TÜRKİYE'DE KLASİK BATI MÜZİĞİ ALANINDA YAYINLANMIŞ KEMAN İLE İLGİLİ ÖĞRETİCİ ULUSAL KİTAPLARIN İNCELENMESİ
Öz
Bu araştırmada Türkiye’de klasik batı müziği alanında
2000 yılı sonrasında yayınlanmış keman ile ilgili öğretici kitapların
(metot-derleme) incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada tarama
yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini 2000-2019 yılları
arasında yayımlanmış̧ ve araştırmacının ulaşabildiği Türkiye’de
klasik batı müziği alanında keman için yazılmış öğretici kitaplar
oluşturmaktadır. Araştırma sonucunda ulaşılan kitaplar listelenerek içerik ve
düzeyleri belirlenmiş, düzeylerine göre sayısal analizi yapılmıştır. Ulaşılan toplam
43 kitabın düzey dağılımları; 25 adet başlangıç, 8 adet başlangıç-orta, 1 adet
orta, 2 adet orta-ileri, 3 adet ileri ve 4 adet başlangıç-ileri düzey kitaplar
olduğu belirlenmiştir. En fazla yayın yapan yazar/derleyenin 6 kitap ve toplam
yayının (%13.95)’iyle
Ömer Can olduğu, en fazla yayın sayısının, toplam yayın sayısının (%23.26)’ı
olan 10 kitap ile Evrensel Müzikevi’ne ait olduğu, en fazla yayının toplam
yayının (%32.56)’sı ve 14 kitapla 2011-2015 yılları arasında olduğu sonuçlarına
ulaşılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- ATAMAN, Ö. G. (2009, Ocak). “Ülkemizde Flüt ve Flüt Eğitimi Alanlarında Yapılan Lisansüstü Tezler”, Kastamonu Eğitim Dergisi, 17 (1) 341-352.
- AYATA, E. ve AŞKIN, C. (2008). “Müziğin Beynin Bilişsel Fonksiyonlarına Etkisi”. İtü Dergisi, 5 (2) 13-22.
- AYDOĞAN, M., DEMİRBATIR, R.E (2018). “Klasik Gitar İçin Yazılmış Başlangıç Metotlarının Karşılaştırılarak İncelenmesi”. Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19 (34) 147-183.
- DEMİRBATIR, R. E. (2001). “Müzik Alanı Yüksek Lisans, Doktora ve Sanatta Yeterlilik Tez Bibliyografyası”. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14 (1) 123-141.
- ECE, A.S., DÖNMEZ, E.C. ve KINIKLI, B. B. (2013, Mayıs). “Ulusal ve Uluslararası Alandaki Başlangıç Viyola Metot ve Kitaplarının İncelenmesi”. International Journal of Socail Science, 6 (5) 937-959.
- GALAMIAN, I. (1962). Principles of Violin Playing and Teaching, New Jersey: Prentice-Hall, Inc.
- GÜVEN, E., ÇEVİK, D.B, CANBEY, E.G., SNAPPER, E.K. (2012, Mayıs, Haziran, Temmuz). “Çocuklara Yönelik Piyano Başlangıç Metotları Üzerine Bir Değerlendirme”. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1 (2) 158-164.
- HOWE, M.J.A. (2001). Öğrenme Psikolojisi, (E. Kılıç, Çev.) İstanbul: Alfa Yayınları
- HUANG, F.T. (2007). Pre-school Piano Methods and Developmentally Appropriate Practice, The Faculty of the Graduate School, Unpublished PhD Thesis, University of Missouri-Columbia, USA.
- KARASAR, N. (2000). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınları.
- MİCHELS, U. ve VOGEL, G. (2013). Müzik Atlası. İstanbul: Alfa Basım Yayım Dağıtım San. ve Tic. Ltd. Şti.
- OKAY, H.H. (2012). “Müzikal İfade Eğitimine Bir Pencere: Çalgı Müziğinde Vokal İzler”. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20 (3) 1051-1072.
