Gençlik ve Spor İl ve İlçe Müdürlüklerinde Görev Yapan Personelin Sporda Sürdürülebilirliğe İlişkin Tutumlarının Belirlenmesi: Ege Bölgesi Örneği
Yıl 2021,
Cilt: 9 Sayı: 4, 937 - 954, 31.08.2021
Mehmet Şahin
,
Ali Serdar Yücel
Öz
Bu araştırmada, Gençlik ve Spor İl ve İlçe Müdürlüklerinde görevli personelin sporda sürdürülebilirliğe ilişkin tutumlarının farklı değişkenler açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma betimsel tarama modeli niteliğindedir. Araştırmada anket (survey) tekniği kullanılmıştır. Araştırma evrenini Ege Bölgesindeki Gençlik ve Spor İl ve İlçe Müdürlüklerinde yönetici, antrenör ve sportif eğitim uzmanı olarak görevli 400 personel oluşturmaktadır. Örneklemini ise kolayda örnekleme yöntemiyle seçilmiş 281 çalışan oluşturmaktadır. Çalışmanın verilerine 2020 yılı öncesinde ulaşılmıştır. Fırat Üniversitesi Etik Kurulu Başkanlığı’nın 05.04.2018 tarih ve 15 sayılı kararıyla çalışmanın etik kurallara uygun olduğuna karar verilmiştir. Veri toplama aşamasında araştırmacı tarafından oluşturulan kişisel bilgi formu ve Koçak ve ark. (2015) tarafından geliştirilen (SSÖ) Sporda Sürdürülebilirlik Ölçeği kullanılmıştır. Veriler tanımlayıcı istatistikler ile Kruskal Wallis ve Mann-Whitney U testi kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmada, çalışmaya katılan personelin SSÖ’nün tamamında ve alt boyutlarında olumlu sürdürülebilirlik tutumuna sahip oldukları tespit edilmiştir. Sonuç olarak; personelin sporda sürdürülebilirliğe ilişkin farkındalıklarının artmasının, ülke genelinde sporun gelişimi ve bu gelişimin sürdürülebilirliğinin sağlanması açısından bir kazanım oluşturacağı öngörülmektedir.
Kaynakça
- Akgül, U. (2010). Sürdürülebilir kalkınma: Uygulamalı antropolojinin eylem alanı. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Antropoloji Dergisi, 24, 133- 164.
- Alp, İ., Öztel, A., & Köse, M.S. (2015). Entropi tabanlı maut yöntemi ile kurumsal sürdürülebilirlik performansı ölçümü: Bir vaka çalışması. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(2), 65.
- Alpullu, A. (2011). Uluslararası basketbol organizasyonlarının spor turizmine, ülke ekonomisine ve tanıtımına katkılarının değerlendirilmesi. Doktora Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi.
- Ar, A.A. (2004). Marka ve marka stratejileri. Ankara: Detay Yayıncılık.
- Balcı, V., Gök, S., & Akoğlu, H.E. (2018). Türkiye’nin ulusal gençlik ve spor politikalarının, sürdürülebilirliğin sosyal boyutuyla incelenmesi. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 3(1), 9-22.
- Balcı, V., & Koçak, F. (2014). Spor ve rekreasyon alanlarının tasarımında ve kullanımında çevresel sürdürülebilirlik. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 5(2), 46-58.
- Batmaz, H.Ç., Yıldırım, F., & Karadağ, M. (2016). Küresel rekabetin spor endüstrisine etkisi. International Journal of Social Science, 42, 521-534.
- Birol, S.Ş. (2014). Sportif rekreasyon uygulama politikaları üzerine bir araştırma. Doktora Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
- Cornax-Martín, M., Nebot-Gómez de Salazar, N., Rosa-Jiménez, C., & Luque-Gil, A. (2020). Sağlıklı şehirler, yeni teknolojiler ve sürdürülebilirlik: Şehir sporları olaylarını anlamak için yenilikçi bir araç olarak şehirlerin kamusal alanında gayri resmi spor faaliyetlerinin işbirliğine dayalı haritalaması. Sürdürülebilirlik Dergisi, 12(19), 8176.
