Öz
Hâl eklerinin birbirlerinin yerine
kullanılması da denilen “nöbetleşe” kullanımları Türkçenin en eski
dönemlerinden itibaren var olan bir durumdur. Sebebi tam olarak bilinmemekle
beraber bu nöbetleşe kullanımlar günümüz Türkçesinde ağızlarda devam
etmektedir.
Bu çalışmada
15. yüzyılın sonlarıyla 16. yüzyılın başlarında yaşadığı kabul edilen Sabâyî mahlaslı müellifin kaleminden çıkmış olan Hikâyet-i Üveysü’l- Karanî adlı eserde hâl eklerinin cümle içindeki işlevleri
ve birbirlerinin yerine (nöbetleşe) kullanımları üzerinde durulmuş ve çalışma
neticesinde bu tür kullanımların ağız
özellikleriyle ilgili olabileceği gibi manzum eserlerde vezin ve kafiyeyi
sağlamak için de yapılabileceği kanaatine varılmıştır.
Anahtar Kelimeler
hâl ekleri nöbetleşe kullanım Sabâyî Hikâyet-i Üveysü’l- Karanî ağız özellikleri
Kaynakça
- Ergin, Muharrem. (1972), Türk Dil Bilgisi, İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi Yayınları, İstanbul.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALESİ |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Ekim 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Sayı: 11 |
Cited By
Hikâyet-i Üveysü’l-Karanî’de dudak uyumu
RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi
https://doi.org/10.29000/rumelide.705510
ULAKBİM-DERGİPARK Bünyesinde Faaliyet Gösteren HİKMET-Akademik Edebiyat Dergisi (Journal Of Academic Literature)
Türk Dili ve Edebiyatı Alanında Yayımlanan Uluslararası Hakemli Bir Dergidir.