Araştırma Makalesi
The effect of argumentation-based teaching performed for environment-energy issues on critical thinking of prospective classroom teachers
Öz
The aim of this research is to investigate the effect of argumentation-based teaching carried out for environment-energy subjects on critical thinking of prospective classroom teachers. The research was conducted in accordance with the quantitative research method and pre-post-test semi experimental design with experimental-control group was used. Environmental education lessons were taught for ten weeks in the experimental and control groups based on argumentation and traditional teaching, respectively. After the argumentation-based teaching process, when prospective classroom teachers pre-test scores obtained from the critical thinking skill test are statistically controlled a significant difference, was found in favor of the post-test critical thinking skill mean scores of the experimental group (p <0,05), and the effect of the application was "middle effect" (ή2: 0,11). The critical thinking levels of the experimental group prospective classroom teachers were found to be higher than those of the control group.
Anahtar Kelimeler
Argumentation-based teaching process critical thinking skill environment-energy subjects prospective classroom teachers
Kaynakça
- Acar Ö. (2009). Argumentation skills and conceptual knowledge of undergraduate students in a physics by inquiry class. Doctoral Dissertation, Ohio State University, Colombus Açışlı, S. (2016). Sınıf öğretmeni adaylarının öğrenme stilleri ile eleştirel düşünme eğilimlerinin incelenmesi. İlköğretim Online, 15(1). 273-285. Akar, B. (2010). Tıp fakültesi öğrencilerinin insan genetiği uygulamalarına yönelik risk algıları ve etik inançları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Biyoteknoloji Enstitüsü, Ankara. Akdere, N. (2012). Türkiye’de öğretmen adaylarının eleştirel düşünme becerileri, eleştirel düşünme öğretimine yönelik tutumları ve öz yeterlik seviyeleri. Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Akgün, A. & Duruk, D. (2016). The investigation of preservice science teachers’ critical thinking dispositions in the context of personal and social factors. Science Education International, 27(1), 3-15. Aktaş, T. (2017). Argümana dayalı sorgulama öğretiminin 7. Sınıf öğrencilerinin kuvvet ve enerji ünitesindeki akademik başarılarına ve argümantasyon seviyelerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul Anagün, Ş. S. & Atalay, N. (2016). Laboratuvarda deneylerle ilişkilendirilmiş öykülerin kullanımının sınıf öğretmeni adaylarının argümantasyon becerilerine etkisi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5, 158-168. Arsal, Z. (2017). The impact of inquiry-based learning on the critical thinking dispositions of pre-service science teachers. International Journal of Science Education, 39(10), 1326-1338. Aydın, Ö. & Kaptan, F. (2014). Fen-teknoloji öğretmen adaylarının eğitimin de argümantasyonun biliş üstü ve mantıksal düşünme becerilerine etkisi ve argümantasyona ilişkin görüşler. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 2(4), 164-188. Babacan, M. A. (2017). Sosyobilimsel konulardaki etkinliklerin yedinci sınıf öğrencilerinin eleştirel düşünme becerilerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Ömer Halisdemir Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Niğde Büyüköztürk Ş., Çakmak, E. K., Akgün Ö. E., Karadeniz Ş. & Demirel F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri (12. Baskı). Ankara: Pegem Akademi. Cross, D., Taasoobshirazi, G., Hendricks S. & Hickey, T. D. (2008). Argumentation: A Strategy for improving achievement and revealing scientific identities. International Journal of Science Education, 30(6), 837-861. Chen, C. H. & She, H.C. (2012). The impact of recurrent on-line synchronous scientific argumentation on students’ argumentation and conceptual change. Educational Technology & Society,15(1), 197–210. Çapık, C. (2014). İstatistiksel güç analizi ve hemşirelik araştırmalarında kullanımı: Temel bilgiler. