Otomobil Alımlarında KDV İndirimi (Türkiye ve AB Uygulamaları)

Yıl 2018, , 55 - 79, 15.10.2018

Hasan Oral

https://doi.org/10.30915/abd.470756

Öz

KDVK, KDV’de indirimine bazı sınırlamalar getirmiştir. Bu sınırlandırmalardan

birisi, binek otomobillere ait KDV’nin indirim konusu yapılmasına ilişkindir.

Buna göre, faaliyetleri kısmen veya tamamen binek otomobillerinin kiralanması

veya çeşitli şekillerde işletilmesi olanların bu amaçla kullandıkları hariç

olmak üzere işletmelere ait binek otomobillerinin alış vesikalarında gösterilen

KDV, mükellefin vergiye tâbi işlemleri üzerinden hesaplanan KDV’den indirilememektedir.

KDVK’da getirilen bu sınırlama, indirim mekanizması üzerine

kurulu olan KDV’nin amacına aykırılık teşkil etmektedir.

Avrupa Birliği’nde ise mükelleflerin ekonomik faaliyetleri gereği satın aldıkları

mal ve hizmete ait KDV’nin tamamı indirim konusu yapılabilmektedir. AB’ye

göre binek otomobillere ait KDV’nin indirim konusu yapılabilmesi için mükellefin

binek otomobili ekonomik faaliyetler için kullanıyor olması ve iktisabın

kişisel tüketim amaçlı olarak gerçekleştirilmemiş olması yeterli görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Katma Değer Vergisi, Katma Değer Vergisinde İndirim, Avrupa Birliği, Binek Otomobil, Uyumlaştırma

VALUE-ADDED TAX DEDUCTION FOR PASSENGER CARS IN TURKEY AND THE EUROPEAN UNION’S APPROACH

Öz

VAT Law has imposed certain restrictions on VAT deduction. One of such

restrictions pertain to VAT deduction concerning passenger cars. As per the

said restriction, VAT expressed in purchase documents of passenger cars owned

by enterprises, save for passenger cars used by enterprises that fully or partially

operate in renting and various other utilisation of passenger cars, cannot be

deducted from VAT calculated on the taxpayer’s operations subject to taxation.

This restriction stipulated by the VAT Law constitutes a breach of the VAT

rationale, which is indeed based on a deduction mechanism.

On the other hand, in the European Union, entire VAT amounts for goods

and services purchased by taxpayers in the context of their business operations

can be subject to deduction. According to the EU approach, the taxpayer’s

use of the passenger car in business operations and the lack of any motive for

personal use in acquisition of such passenger cars are considered to be pretexts

sufficient to allow VAT deduction.

Anahtar Kelimeler

Value Added Tax, Value Added Tax Deduction, Eurpean Union, Passenger Car, Harmonisation

