This study investigates late period automobilization in Turkey at province level. Late period automobilization has freed itself from supply and demand side constraints. Production capacity has increased, import regimes have eased, and automobile prices have decreased significantly. Increase in household income relaxed automobile market on the demand side. Thus, late period automobilization is on the way to popularization. Particularly in low or middle income level provinces, automobilization has gained pace, and spread to all over Turkey. These provinces are those with income levels below 7.776 US dollars per capita (2009 values) or just above. Exceptions are few provinces in the east and southeast region of Turkey. An increase of 1.000 US dollars (2009 values) in per capita income raises the number of cars per thousand population by six. A province’s automobilization level positively affects provinces in its vicinity by 31,9%. The time ahead will be a period of spread in automobilization as well as concentration of automobilization. It is expected that automobilization will increase in all provinces, because ownership level is below saturation level. Automobile ownership will spread to all income groups and number of automobiles in households will increase as well. These developments herald a new era which affect urban growth dynamics as well as daily lives of households.
Transport Automobilization Automobile ownership Automobile demand and supply
Mevcut çalışma Türkiye’nin son dönemde girmiş olduğu otomobilleşme sürecini iller bazında incelemektedir. Bu dönemde otomobilleşme, geçmiş dönemlerde olan arz ve talep kısıtlarından sıyrılmıştır. Üretim kapasitesi artmış, ithalat rejimi kolaylaşmış, otomobil fiyatları da önemli ölçüde düşmüştür. Hane halkı gelirindeki artış otomobil piyasasını talep tarafında esnetmiştir. Dolayısıyla son dönemde otomobilleşme, popülerleşme istidadındadır. Özellikle ortalama gelir seviyesi görece düşük ve orta olan illerde otomobilleşme hız kazanarak Türkiye geneline yayılmıştır. Bu iller genellikle ortalama kişi başına gelirin 7.766 ABD doların (2009 değeri) altında ya da civarında olan illerdir. Burada istisna olanlar, güneydoğu ve doğu bölgelerinde bulunan kimi illerdir. Bir ildeki kişi başına gelirin 1.000 ABD doları (2009 değeri) artması bin kişi başına düşen otomobil sayısına altı otomobil eklemektedir. Bir ilin otomobilleşme düzeyi çevresindeki illeri %31,9 oranında pozitif yönlü etkilemektedir. Önümüzdeki dönem, otomobilleşmenin yaygınlaştığı kadar yoğunlaştığı bir dönem de olacaktır. Otomobilleşme genelde her ilde artmaya devame decektir çünkü Türkiye henüz otomobil sahipliğinde doyma seviyesine ulaşmamıştır. Otomobil sahipliği hem tüm gelir gruplarında yaygınlaşacak hem de hane başına otomobil sayısı artacaktır. Bu gelişmeler ve tahminler, yerleşmelerin büyüme dinamikleri kadar günlük yaşam döngülerini de etkileyecek bir sürecin de habercisidir.
Ulaşım Otomobilleşme Otomobil sahipliği Otomobil talebi ve arzı
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 11 Sayı: 29 |