GOODWIN, M. (1992). "Conceptualizing Countryside Change: From Post-Fordism to Rural Structured Coherence", Transactions of the Institute of British Geographers, 321-336.
• COX, K. R. (1993). “The Local and the Global in the New Urban Politics: a Critical View”, Environment and Planning D: Society and Space, 11 (4), 433 - 448.
• ÇİTÇİ, O., AKBULUT, Ö. Ö., BAYRAMOĞLU, S., ŞENER, M., & YAYMAN, H. (2001). Yerel Seçimler Panoraması 1963-1999, TODAİE Yayınları. Ankara.
• DOĞAN, A. E (2005). "Neo-Liberal Belediyeciliğin Çelik Zırhı: Yerel Kalkınma." Mülkiye Dergisi, 29, 77-88.
• DUNLEAVY, P. (1980). Urban Political Analysis, The Macmillan Press Ltd.
• FİLİZTEKİN, A., & Tunalı, İ. (1999). "Anatolian tigers: Are they for real?." New Perspectives on Turkey, 20, 77-106.
• GÖNÜLLÜ, Hasan (2016). Denizli Kentinin Büyük Ameliyatı (1973-1980), Denizli Büyükşehir Belediyesi Kültür Yayınları.
• HALFACREE, K. (2006). "Rural Space: Constructing a Three-Fold Architecture.", CLOKE, P., MARSDEN, T. & MOONEY, P. (ed.), Handbook of Rural Studies, 44-62.
• IŞIK, O. & PINARCIOĞLU, M. (1996). “Two Faces of Local Transformation: the Case of Denizli, Turkey”, City: Analysis of Urban Trends, Culture, Theory, Policy, Action, 1 (3-4), 63-70.
• JESSOP, B. (1994). "The Transition to Post-Fordism and the Schumpeterian Workfare State", BURROWS, R.& LOADER, B. (ed.), Towards a Post-Fordist Welfare State, Routledge. 13-37.
• JOHN, P. (2009). “Why Study Urban Politics?”, DAVIES, J. S. & IMBROSCIO, D. L. (ed.), Theories of Urban Politics, Second Edition, Sage Publications, Palo Alto, California, 17-24.
• MARIM, A. (2018). (Denizli Eski Belediye Başkanı), Denizli’nin 1990’lı Yıllardaki Yerel Siyaset Deneyimi Üzerine Yapılan Sözlü Görüşme.
• MAYER, M. (1994). “Post‐Fordist City Politics”, Amin, A. (ed.). Post-Fordism: a Reader, Blackwell Publishers Ltd, 316-337.
• MOSSBERGER, K. & STOKER, G. (2001). “The Evolution of Urban Regime Theory: The Challenge of Conceptualization”, Urban Affairs Review, 3(6), 810 – 835.
• ÖZASLAN, M. (2005). “Küyerelleşme Sürecinin Türkiye’deki Yerel Kurumsal Yapılara Yansımaları”, ÖZGÜR, H. & KÖSECİK, M. (ed.), Yerel Yönetimler Üzerine Güncel Yazılar -I: Reform, Ankara, Nobel Yayın Dağıtım, 565-592.
• ÖZCAN, G. B. (1997) "The Rising Economic Star of the Agean Region: Denizli.", Private View.
• ÖZCAN, G. B. (2000). "Local Economic Development, Decentralisation and Consensus Building in Turkey.", Progress in Planning, 54 (4), 199-278.
• ÖZGÜR, H. (2014). “Denizli Kenti ve İlinde Yönetsel Ölçek Arayışları (1976-2014): Dört Bütünşehir (Belediyesi) Söylemi/Tasavvuru (2001-2014) ve Büyükşehir Belediyesi Statüsü (2012-2014)”, Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1, Özel Sayı, 30-53.
• ÖZUĞURLU, M. (2002). Anadolu’da Küresel Fabrikanın Doğuşu Yeni İşçilik Örüntülerinin Sosyolojisi, Kalkedon Yayıncılık.PAINTER, J. (1991). "Regulation Theory and Local Government”, Local Government Studies, 17 (6), 23-44.
• PAMUK, Ş. (2008). "Globalization, Industrialization and Changing Politics in Turkey", New Perspectives on Turkey, 38, 267-273.
• PECK, J. & TICKELL, A. (1995). "Business Goes Local: Dissecting the ‘Business Agenda’ in Manchester", International Journal of Urban and Regional Research, 19 (1), 55-78.
• SAPOTICHNE, J., JONES, B. D. & WOLFE, M. (2007). “Is Urban Politics A Black Hole? Analyzing The Boundary Between Political Science and Urban Politics”, Urban Affairs Review, 43 (1), Sage Publications, 76-106.
• SAVAŞKAN, O. (2017). “2000’lerin Türkiyesi’nde Yerel Yönetim Reform Süreci”, Toplum & Bilim, 141, 140 – 172.
• TURAN, A. E. (2008). Türkiye'de Yerel Seçimler. (24. Baskı), İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• TÜRKÜN-ERENDİL, A. (2000)."Mit ve Gerçek Olarak Denizli.", Toplum ve Bilim, 86, 91-117.
• UYSAL, S. (2013). Onların Hikâyesi: Denizli’nin Tekstil Serüveni, Laodikya Yayınları.
• UYSAL, S. (2017). Şehrin İzleri, Denizli’nin Kentleşme Serüveni, Mavi Nefes Yayınları.
• VALLER, D. (1995). "Local Economic Strategy and Local Coalition Building", Local Economy, 10 (1), 33-47.
• WOOD, A., VALLER, D. & NORTH, P. (1998). "Local Business Representation and the Private Sector Role in Local Economic Policy in Britain.", Local Economy, 13 (1), 10-27.
• YAVUZÇEHRE, P. & ÖZGÜR, H. (2010). “Denizli’de Bir Alışveriş Merkezi Arazisinin Dönüşüm Öyküsü”, 32. Dünya Şehircilik Kolokyumu Kentsel Yeniden Yapılanma: Kazananlar, Kaybedenler Bildiri Kitabı, Cilt II, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, İstanbul, 619 – 642.
• YAVUZÇEHRE, P. & ÖZGÜR, H. (2016). “İş Dünyası Sivil Toplum Kuruluşları ve Odaları İşbirliğine İl Temelli Bir Örnek Olarak Denizli Platformu”, International Journal of Social Science, 46, 209-220.