Öz
Şiddet, bir çocuğun saygın, onurlu, eşit ve özgür bir birey olarak yaşaması ve kendini gerçekleştirebilmesinde büyük bir engeldir. Çocuklar ne zaman, nasıl ve kime karşı saldırganlık göstereceklerini öğrenmektedirler. Bu öğrenilenler anne babadan çocuklara aktarılmakla beraber, akran gruplarından ve kitle iletişim araçlarından da öğrenilmektedir. Şiddet bu şekilde bir döngü haline gelmektedir. Bu konuda yapılan çalışmalar ailelere yönelik girişimlerin (danışmanlık ve terapi, kriz ve sosyal yardım girişimleri, ebeveynlik ve çoklu girişimler) çocuklarda davranış sorunları, öfke, şiddet ve güvenlikle ilgili bilgi düzeyi, benlik saygısı, çatışma yönetimi; ailelerde ise psikolojik sıkıntı, ebeveyn-çocuk etkileşimlerinde empati, ebeveynlik becerileri, psikolojik işlevsellik gibi konularda gelişmeler sağladığı saptanmıştır. Aile içi şiddet için riskli gruplarla birçok ortamda karşılaşma fırsatı olan hemşirelere bu konuda önemli sorumluluklar düşmektedir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı (2016) http://www.aile.gov.tr/. (Erişim tarihi: Mart 2016)
- Akın M (2013) Aile içi şiddet. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, 71(1):27-41.
- Akpolat Y, İnci Y (2012) Erzurum’da çocuk ve şiddet. In Uluslararası Katılımlı Kadına ve Çocuğa Karşı Şiddet Sempozyumu Bildiri Kitabı (Eds D Şenol, S Yılmaz, T Kıymaz, H Kala):866-886. Ankara, Mutlu Çocuklar Derneği Yayınları.
- Ardahan M (2006) Sosyal destek ve hemşirelik. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 9(2):68-75.
- Arkan B, Üstün B (2010) Ebeveyn eğitim programlarını değerlendirme rehberi. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi, 3:102-107.
- Ayan S (2007) Aile içinde şiddete uğrayan çocukların saldırganlık eğilimleri. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 8:206-214.
- Bahadır Yılmaz E (2013) Çocuk istismarının önlenmesinde kullanılan programlar ve özellikleri. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi;16:255-259.
- Bahadır Yılmaz E (2015) Şiddete maruz kalan kadınlara uygulanan güçlendirme programının kendilik değerini arttırmaya ve stresle başetme biçimlerine etkisi (Doktora tezi). Ankara, Hacettepe Üniversitesi.
- Blodgett C, Behan K, Erp M, Harrington R, Souers K (2008) Crisis intervention for children and caregivers exposed to intimate partner violence. Best Pract Ment Health, 4:74-91.
Öz
Violence is the biggest obstacle for living as a respectable, dignity, equal and free individual and for self-actualization of a child. Children learn to show aggression when, how and against whom. Knowledge is transmitted from parents to children as well as children learn it from peer groups and the mass media. It has become a cycle of violence in this way. In studies on this issue, it was determined that interventions for families (counseling and therapy interventions, crisis and outreach interventions, parenting interventions, and multicomponent interventions) provide developments in behavior problems in children, the level of information related security, anger and violence, self-esteem, conflict management, the psychological distress in families, empathy in parent-child interactions, parenting skills and psychological functioning. Nurses having the opportunity to meet with the group at risk for domestic violence in many environments have important responsibilities in this regard.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı (2016) http://www.aile.gov.tr/. (Erişim tarihi: Mart 2016)
- Akın M (2013) Aile içi şiddet. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, 71(1):27-41.
- Akpolat Y, İnci Y (2012) Erzurum’da çocuk ve şiddet. In Uluslararası Katılımlı Kadına ve Çocuğa Karşı Şiddet Sempozyumu Bildiri Kitabı (Eds D Şenol, S Yılmaz, T Kıymaz, H Kala):866-886. Ankara, Mutlu Çocuklar Derneği Yayınları.
- Ardahan M (2006) Sosyal destek ve hemşirelik. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 9(2):68-75.
- Arkan B, Üstün B (2010) Ebeveyn eğitim programlarını değerlendirme rehberi. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi, 3:102-107.
- Ayan S (2007) Aile içinde şiddete uğrayan çocukların saldırganlık eğilimleri. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 8:206-214.
- Bahadır Yılmaz E (2013) Çocuk istismarının önlenmesinde kullanılan programlar ve özellikleri. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi;16:255-259.
- Bahadır Yılmaz E (2015) Şiddete maruz kalan kadınlara uygulanan güçlendirme programının kendilik değerini arttırmaya ve stresle başetme biçimlerine etkisi (Doktora tezi). Ankara, Hacettepe Üniversitesi.
- Blodgett C, Behan K, Erp M, Harrington R, Souers K (2008) Crisis intervention for children and caregivers exposed to intimate partner violence. Best Pract Ment Health, 4:74-91.
Ayrıntılar
| Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
|---|---|
| Bölüm | Derleme |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2017 |
| Kabul Tarihi | 19 Nisan 2016 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 9 Sayı: 2 |
Cited By
ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÇOCUĞA YÖNELİK ŞİDDETİ ÖNLEMEYE İLİŞKİN ÖNERİLERİN İNCELENMESİ
Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi
Sultan Selen KULA
https://doi.org/10.17240/aibuefd.2021.21.64908-801378
AİLE İÇİNDE YAŞANAN ANLAŞMAZLIKLAR: EBEVEYNLERİN VE ÇOCUKLARIN GÖRÜŞLERİ
Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi
Fatih CAMADAN
https://doi.org/10.17755/esosder.306804
Violence, Adolescence, and Canadian Religious Communities: A Quantitative Study
Journal of Interpersonal Violence
Valerie Michaelson
https://doi.org/10.1177/0886260518775160
Determining the sensitivity of university students to violence toward children
Perspectives in Psychiatric Care
Bennur Koca
https://doi.org/10.1111/ppc.12434
Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar Creative Commons Atıf-Gayriticari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.