- Demirci, A. (2008). İlköğretimde beden eğitimi dersi etkinlikleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Demir, H. (2003).Gençlik ve Spor İl Müdürlüklerinde görev yapan yöneticiler üzerine bir araştırma. Doktora Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
- Demir, İ. (2008). Spor federasyonlarında toplam kalite yönetiminin uygulanabilirliği. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
- Devecioğlu, S. (2005). Türkiye’de spor sektörü stratejilerinin geliştirilmesi. Verimlilik Dergisi, 2, 118.
- Devecioğlu, S. (2020). Covid-19 salgını sürecinde Türk spor sektörü destek fonu. Erişim Adresi: http://www.ekospor.com/covid-19-salgini-surecinde-turk-spor-sektoru-destek-fonu/.
- Dinçer, N. (2013) Spor yöneticilerinin karar verme stilleri ile problem çözme becerileri üzerine bir araştırma. Doktora Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
- Doğan, N.E.K. (2016). Spor federasyonlarındaki üst düzey spor yöneticilerinin öngörülü liderlik düzeylerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
- Doğan, O. (2005). Spor psikolojisi. Adana: Nobel Yayın Dağıtım.
- Drewes, M., Daumann, F. Ve Follert, F (2021) COVID-19'un profesyonel futbol, fFutbol ve toplum üzerindeki sporun ekonomik etkisini araştırmak. Futbol ve Toplum Dergisi, 22: 1-2, 125-137.
- Ekici, S. (2002). Türkiye’de spor federasyonlarını oluşturan fahri (gönüllü) çalışanların spor politikalarının oluşumu ve uygulamalarına yaklaşımları. Doktora Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
- Erkan, M. (2017). Türkiye’de spor endüstrisi ve spora katılım profilinin belirlenmesi. Doktora Tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
- Gençlik ve Spor Bakanlığı, (2020). Erişim adresi: https://uogm.gsb.gov.tr/HaberDetaylari/1/10002/216563/2020-avrupa-konseyi-spordan-sorumlu-bakanlar-konferansi. aspx.
- Herbold, V., Thees, H. ve Philipp, J. (2020). Ev sahibi topluluk ve spor turizmindeki rolü - gelişmekte olan bir araştırma alanını keşfetmek. Sürdürülebilirlik Dergisi, 12 (24), 10488.
- Işıkgöz, E., & Taşkıran, Y. (2015). AB’ye üyelik sürecinde Türk spor yönetiminde desantralizasyon. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7, 6-21.
- İçöz, O. (2008) Spor turizmi pazarlaması ve futbol takımlarının hazırlık dönemi kamp yeri tercihlerini belirleyen etkenler. Yüksek Lisans Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi.
- Kara, F.M. (2011). Spor örgütlerinde kadın yöneticilerin kariyer engelleri. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
- Kargün, M. (2014). Türkiye’nin marka değerinin pazarlanmasında sportif organizasyonların rolü. Doktora Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi.
- Koçak, F., Tuncel, S., & Tuncel, F. (2015). Spor alanında öğrenim gören üniversite öğrencilerinin sporda sürdürülebilirliğe ilişkin tutumlarının belirlenmesi. Alam, K., Ali, A., Ali, N., & Zaman, G. (2014). Organizational Justice, Task Enjoyment, Leadership style and Organizational Culture as Strategies for Reduction of Social Loafing. Abasyn University Journal of Social Sciences, 7(1), 77-99.
- Koçak, F. (2013). Sporda sürdürülebilirliğin değerlendirilmesi, Ankara Üniversitesi Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi.
- Küçük, V., & Koç, H. (2015). Psiko-sosyal gelişim süreci içerisinde insan ve spor ilişkisi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10, 131-141.
- Meral, P.S. (2011). Kurumsal kimlik ve marka. Ankara: Detay Yayıncılık.
- Shen, J., Cheng, J., Huang, W. ve Zeng, F. (2020). Çin'in Nanning şehrindeki kentsel spor tesislerinin mekansal ve sosyal eşitsizliklerinin incelenmesi. Sürdürülebilirlik Dergisi, 12 (11), 4353.
