Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Uluslararası Konaklama İşletmelerinde İnsan Kaynakları Yönetimi: Hilton Örneği

Yıl 2020, Cilt: 20 Sayı: 2, 339 - 360, 25.06.2020
https://doi.org/10.18037/ausbd.758082

Öz

Bu çalışmada, uluslararası otel zincirlerinden biri olan Hilton’un Türkbükü işletmesinde, insan kaynakları yönetimi kapsamındaki faaliyet, süreçler ve politikaları betimlenmektir. Çalışmada, nitel araştırma yöntemine başvurulmuş ve örnek olay deseninden yararlanılmıştır. Araştırma verileri, departman yöneticileri ve departman sorumlularından oluşan on yöneticiden görüşme yoluyla sağlanmış ve içerik analizi ile değerlendirilmiştir. Yapılan içerik analizinin sonucunda dört temaya ulaşılmıştır. Bunlar; insan kaynakları fonksiyonlarının unsurları, sektörel yapı içerisinde insan kaynakları uygulamaları, kişisel bağlam içerisinde insan kaynakları uygulamaları ve örgütsel yapı içerisinde insan kaynakları uygulamalarıdır. Araştırma sonucunda, insan kaynakları yönetiminin örgüt içerisinde personelcilik ve insan kaynakları yönetimi olarak ikiye ayrıldığı, insan kaynakları fonksiyonlarından, eğitim, kariyer planlaması ve işe alım fonksiyonlarının önem kazandığı, işe alma politikalarında “doğru işe doğru eleman prensibi”ni benimsediklerini ancak tüm bunlara rağmen turizm sektörüne bağlı olarak işgören devir oranının yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Kaynakça