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 17(4), 268-274. Çelik, T., Gökçe, S, Yenmez, A. A. & Özpınar, İ. (2017). Online argümantasyon: Eleştirel okuma özyeterlik algısı. Dil Eğitimi ve Araştırmaları Dergisi, 3(2), 117-134. Çıkrıkçı, N. (1993). Watson-Glaser eleştirel akıl yürütme gücü ölçeğinin (Form YM) lise öğrencileri üzerindeki ön deneme uygulaması. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 25(2), 559-569. Çıkrıkçı, N. D. (1996). Eleştirel düşünme: Bir ölçme aracı bir araştırma. III. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi’nde sunulmuş bildiri, Ankara Çınar, B. T. (2016). Argümantasyona dayalı öğretimin ilköğretim öğrencilerinin başarıları kavramsal anlamaları ve eleştirel düşünme becerileri üzerine etkisi: Yaşamımızdaki Elektrik ünitesi. Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul Çiftçi, A. (2016). 5., 6. ve 7. sınıflarda fen derslerinde argümantasyon kalitesinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Alparslan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Muş Demiral, Ü. (2014). Fen bilgisi öğretmen adaylarının sosyobilimsel bir konudaki argümantasyon becerilerinin eleştirel düşünme ve bilgi düzeyleri açısından incelenmesi: GDO örneği. Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon. Demirel, T. (2017). Argümantasyon yöntemi destekli artırılmış gerçeklik uygulamalarının akademik başarı, eleştirel düşünme becerisi, fen ve teknoloji dersine yönelik güdülenme ve argümantasyon becerisi üzerindeki etkisinin incelenmesi. Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Adana. Demircioğlu, T. & Uçar, S. (2014). Akkuyu Nükleer Santrali konusunda üretilen yazılı argümanların incelenmesi. İlköğretim Online, 13(4), 1373-1386. Deniz, E. (2009). Öğretmen adaylarının eleştirel düşünme beceri düzeyleri üzerine bir inceleme. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Deniz, T. (2014). Çevre eğitiminde toplumbilimsel argümantasyon yaklaşımının kullanımı. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Eğitimi Ana Bilim Dalı, Ankara Driver, R., Newton, P. & Osborne, J. (2000). Establishing the norms of scientific argumentation in classrooms. Science Education, 84(3), 287–312. Erduran, S. & Jiménez-Aleixandre, M. P. (2008). Argumentation in science education. Perspectives from classroom-Based Research. Dordre-cht: Springer. Erduran, S., Simon, S., & Osborne, J. (2004). TAPping into argumentation: Developments in the application of Toulmin‟s argument pattern for studying science discourse. Science Education, 88(6), 915-933. Erenler, S. (2017). Argüman temelli sorgulayıcı araştırma uygulamalarının fen bilgisi öğretmen adaylarının üstbilişsel farkındalık düzeyine ve yazma becerilerine olan etkisinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü İlköğretim Anabilim Dalı Fen Bilgisi Öğretmenliği Bilim Dalı, Bolu Facione, P. (2011). Critical Thinking: What It is and Why It Counts. Insight Assesment, 1-28. Fırat, A., Sepetçioğlu, H. & Kiraz, A. (2012). Öğretmen adaylarının yenilenebilir enerjiye ilişkin tutumlarının incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 216-224. Fung, D. & Howe, C. (2012). Liberal studies in hong kong: A new perspective on critical thinking through group work, Thinking Skills and Creativity, 7, 101– 111. Furtak, E. M. (2006). The problem with answers: An exploration of guided scientific inquiry teaching. Science Education, 90(3), 453-467. Göbel, D. Ş. (2013). Sınıf öğretmenlerinin eleştirel düşünme becerisi öğretimi yeterlilikleri ve uygulamaları. Yüksek lisans tezi. Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya. Gül, Ş. & Erkol, M. (2016). Fen bilgisi öğretmeni adaylarının bilimsel bilginin doğası anlayışlarının incelenmesi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 9(4), 642-661. Gürses, A. (2010). Geleneksel öğretim nedir? Ne değildir. Araştırma Projesi Eğitim Çalıştayı’nda sunulmuş bildiri, Çanakkale Güzel, B. Y., Erduran, S. & Ardaç, D. (2009). Aday kimya öğretmenlerinin kimya derslerinde bilimsel tartışma (argümantasyon) tekniğini kullanımları. Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Dergisi, 26(2), 33-49. Halpern, D. F. (2003). Thought and knowledge: An introduction to critical thinking (4th edn). Mahwah, NJ: Erlbaum. Hasançebi, F. (2014). Argümantasyon tabanlı bilim öğrenme yaklaşımının (atbö) öğrencilerin fen başarıları, argüman oluşturma becerileri ve bireysel gelişimleri üzerine etkisi. Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum Karaer, G. (2016). Fen laboratuvarında sınıf öğretmen adaylarına uygulanan argümantayon ve proje tabanlı öğretim yöntemlerinin etkililiğinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir Kaya, H. (1997). Üniversite öğrencilerinde eleştirel akıl yürütme gücü. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hemşirelik Ana Bilim Dalı, İstanbul. Kaya, H. İ. (2010). Yapılandırmacı öğrenmeye dayalı uygulamaların öğretmen adaylarının eleştirel düşünme eğilimlerine etkileri. Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9, 79-95. Keys, C. W. et al, (1999). Using the science writing heuristic as a tool for learning from laboratory investigations in secondary science. Journal of Research in Science Teaching, 36(10) 1065-1084. Khishfe, R. (2012). Relationship between nature of science understandings and argumentation skills: A role for counterargument and contextual factors. Journal of Research in Science Teaching, 49(4), 489-514. Kılıç, S. (2014). Etki Büyüklüğü. Journal of Mood Disorders, 4(1), 44-60. Kuhn, D. (1991). The skills of argument. Cambridge, UK: Cambridge University Press. Kuzzu, E. P. (2018). 5.sınıf fen bilimleri dersinde güneş, dünya ve ay ünitesinde oluşabilecek kavram yanılgılarının argümantasyon yöntemi ile giderilmesi. 27. Uluslararası Eğitim Bilimleri Kongresi’nde sunulmuş bildiri, Antalya Levinson, R. (2006). Towards a theoretical framework for teaching controversial socioscientific issues. International Journal of Science Education, 28(11), 1267-1287. Lin, S. S, & Mintzes, J. J. (2010). Learning argumentation skills through instruction in socioscientific issues: The effect of ability level. International Journal of Science and Mathematics Education, 8, 993-1017. McNeill, K. L. & Pimentel, D. S. (2010). Scientific discourse in three urban classrooms: The role of the teacher in engaging high school students in argumentation. Science Education, 94(2), 203-229. Milli Eğitim Bakanlığı [MEB] (2013). İlköğretim kurumları fen bilimleri dersi (3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar) öğretim programı. Ankara: MEB Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı. Milli Eğitim Bakanlığı [MEB] (2018). İlköğretim kurumları fen bilimleri dersi (3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar) öğretim programı. Ankara: MEB Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı. Namdar, B. (2017). Fen öğretiminde argümantasyon. İçinde M. Ergun (Ed.) Fen bilimleri öğretiminde yeni yaklaşımlar, ss:82-109, Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık Oulton, C., Dillon, J., & Grace, M. M. (2004). Reconceptualizing the teaching of controversial issues. International Journal of Science Education, 19, 411 – 423 Özcan, G. & Çelenk, S. (2007). Problem çözme yönteminin eleştirel düşünmeye etkisi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(14), 173-190. Özelçi, S. Y. (2012). Eleştirel düşünme tutumunu etkileyen faktörler: sınıf öğretmeni adayları üzerine bir çalışma. Doktora tezi, Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın. Öztürk, A. (2013). Sosyo-bilimsel konularla argümantasyon becerisi ve insan haklarına karşı tutum geliştirmeye yönelik bir eylem araştırması. Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana Pallant, J. (2001). SPSS Survival Manual. Buckingham: Open University Press. Polat, S. (2014). Eleştirel düşünme becerisi öğretiminin çok yönlü incelenmesi. Doktora tezi. Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya Saçlı, F. (2008). Beden eğitimi ve spor öğretmenliği, antrenörlük ve rereasyon programlarında öğrenim gören öğrencilerin eleştirel düşünme düzeylerinin saptanması ve karşılaştırılması. Yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara Sadler, T.D. (2006). Promoting discourse and argumentation in science teacher education. Journal of Science Teacher Education, 17(4), 323- 346. Schmoker, M. & Graff, G. (2011). More argument, fewer standards. Education Week, 30(28), 31-33. Schreglmann, S. (2011). Konu temelli eleştirel düşünme öğretiminin öğretmen adaylarının akademik başarı, eleştirel düşünme eğilimine ve düzeyine olan etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana. Sampson, V., Walker, J., Dial, K., & Swanson, J. (2010). Learning to write in undergraduate chemistry: The impact of argument-driven inquiry. Paper presented at the Annual International Conference of the National Association of Research in Science Teaching, Philadelphia, USA Serin, O. (2013). The critical thinking skills of teacher candidates turkish republic of Northern Cyprus sampling. Eurasian Journal of Educational Research, 53, 231-248. Şahin, E. (2016). Argümantasyon tabanlı bilim öğrenme yaklaşımının üstün yetenekli öğrencilerin akademik başarılarına, üstbiliş ve eleştirel düşünme becerilerine etkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Tal, T. & Kedmi, Y. (2006). Teaching socioscientific issues: Classroom culture and students’ performances. Cultural Studies of Science Education, 1(4), 615–644. Tok, E. (2008). Düşünme becerileri eğitim programının okul öncesi öğretmen adaylarının eleştirel, yaratıcı düşünme ve problem çözme becerilerine etkisinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul Torun, F. (2015). Sosyal bilgiler dersinde argümantasyon temelli öğretim ve karar verme becerisi arasındaki ilişki düzeyi. Doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Toulmin, S. (1958). The uses of argument. Cambridge: Cambridge University Press. Türkmen, N. (2014). Eğitim fakültesi öğrencilerinin eleştirel düşünme eğilimleri ve yaratıcılık düzeylerinin karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kayseri. Tüysüz, M. & Tüzün Ü. N. (2018). Astronomi entegreli kimya düşünce deneyleri temelli argümantasyon öğrenme yaklaşımının özel yetenekli öğrencilerin öğretim ortamlarının zenginleştirilmesi yoluyla onların eleştirel düşünme becerileri üzerine etkisi. 27. Uluslararası Eğitim Bilimleri Kongresi’nde sunulmuş bildiri, Antalya Tüzün, Y. Ö. (2013). Fen derslerinde sosyobilimsel konuların işlenişine yönelik kuramsal ve uygulamalı yaklaşımlar. Cito Eğitim: Kuram ve Uygulama, 22, 9-20. Von Eemergen, F. H. & Grootendorst, R. (2004). A systematic theroy of argumentation. The pragmadiatical approach. Cambridge, UK: Cambridge University Press Yeşilpınar, M. (2011). Sınıf öğretmenlerinin ve öğretmen adaylarının eleştirel düşünmenin öğretimine yönelik yeterliklerine ilişkin görüşleri. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana. Yıldırım, H. İ. (2009). Eleştirel Düşünmeye dayalı fen eğitimini öğrenme ürünlerine etkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık. Yüksel, N. S., Uzun, M. & Dost, Ş. (2013). Matematik öğretmen adaylarının eleştirel düşünme eğilimleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Özel Sayı(1), 393-403. Watson, G. & Glaser, M.E. (1964). Watson-Glaser Critical Thinking Appraisal Manual For Foms YM And ZM. USA New York: Harcourt, Brace and World Inc. Zohar, A. & Nemet, F. (2002). Fostering students’ knowledge and argumentation skills through dilemmas in human genetics. Journal of Research in Science Teaching, 39(1), 35-62.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.