- Silik, C.E. (2014). Uluslararası spor organizasyonlarının sosyal, kültürel ve ekonomik etkileri: 2013 Mersin XVII Akdeniz Oyunlarına yönelik bir uygulama. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
- Taşmektepligil, M.Y., & Bostancı, Ö. (2000). Farklı özelliklere sahip fertlerin sportif faaliyetlere katılımlarını etkileyen faktörlerin belirlenmesi. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, V(2), 26-42.
- Turgut, N. (1996). Sürdürülebilir kalkınmanın sağlanmasında katılımın rolü. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 52(1), 701-715.
- Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı, (2019). On Birinci Kalkınma Planı (2019-2023). s.164.
- Yang, J.-J., Lo, H.-W., Chao, C.-S., Shen, C.-C. ve Yang, C.-C. (2020). Tayvan'daki potansiyel spor turizmi cazibe merkezlerini keşfetmek için hibrit çok kriterli karar verme modeli ile sürdürülebilir spor turizmi değerlendirme çerçevesi oluşturma. Sürdürülebilirlik Dergisi, 12 (4), 1673.
- Yavuz, V.A. (2010). Sürdürülebilirlik kavramı ve işletmeler açısından sürdürülebilir üretim stratejileri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(14), 63-86.
- Yazıcı, A.G. (2014). Toplumsal dinamizm ve spor. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 3(1), 394-405.
- Yenel, F., & Erturan, E.E. (2004). Federasyon başkanlarının spor federasyonlarının özerkliğine ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, (IX) 1, 71-87.
- Yıkmaz, R.F. (2011). Sürdürülebilir kalkınmanın ölçülmesi ve Türkiye için yöntem geliştirilmesi: Sosyal Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü planlama uzmanlığı tezi. Erişim adresi: http://www.sbb.gov.tr/wpcontent/uploads/2018/11/R%C4%B1za-Fikret-Y%C4%B1kmaz.pdf.
- Yücel, A.S. (2012). Türk spor federasyonlarında altı sigma yönetim modelinin uygulanabilirliği. Doktora Tezi. Elâzığ: Fırat Üniversitesi.
- Yücel, A.S., Eskiyecek, C.G., Çiftçi, İ., Tan, Ç., Savucu, Y., & Türkmen, A. (2018). Lisans öğrencilerinin sporda sürdürülebilirliğe ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi (Fırat Üniversitesi Örneği). Mukaddime Dergisi, 9(2), 261-292.
Determining the Attitudes of the Personnel Working in Provincial and District Directorates of Youth and Sports towards the Sustainability in Sports: An Aegean Region Example
Yıl 2021,
Cilt: 9 Sayı: 4, 937 - 954, 31.08.2021
Mehmet Şahin
,
Ali Serdar Yücel
Öz
This study aims to determine and analyze the attitudes of the personnel working in Provincial and District Directorates of Youth and Sports about the sustainability in sports in terms of different variables. The research is a descriptive survey model. Questionnaire (survey) technique was used in the research. The research population consists of 400 personnel working as managers, trainers and sports training experts in the Aegean Region Provincial and District Directorates of Youth and Sports. The sample consists of 281 employees selected by convenience sampling method. The data of the study was reached before 2020. With the decision of the Ethics Committee of Fırat University dated 05.04.2018 and numbered 15, it was decided that the study was in compliance with the ethical rules. During the data collection stage, the personal information form created by the researcher Sustainability in Sports Scale (SSI) developed by Koçak et al. (2015) was used. The data were analyzed with descriptive statistics using Kruskal Wallis and Mann-Whitney U tests. İn the research, it was determined that the personnel participating in the study had a positive sustainability attitude in the whole and all sub-dimensions of the SSÖ. As a result; personnel are expected to increase the awareness of the sustainability of sports in the country, and provide an improvement in the development of sports throughout the country and in providing a sustainable foundation for the next generations by ensuring the sustainability of this development.
Kaynakça
- Akgül, U. (2010). Sürdürülebilir kalkınma: Uygulamalı antropolojinin eylem alanı. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Antropoloji Dergisi, 24, 133- 164.
