Bu makalede, Avrupa bağlamında dil eğitiminin durumu incelenecektir. Çıkış noktası olarak, Orta Avrupa ’da anadil ve yabancı dil eğitimindeki tarihsel gelişmeler ve Avrupa Birliği’nin günümüzdeki çabaları ele alınacaktır. Bu arka planda, Türkiye’deki dil ve eğitim ilişkisi açıklanacaktır. Birinci bölümde, ilgili devletlerin karakterleri, coğrafi konumları, vatandaşlarının farklı dil topluluklarına aidiyetleri ve tarihi bağlamda eğitim anlayışları tarafından şekillendirilen dilsel çeşitliliğin tasviri yapılacaktır. ikinci bölümde, meşruluk gerekçeleri, didaktik hedefler ve dil eğitim metotlarına değinilerek, herşeyden önce yabancı bir ülkede o ülkenin dilinin öğrenilmesini destekleme programının, başarıyla gerçekleştirilmesiyle birlikte Avrupa ile bütünleşme çerçevesinde yenilenmesi hakkında bilgi verilecektir. Üçüncü bölümde, iki yeni eğilim incelenecektir: yabancı dil eğitimine erken yaşta başlanması ve yabancı dilde alan dersleri verilmesi. Bu bağlamda, ikidilli okul modelleri ele alınacak ve dünya dili haline gelen İngilizce’nin yayılması örneğinden yola çıkılarak kültür politikaları boyutuna değinilecektir. Dördüncü bölümde ise, Türkiye’de yabancı dil öğreniminin durumuna bakılacaktır. Buna ilişkin olarak, devletin gelişmesi ile bağlantılı olarak, anadilde ve yabancı dilde eğitimin kültürel ve tarihsel bir taslağı çizilecektir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 2002 |
Gönderilme Tarihi | 1 Ocak 2002 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2002 Cilt: 2 Sayı: 3 |
Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi (AAÇD) Creative Commons Atıf-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.