- ORHAN, Ş. Y. (2012, Mayıs). “Türkiye’de Viyolonsel Alanında Yapılmış Yüksek Lisans Doktora ve Sanatta Yeterlilik Tezleri”, Kastamonu Eğitim Dergisi, 2 (2) 701-716.
- ÖZDEMİR, S. (2015). Amatör Keman Eğitiminde Amaç ve Hedeflere Göre Keman Öğretim Metotlarının ve Tekniklerinin İncelenmesi, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- ÖZMENTEŞ, S. (2008). “Çalgı Eğitiminde Özdüzenlemeli Öğrenme Taktikleri”. İnönü Üniversitesi Eğtim Fakültesi Dergisi, 9 (16) 157-175.
- SAY, A. (2002). Müzik Sözlüğü. Ankara: Sözkesen Matbaası.
- SAY, A. (2005). Müzik Sözlüğü. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
- SÖZER, V. (2005). Müzik Ansiklopedik Sözlük. İstanbul: Remzi Kitabevi.
- STOWELL, R. (1992). The Cambridge Companion to the Violin. Cambridge, Cambridge University Press.
- SUZUKİ, S. (2010). Sevgiyle Eğitmek, (J.Y. Dittgen, Çev.) İstanbul: Porte Müzik Eğitim.
- SUN, M. (1969). Türkiye’nin Kültür Müzik Tiyatro Sorunları, Ankara: AjansTürk Kültür Yayınları.
- ŞENDURUR, Y. ve Barış, D.A. (2002). “Müzik Eğitimi ve Çocuklarda Bilişsel Başarı”. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22 (1) 165-174.
- TEBİŞ, C. ve OKAY, H.H. (2013). “Türkiye’de Müzik Sanatı ve Eğitiminde Keman ve Viyola Konulu Lisansüstü Tezlerin Konu ve Yöntem Olarak İncelenmesi”. International Journal of New Trends in Arts, Sports & Science, 2 (2) 11-20.
- ULUCAN, S. (2005). Kemanda Yay Tekniğinin Temel Bilgileri ve Gelişimi, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler.
- URHAL, N. ve CAN, Ü.K. (2018). “Türkiye’de Yayımlanmış, Çello, Piyano, Keman, Viyola ve Flüt Nota Kitaplarının İncelenmesi”. Online Journal of Music Sciences, 3 (1) 56-89.
Öz
The
aim of this study is to examine the educational books on violin
(methods-compilations), published in Turkey after the year 2000 and in the field
of classical music. The method used in the study is descriptive. The population
of the study is composed of violin teaching books which were published in
Turkey between the years 2000 and 2019 in the field of classical music and
which the researcher has been able to track. Following the research, the books which
could be tracked were listed, organized based on their contents and levels and
subjected to numerical analysis according to their levels. It has been
determined that the 43 books that were tracked are categorized according to
their levels as follows: 25 beginner books, 8 beginner-intermediate level
books, 1 intermediate level book, 2 intermediate-advanced level books, 3 advanced
level books and 4 beginner-advanced level books. It has been concluded
that the author/compiler who has published the greatest number of books (6) and
made the greatest number of publications (13.95% of the total number) is Ömer
Can, and that the greatest number of publications (10 books, corresponding to
the 23.36% of the total number) is made by Evrensel Müzikevi, and that the
greatest number of publications (14 books, corresponding to the 32.56% of the
total number) was made between the years 2011 and 2015.
Anahtar Kelimeler
Method violin violin education instrument education music education
Kaynakça
- ATAMAN, Ö. G. (2009, Ocak). “Ülkemizde Flüt ve Flüt Eğitimi Alanlarında Yapılan Lisansüstü Tezler”, Kastamonu Eğitim Dergisi, 17 (1) 341-352.
- AYATA, E. ve AŞKIN, C. (2008). “Müziğin Beynin Bilişsel Fonksiyonlarına Etkisi”. İtü Dergisi, 5 (2) 13-22.
- AYDOĞAN, M., DEMİRBATIR, R.E (2018). “Klasik Gitar İçin Yazılmış Başlangıç Metotlarının Karşılaştırılarak İncelenmesi”. Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19 (34) 147-183.
