Meme Kanserli Hastalar Ve Birinci Derece Yakınlarında Periferal Transkriptom Profillerinin Araştırılması
Öz
Amaç: Meme kanserinde gen
ekspresyon profillerinin kantitatif olarak ölçümü klinik düzeyde önemli bir
araç olma potansiyeline sahiptir. Bu çalışmada, meme kanserli hastalar, bu
hastaların birinci derece yakınlarının periferal transkriptom profilleri
sağlıklı kontrol grubu da dahil edilerek kantitatif olarak karşılaştırılması
hedeflenmiştir.
Materyal-metod: Çalışma popülasyonu,
cerrahi ve sonrasında kemoterapi ile tedavi edilmiş olup, radyoterapi için
kliniğimize başvuran 30 meme kanserli hasta (aile öyküsü olmayan sporadik
vakalar), bu hastaların 30 kişilik birinci derece yakınları (kız kardeş veya
kız çocukları) ve 30 kişilik sağlıklı, aile öyküsü negatif olan bireylerden
oluşmaktadır. Total genomik RNA, her üç grupta da periferal kandan ayrılmıştır
ve gen ekspresyon profilleri niceliksel olarak belirlenmiştir. Çalışmamızda 36
gen ürünü değerlendirilmiştir. Ancak sadece ER, HER2, p53, GATA–3, GRB–7, EGFR,
MYC, BCL–2, VEGF gibi 9 genin ekspresyon profilleri kantitatif olarak
ölçülebilmiştir.
Bulgular: Kantitatif olarak
ölçülen 9 gen profili, her 3 grup için karşılaştırıldığında, gruplar arasında
fark saptanmamıştır (p<0.050). Ancak HER2, GATA3, GRB-7 ve EGFR’nin gen ekspresyon
profilinin ortanca kantitatif değerleri hasta grubunda, hasta yakını ve meme
kanseri olmayan bireylere göre anlamlı daha yüksek bulunmuştur (p<0.050).
Sonuç: HER2, GATA3, GRB-7 ve
EGFR’nin gen profilinin kantitatif değerleri periferik kandan ölçülmüş olup, hasta
grubunda, hasta yakını ve meme kanseri olmayan bireylere göre anlamlı daha
yüksek bulunmuştur.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- 1.Perou CM, Sorlie T, Eisen MB et al. Molecular portraits of human breast tumors. Nature 2000: 406:747-52.
- 2. Caldas C, Aparicio SA: The molecular outlook. Nature 2002: 415:484-485.
- 3. Heppner, G. H. and Miller, F. R. 1998 International Rev. Cytology, 1988: 177, 1-56.
- 4. Baylin, S. B.; Herman, J. G.; Graff, J. R.; Vertino, P. M. and Issa, J. P. Adv. In Cancer Res., 1998: 72, 141-196.
- 5. Jones, P. A. and Laird, P. W. Nat. Genet., 1999: 21, 163-167.
- 6. Conzen SD, Grushko TA, Olopade OI. The Moleculer Biology of Breast Cancer 43: 1; 1595–1605.
- 7. Onat H. Meme kanseri risk faktörleri ve korunma. In: Meme Kanser Ed E Topuz, A Aydıner, M Dinçer, 2003, 90-107.
- 8. Nasser SM. Gene expression profiling in breast cancer. J Med Liban. 2009;57(2): 83–88.
- 9. Kao J, Salari K, Bocanegra M. Molecular Profiling of Breast Cancer Cell Lines Defines Relevant Tumor Models and Provides a Resource for Cancer Gene Discovery Plos ONE 2009; 4(7):1-16.
- 10. Stanley KK, Szewczuk E. Multiplexed Tandem PCR: gene profiling from small amounts of RNA using SYBR Gren detection. Nucleic Acids Research 2005; 33(20): 1-9.
- 11. Oğuz H, Yasasever V. Moleküler Tıpta Tümör Belirleyiciler. Türk Onkoloji Dergisi 2004; 19(1): 28-35.
- 12. Dalay N. Meme kanserinin biyolojik özellikleri Meme Kanseri. Nobel Tıp Kitapevi, 2003 34-71.
- 13. Gisterek I, Matkowski R, Lacko A et al. Serum Vascular Endothelial Growth Factors A, C nad D in Human Breast Tumors. Pathol Oncol Res. 2009 Oct 11. [Epub ahead of print] 126. Fang SH, Chen Y, Weigel RJ. GATA-3 as a Marker of Hormone Response in Breast Cancer The Journal of surgical research 2008:1-6.
- 14. Siamakpour-Reihani S, Argios HJ, Wilmeth LJ et al. The cell migration protein Grb7 associates with transcriptional regulator FHL2 in a Grb7 phosphorylation-dependent manner. J Mol Recognit. 2009; 22(1): 9–17.
- 15. Yasasever V, Karaoglu D, Yazici H. Serum neu oncoprotein levels as tumor marker in breast cancer. J Tumor Marker Oncol. 1992;7:33-42.