- Alp, İ., Öztel, A., & Köse, M.S. (2015). Entropi tabanlı maut yöntemi ile kurumsal sürdürülebilirlik performansı ölçümü: Bir vaka çalışması. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(2), 65.
- Alpullu, A. (2011). Uluslararası basketbol organizasyonlarının spor turizmine, ülke ekonomisine ve tanıtımına katkılarının değerlendirilmesi. Doktora Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi.
- Ar, A.A. (2004). Marka ve marka stratejileri. Ankara: Detay Yayıncılık.
- Balcı, V., Gök, S., & Akoğlu, H.E. (2018). Türkiye’nin ulusal gençlik ve spor politikalarının, sürdürülebilirliğin sosyal boyutuyla incelenmesi. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 3(1), 9-22.
- Balcı, V., & Koçak, F. (2014). Spor ve rekreasyon alanlarının tasarımında ve kullanımında çevresel sürdürülebilirlik. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 5(2), 46-58.
- Batmaz, H.Ç., Yıldırım, F., & Karadağ, M. (2016). Küresel rekabetin spor endüstrisine etkisi. International Journal of Social Science, 42, 521-534.
- Birol, S.Ş. (2014). Sportif rekreasyon uygulama politikaları üzerine bir araştırma. Doktora Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
- Cornax-Martín, M., Nebot-Gómez de Salazar, N., Rosa-Jiménez, C., & Luque-Gil, A. (2020). Sağlıklı şehirler, yeni teknolojiler ve sürdürülebilirlik: Şehir sporları olaylarını anlamak için yenilikçi bir araç olarak şehirlerin kamusal alanında gayri resmi spor faaliyetlerinin işbirliğine dayalı haritalaması. Sürdürülebilirlik Dergisi, 12(19), 8176.
- Demirci, A. (2008). İlköğretimde beden eğitimi dersi etkinlikleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Demir, H. (2003).Gençlik ve Spor İl Müdürlüklerinde görev yapan yöneticiler üzerine bir araştırma. Doktora Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
- Demir, İ. (2008). Spor federasyonlarında toplam kalite yönetiminin uygulanabilirliği. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
- Devecioğlu, S. (2005). Türkiye’de spor sektörü stratejilerinin geliştirilmesi. Verimlilik Dergisi, 2, 118.
- Devecioğlu, S. (2020). Covid-19 salgını sürecinde Türk spor sektörü destek fonu. Erişim Adresi: http://www.ekospor.com/covid-19-salgini-surecinde-turk-spor-sektoru-destek-fonu/.
- Dinçer, N. (2013) Spor yöneticilerinin karar verme stilleri ile problem çözme becerileri üzerine bir araştırma. Doktora Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
- Doğan, N.E.K. (2016). Spor federasyonlarındaki üst düzey spor yöneticilerinin öngörülü liderlik düzeylerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
- Doğan, O. (2005). Spor psikolojisi. Adana: Nobel Yayın Dağıtım.
- Drewes, M., Daumann, F. Ve Follert, F (2021) COVID-19'un profesyonel futbol, fFutbol ve toplum üzerindeki sporun ekonomik etkisini araştırmak. Futbol ve Toplum Dergisi, 22: 1-2, 125-137.
- Ekici, S. (2002). Türkiye’de spor federasyonlarını oluşturan fahri (gönüllü) çalışanların spor politikalarının oluşumu ve uygulamalarına yaklaşımları. Doktora Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
- Erkan, M. (2017). Türkiye’de spor endüstrisi ve spora katılım profilinin belirlenmesi. Doktora Tezi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
- Gençlik ve Spor Bakanlığı, (2020). Erişim adresi: https://uogm.gsb.gov.tr/HaberDetaylari/1/10002/216563/2020-avrupa-konseyi-spordan-sorumlu-bakanlar-konferansi. aspx.
- Herbold, V., Thees, H. ve Philipp, J. (2020). Ev sahibi topluluk ve spor turizmindeki rolü - gelişmekte olan bir araştırma alanını keşfetmek. Sürdürülebilirlik Dergisi, 12 (24), 10488.
- Işıkgöz, E., & Taşkıran, Y. (2015). AB’ye üyelik sürecinde Türk spor yönetiminde desantralizasyon. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7, 6-21.