- DEMİRBATIR, R. E. (2001). “Müzik Alanı Yüksek Lisans, Doktora ve Sanatta Yeterlilik Tez Bibliyografyası”. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14 (1) 123-141.
- ECE, A.S., DÖNMEZ, E.C. ve KINIKLI, B. B. (2013, Mayıs). “Ulusal ve Uluslararası Alandaki Başlangıç Viyola Metot ve Kitaplarının İncelenmesi”. International Journal of Socail Science, 6 (5) 937-959.
- GALAMIAN, I. (1962). Principles of Violin Playing and Teaching, New Jersey: Prentice-Hall, Inc.
- GÜVEN, E., ÇEVİK, D.B, CANBEY, E.G., SNAPPER, E.K. (2012, Mayıs, Haziran, Temmuz). “Çocuklara Yönelik Piyano Başlangıç Metotları Üzerine Bir Değerlendirme”. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1 (2) 158-164.
- HOWE, M.J.A. (2001). Öğrenme Psikolojisi, (E. Kılıç, Çev.) İstanbul: Alfa Yayınları
- HUANG, F.T. (2007). Pre-school Piano Methods and Developmentally Appropriate Practice, The Faculty of the Graduate School, Unpublished PhD Thesis, University of Missouri-Columbia, USA.
- KARASAR, N. (2000). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınları.
- MİCHELS, U. ve VOGEL, G. (2013). Müzik Atlası. İstanbul: Alfa Basım Yayım Dağıtım San. ve Tic. Ltd. Şti.
- OKAY, H.H. (2012). “Müzikal İfade Eğitimine Bir Pencere: Çalgı Müziğinde Vokal İzler”. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20 (3) 1051-1072.
- ORHAN, Ş. Y. (2012, Mayıs). “Türkiye’de Viyolonsel Alanında Yapılmış Yüksek Lisans Doktora ve Sanatta Yeterlilik Tezleri”, Kastamonu Eğitim Dergisi, 2 (2) 701-716.
- ÖZDEMİR, S. (2015). Amatör Keman Eğitiminde Amaç ve Hedeflere Göre Keman Öğretim Metotlarının ve Tekniklerinin İncelenmesi, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- ÖZMENTEŞ, S. (2008). “Çalgı Eğitiminde Özdüzenlemeli Öğrenme Taktikleri”. İnönü Üniversitesi Eğtim Fakültesi Dergisi, 9 (16) 157-175.
- SAY, A. (2002). Müzik Sözlüğü. Ankara: Sözkesen Matbaası.
- SAY, A. (2005). Müzik Sözlüğü. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
- SÖZER, V. (2005). Müzik Ansiklopedik Sözlük. İstanbul: Remzi Kitabevi.
- STOWELL, R. (1992). The Cambridge Companion to the Violin. Cambridge, Cambridge University Press.
- SUZUKİ, S. (2010). Sevgiyle Eğitmek, (J.Y. Dittgen, Çev.) İstanbul: Porte Müzik Eğitim.
- SUN, M. (1969). Türkiye’nin Kültür Müzik Tiyatro Sorunları, Ankara: AjansTürk Kültür Yayınları.
- ŞENDURUR, Y. ve Barış, D.A. (2002). “Müzik Eğitimi ve Çocuklarda Bilişsel Başarı”. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22 (1) 165-174.
- TEBİŞ, C. ve OKAY, H.H. (2013). “Türkiye’de Müzik Sanatı ve Eğitiminde Keman ve Viyola Konulu Lisansüstü Tezlerin Konu ve Yöntem Olarak İncelenmesi”. International Journal of New Trends in Arts, Sports & Science, 2 (2) 11-20.
- ULUCAN, S. (2005). Kemanda Yay Tekniğinin Temel Bilgileri ve Gelişimi, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler.
- URHAL, N. ve CAN, Ü.K. (2018). “Türkiye’de Yayımlanmış, Çello, Piyano, Keman, Viyola ve Flüt Nota Kitaplarının İncelenmesi”. Online Journal of Music Sciences, 3 (1) 56-89.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Müzik |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 15 Haziran 2020 |
| Gönderilme Tarihi | 24 Ocak 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 13 Sayı: 30 |
