Objective:
To investigate the etiology and epidemiology of fractures in children admitted to the emergency department of our hospital.
Material and Methods:
We retrospectively evaluated 1878 patients aged between 0-16 years who were admitted to the
emergency department in our hospital in 2015 with fractures. Patients examined according to fracture localizations, age, gender, mechanism of injury, frequency according to the season and treatment method.
Results:
The most common site of involvement was the distal radius (n=420, %23.5). The frequence of fractures was increased by age in boys. In the first year of age boys/girls ratio was 1:1, it was 1,7:1 between 7-12 ages and it was 2:1 between 12-16 ages. Fractures occurred most frequently at home and the most common mechanism was falls on level surface (%32,4). Choice of treatment was surgical methods in 114 patient (%6.2). The most frequently operated fractures were supracondylar
humerus fractures (n=34, %29). Fractures occurred mostly in summer (30,6 %).
Discussion:
In our area, child fractures generally result from falls on level surface in summer and are mostly treated with conservative methods. Understanding the epidemiology of childhood fractures is important to improve preventive strategies.
Amaç:
Hastanemiz acil servisine başvuran çocuk hastalarda kırıkların etiyolojisini ve epidemiyolojisini incelemek.
Materyal ve Metod:
Hastanemiz acil servisine 2015 yılı içinde başvuran ve kırık tespit edilen 0-16 yaş arası 1878 hasta geriye dönük olarak değerlendirildi. Hastalar; kırık lokalizasyonu, yaş, cinsiyet, yaralanma mekanizması, mevsimlere göre sıklık ve tedavi yöntemi açısından incelendi.
Bulgular:
Hastalarda en çok distal radius kırığı tespit edildi (n=420, %23.5). Erkeklerde görülen kırıkların sıklığının yaşla birlikte arttığı saptandı. Bir yaş altında erkek/kız oranı 1:1 iken; 7-12 yaş arasında 1.7:1; 12-16 yaş arasında 2:1 bulundu. Yaralanmaların en çok evde düşme sonucu olduğu görüldü (%32.4). Hastaların 114’ü (%6.2) ameliyat edildi. Ameliyat edilen hastaların 34’ü (%29) suprakondiler humerus kırığı idi. Kırıkların en çok yaz aylarında meydana geldiği saptandı (n=576, %30.6).
Tartışma:
Bölgemizde çocuk kırıkları genelde yaz mevsiminde ve düşme sonucu oluşmakta ve çoğunluğu konservatif yöntemlerle tedavi edilmektedir. Çocuk kırıklarının epidemiyolojisini anlamak önleyici stratejiler geliştirmede önemlidir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Ağustos 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 2 Sayı: 2 |