- İçöz, O. (2008) Spor turizmi pazarlaması ve futbol takımlarının hazırlık dönemi kamp yeri tercihlerini belirleyen etkenler. Yüksek Lisans Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi.
- Kara, F.M. (2011). Spor örgütlerinde kadın yöneticilerin kariyer engelleri. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
- Kargün, M. (2014). Türkiye’nin marka değerinin pazarlanmasında sportif organizasyonların rolü. Doktora Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi.
- Koçak, F., Tuncel, S., & Tuncel, F. (2015). Spor alanında öğrenim gören üniversite öğrencilerinin sporda sürdürülebilirliğe ilişkin tutumlarının belirlenmesi. Alam, K., Ali, A., Ali, N., & Zaman, G. (2014). Organizational Justice, Task Enjoyment, Leadership style and Organizational Culture as Strategies for Reduction of Social Loafing. Abasyn University Journal of Social Sciences, 7(1), 77-99.
- Koçak, F. (2013). Sporda sürdürülebilirliğin değerlendirilmesi, Ankara Üniversitesi Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi.
- Küçük, V., & Koç, H. (2015). Psiko-sosyal gelişim süreci içerisinde insan ve spor ilişkisi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10, 131-141.
- Meral, P.S. (2011). Kurumsal kimlik ve marka. Ankara: Detay Yayıncılık.
- Shen, J., Cheng, J., Huang, W. ve Zeng, F. (2020). Çin'in Nanning şehrindeki kentsel spor tesislerinin mekansal ve sosyal eşitsizliklerinin incelenmesi. Sürdürülebilirlik Dergisi, 12 (11), 4353.
- Silik, C.E. (2014). Uluslararası spor organizasyonlarının sosyal, kültürel ve ekonomik etkileri: 2013 Mersin XVII Akdeniz Oyunlarına yönelik bir uygulama. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
- Taşmektepligil, M.Y., & Bostancı, Ö. (2000). Farklı özelliklere sahip fertlerin sportif faaliyetlere katılımlarını etkileyen faktörlerin belirlenmesi. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, V(2), 26-42.
- Turgut, N. (1996). Sürdürülebilir kalkınmanın sağlanmasında katılımın rolü. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 52(1), 701-715.
- Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı, (2019). On Birinci Kalkınma Planı (2019-2023). s.164.
- Yang, J.-J., Lo, H.-W., Chao, C.-S., Shen, C.-C. ve Yang, C.-C. (2020). Tayvan'daki potansiyel spor turizmi cazibe merkezlerini keşfetmek için hibrit çok kriterli karar verme modeli ile sürdürülebilir spor turizmi değerlendirme çerçevesi oluşturma. Sürdürülebilirlik Dergisi, 12 (4), 1673.
- Yavuz, V.A. (2010). Sürdürülebilirlik kavramı ve işletmeler açısından sürdürülebilir üretim stratejileri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(14), 63-86.
- Yazıcı, A.G. (2014). Toplumsal dinamizm ve spor. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 3(1), 394-405.
- Yenel, F., & Erturan, E.E. (2004). Federasyon başkanlarının spor federasyonlarının özerkliğine ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, (IX) 1, 71-87.
- Yıkmaz, R.F. (2011). Sürdürülebilir kalkınmanın ölçülmesi ve Türkiye için yöntem geliştirilmesi: Sosyal Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü planlama uzmanlığı tezi. Erişim adresi: http://www.sbb.gov.tr/wpcontent/uploads/2018/11/R%C4%B1za-Fikret-Y%C4%B1kmaz.pdf.
- Yücel, A.S. (2012). Türk spor federasyonlarında altı sigma yönetim modelinin uygulanabilirliği. Doktora Tezi. Elâzığ: Fırat Üniversitesi.
- Yücel, A.S., Eskiyecek, C.G., Çiftçi, İ., Tan, Ç., Savucu, Y., & Türkmen, A. (2018). Lisans öğrencilerinin sporda sürdürülebilirliğe ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi (Fırat Üniversitesi Örneği). Mukaddime Dergisi, 9(2), 261-292.