Kaynakça

• Kemal AKMAZ, “Yargı Kararları ve Özelgeler Işığında KDV’de İndirim”, İzmir, Kasım 2013 TOLU Abdullah, ŞİMŞEK Arif, “Katma Değer Vergisinde İndirim”, Yaklaşım Yayınları, Nisan 2002 Liam EBRİL-Jean Paul BODIN-Mıchael Keen-Victoria SUMMERS, “The Modern VAT”, IMF, Washington, 2001 Nurettin BİLİCİ, “Türk Vergi Sistemi”, Savaş Yayınevi, 39. Baskı, Şubat 2017 Nurettin BİLİCİ, “Türkiye Avrupa Birliği İlişkileri, (Genel Bilgiler, İktisadi– Mali Konular, Vergilendirme)”, Seçkin Yayınları, Ankara 2007 Şükrü KIZILOT, “Açıklamalı ve İçtihatlı Katma Değer Vergisi Kanunu ve Uygulaması”, Genişletilmiş ve Gözden Geçirilmiş 6. Baskı, Ankara, Yaklaşım Yayıncılık, 2012 Yılmaz ÖZBALCI, “Katma Değer Vergisi Kanunu Yorum ve Açıklamalar”, Oluş Yayıncılık A.Ş., Şubat 2012 Maliye Bakanlığı, GİB, B.07.0.GEL.0.44/4405-1380/6984 Sayılı ve 20.02.2004 Tarihli Özelge Danıştay 9. Dairesi, 2001/851 E., 2002/526 K. ve 07.02.2002 Tarihli Kararı Danıştay 11. Dairesi, 1995/1944 E., 1995/2648 K. ve 18.10.1995 Tarihli Kararı Danıştay 3. Dairesi, 2008/815 E., 2009/78 K. ve 22.01.2009 Tarihli Kararı Danıştay 9. Dairesi, 1995/884 E., 1996/77 K. ve 16.01.1996 Tarihli Kararı Danıştay 9. Dairesi, 2005/697 E., 2006/3400 K. ve 26.09.2006 Tarihli Kararı Danıştay 7. Dairesi, 1987/1535 E., 1990/987 K. ve 13.04.1990 Tarihli Kararı Danıştay 9. Dairesi, 2001/851 E., 2002/526 K. ve 07.02.2002 Tarihli Kararı Danıştay 9. Dairesi, 1994/1807 E., 1994/5100 K. ve 15.12.1994 Tarihli Kararı Danıştay 11. Dairesi, 1998/4966 E., 1999/4971 K. ve 13.12.1999 Tarihli Kararı Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulu, 1997/385 E., 1998/459 K. ve 25.12.1998 Tarihli Kararı; Danıştay 3. Dairesi, 1999/1875 E., 2000/3855 K. ve 23.11.2000 Tarihli Kararı Danıştay 9. Dairesi, 1997/4349 E., 1998/3801 K. ve 21.10. 1998 Tarihli Kararı Danıştay 7. Dairesi, 1987/188 E., 1988/320 K. ve 03.02.1988 Tarihli Kararı Danıştay 7. Dairesi, 1987/1535 E., 1990/987 K. ve 13.04.1990 Tarihli Kararı Danıştay 9. Dairesi, 2001/851 E., 2002/526 K. ve 07.02.2002 Tarihli Kararı Danıştay 9. Dairesi, 1994/1807 E., 1994/5100 K. ve 15.12.1994 Tarihli Kararı Danıştay 11. Dairesi, 1998/4966 E., 1999/4971 K. ve 13.12.1999 Tarihli Kararı Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulu, 1997/385 E., 1998/459 K. ve 25.12.1998 Tarihli Kararı Danıştay 3. Dairesi, 1999/1875 E., 2000/3855 K. ve 23.11.2000 Tarihli Kararı Danıştay 11. Dairesi, 1997/2526 E., 1999/1160 K. ve 25.03.1999 Tarihli Kararı Danıştay 7. Dairesi, 2000/1671 E., 2001/3315 K. ve 30.10.2001 Tarihli Kararı Avrupa Birliği Adalet Divanı, Uudenkaupungin Kaupunki, C-184/04 Esas, ECR I-3039 Sayılı ve 30.03.2006 Tarihli Kararı http://curia.europa.eu/ Avrupa Birliği Adalet Divanı Investrad BV – Hollanda Maliye Müsteşarlığı, C-435/05 Esas, 08.02.2007 Tarihli Kararı, http://curia.europa.eu/ Avrupa Birliği Adalet Divanı, BP Supergas–Yunanistan, C‑62/93, ECR I‑1883 Sayılı ve 06.07.1995 Tarihli Kararı; http://curia.europa.eu/ Avrupa Birliği Adalet Divanı, Gabalfrisa ve Diğerleri, C‑110/98 to C‑147/98, ECR I‑1577 Sayılı ve 21.03.2000 Tarihli Kararı; http://curia.europa.eu/ Avrupa Birliği Adalet Divanı, Securenta Göttinger Immobilienanlagen und Vermögensmanagement AG v Finanzamt Göttingen, C‑437/06 Sayılı ve 13.03.2008 Tarihli Kararı; http://curia.europa.eu/ Avrupa Birliği Adalet Divanı, Finanzamt Düsseldorf-Süd v SALIX Grundstücks- Vermietungsgesellschaft mbH & Co. Objekt Offenbach KG. C‑102/08, ECR I‑0001 Sayılı ve 14.06.2009 Tarihli Kararı; http://curia.europa.eu/ Avrupa Birliği Adalet Divanı, Avrupa Komiteleri Komisyonu–İtalya, C‑78/00, ECR I‑8195 Sayılı ve 25.10.2001 Tarihli Kararı. http://curia.europa.eu/ Avrupa Birliği Adalet Divanı D.A. Rompelman ve E.A. Rompelman-Van Deelen – Hollanda Maliye Bakanlığı, 268/83 Esas, ECR 655 Sayılı ve 14.02.1985 Tarihli Kararı (Paragraf 19). http://curia.europa.eu/ Avrupa Birliği Adalet Divanı, Hansgeorg Lennartz – Finanzamt München III, C-97/90 Esas Sayılı ve 11.07.1991 Tarihli Kararı. http://curia.europa.eu/ Avrupa Birliği Adalet Divanı, Hansgeorg Lennartz – Finanzamt München Kararı; http://curia.europa.eu/