  • Akbaba, A., & Günlü, E. (2011). Otel işletmelerinde işgören bulma, seçme ve eğitim sürecinin stratejik insan kaynakları bakış açısıyla değerlendirilmesi: Beş yıldızlı otellerde bir araştırma. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 11(22), 199-228.
  • Aktaş, A. (2002). Turizm işletmeciliği ve yönetimi. İstanbul: Azim Matbaa.
  • Alkış, H., & Öztürk, Y. (2009). Otel işletmelerinde motivasyon faktörleri üzerine bir araştırma. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 8(28), 212-236.
  • Allahverdi, M. (2006). Elektronik insan kaynakları yönetimi ve Türkiye' deki uygulamalarına yönelik bir araştırma (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Alleyne, P., Doherty, L., & Greenidge, D. (2006). Human resource management and performance in the Barbados hotel industry. International Journal of Hospitality Management, 25(4), 623-646.
  • Amoah, V. A., & Baum, T. (1997). Tourism education: policy versus practice. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 9(1), 5-12.
  • Arslantürk, Y. (2009). Dört ve beş yıldızlı konaklama işletmelerinde performans değerlendirme: Ankara ili örneği. İşletme Araştırmaları Dergisi, 1(2), 19-34.
  • Ashton, A. S. (2018). How human resources management best practice influence employee satisfaction and job retention in the Thai hotel industry. Journal of Human Resources in Hospitality & Tourism, 17(2), 175-199.
  • Bagri, S. C., Babu, S., & Kukreti, M. (2010). Human resource practices in hotels: A study from the Tourist State of Uttrakhand, India. Journal of Human Resources in Hospitality & Tourism, 9(3), 286-299.
  • Bakır, M. (2017). Havayolu işletmelerinde e-hizmet kalitesinin değerlendirilmesine yönelik bütünleşik bir yaklaşım (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
  • Baum, T. (2007). Human resources in tourism: Still waiting for change. Tourism Management, 28, 1383-1399.
  • Batarliene, N. (2007). Implementation of advanced technologies and other means in dangerous freight transportation. Transport, 22(4), 290-295.
  • Berg, B. L. (1998). Qualitative research methods fort the social sciences (3rd ed.). Boston: Allyn & Bacon.
  • Bozkurt, S. (2010). İnsan kaynakları uygulamaları, örgütsel vatandaşlık davranışı ve finansal performans arasındaki ilişkinin incelenmesi: Bankacılık sektöründe bir araştırma. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Chan, S. H., & Kuok, O. M. (2011). A study of human resources recruitment, selection, and retention issues in the hospitality and tourism industry in Macau. Journal of Human Resources in Hospitality & Tourism, 10(4), 421-441.
  • Choi, Y., & Dickson, D. R. (2009). A case study into the benefits of management training programs: Impacts on hotel employee turnover and satisfaction level. Journal of Human Resources in Hospitality & Tourism, 9(1), 103-116.
  • Çakır, P. G., Barakazı, M., & Barakazı, E. (2017). Turizm sektöründe çalışan kadınların karşılaştığı sorunları değerlendirmeye yönelik bir araştırma. International Journal of Social Sciences, 3(61), 461-474.
  • Demir, C. (2005). Konaklama işletmelerinde insan kaynakları yönetimi: ilkeler ve uygulamalar. Ankara: Nobel.
  • Dereli, B. (2005). Çokuluslu işletmelerde insan kaynakları yönetimi. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(7), 59-81.
  • Ekinci, F. (2008). Kamu personel yönetiminden insan kaynakları uygulamasına geçişin çalışanların verimliliğine etkisi. Maliye Dergisi, 155, 155-185.
  • Ekiz Gökmen, Ç. (2011). Türk turizminin yabancı gelinleri: Marmaris yöresinde turizm sektöründe çalışan göçmen kadınlar. Çalışma ve Toplum, 1, 201-232.
  • Eleren , A., & Kılıç, B. (2007). Turizm sektöründe servqual analizi ile hizmet kalitesinin ölçülmesi ve bir termal otelde uygulama. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi, 9(1), 235-263.
  • Erdem, B. (2004). Otel işletmelerinde insan kaynakları planlamasının yeri ve önemi. Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 1(3), 35-54.
  • Erdil, O., Alpkan, L. H., & Biber, L. (2004). İnsan kaynakları uygulamalarıyla örgütsel performans arasındaki ilişkileri araştırmaya yönelik bir inceleme. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 19(2), 101-122.
  • Ergin, C. (2005). İnsan kaynakları yönetimi psikolojik bir yaklaşım. Ankara: Elma.
  • Ferecov, R. (2009). Azerbaycan işletmelerinde personel yönetiminden insan kaynakları yönetimine geçiş. Journal of Azerbaijani Studies, 12(2), 1-12.
  • Gazija, A. (2011). Importance of staff training in hotel industry Case Study: Hotel Dukagjini. ILIRIA International Review, 1(2), 1-11.
  • Ilgar, M. Z., & Ilgar, S. C. (2013). Nitel bir araştırma deseni olarak gömülü teori (temellendirilmiş kuram). İZÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 2(3), 197-247.
  • Jaiswal, N. K., & Dhar, R. L. (2016). Fostering employee creativity through transformational leadership: moderating role of creative self-efficacy. Creativity Research Journal, 28(3), 367-371.
  • Kalıpçı, M. B. (2014). Konaklama işletmelerinde en iyi insan kaynakları uygulamalarının örgütsel güvene etkisi: Manavgat örneği (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
  • Kanten, P., & Kanten, S. (2009). Hat yöneticilerin insan kaynakları yönetimi uygulamalarındaki performansı ile ilişkili etkenler: konaklama işletmelerinde bir araştırma. Yönetim, 20(63), 119-140.
  • Kılıç, G., & Öztürk, Y. (2009). Kariyer yönetimi: beş yıldızlı otellerde bir uygulama. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 20(1), 45-60.
  • Kuşluvan, S., Kuşluvan, Z., İlhan, İ., & Buyruk, L. (2010). The human dimension a review of human resources management issues in the tourism and hospitality industry. Cornell Hospitality Quarterly, 51(2), 171-214.
  • Lam, T., Zhang, H., & Baum, T. (2001). An investigation of employees' job satisfaction: the case of hotels in Hong Kong. Tourism Management, 22, 157-165.
  • Lee, J. S., Back, K. J., & Chan, E. S. (2015). Quality of work life and job satisfaction among frontline hotel employees: A self-determination and need satisfaction theory approach. International Journal of Contemporary Hospital Management, 27(5), 768-789.
  • Öngöre, Ö. (2010). Turizm' de çalışma koşulları ve esnek çalışma. Antalya: 1. Turizmde İnsan Kaynakları Sempozyumu .
  • Özcan, S. (2011). Otel işletmelerinde insan kaynakları yönetiminin yeri ve önemi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
  • Özdemir, E., & Akpınar, A. T. (2002). Konaklama işletmelerinde insan kaynakları yönetimi çerçevesinde Alanya’daki otel ve tatil köylerinde insan kaynakları profili. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3, 85-105.
  • Sezen, O. (2013). Otellerde uygulanan insan kaynakları yönetimi politikalarının işgören verimliliğine etkisi: Ankara'daki beş yıldızlı oteller örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Türkdoğan, O., & Gökçe, O. (2012). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemi. Konya: Çizgi.
  • Türnüklü, A. (2000). Eğitimbilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel bir araştırma tekniği: Görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 24, 543–559.
  • Tüzün, İ. K. (2013). Konaklama işletmelerinde insan kaynakları yönetimi uygulamalarının farklılıkları ve işgücü devir hızıyla ilişkileri. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 42(1), 61-76.
  • Ünsalan, E., & Şimşeker, B. (2006). İnsan kaynakları yönetimi. Ankara: Detay.
  • Ünüvar , Ş. (2008). Turizm sektöründe bilgi teknolojileri kullanımı. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 10(1-2), 597-618.
Toplam 44 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Oğuz Çakı Bu kişi benim

Hakan Sezerel Bu kişi benim

Aslı Geylan Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 25 Haziran 2020
Gönderilme Tarihi 15 Kasım 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 20 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Çakı, O., Sezerel, H., & Geylan, A. (2020). Uluslararası Konaklama İşletmelerinde İnsan Kaynakları Yönetimi: Hilton Örneği. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(2), 339-360. https://doi.org/10.18037/ausbd.758082