The recently enacted Electronic Communications Act (No. 5809, 05 November 2008) provides an authorisation
system based on notification and granting of rights in the domain of electronic communications services.
Authorisation by notification is done by an implicit unilateral act of administration, whereas rights to use
frequencies or numbers are granted by an explicit administrative act. When the number of rights to be granted
is restricted, the procedure of procurement to be applied shall have its effects on the validity of the final act
of granting of rights. In all cases, private persons shall be authorised by an unilateral act of administration,
and considering the fact that the electronic communications services have been qualified by the legislator
as “public services ”, aforementioned authorisation might be regarded as a sort of “public service licence ”.
Nevertheless, it is inevitable to reconsider the classical approach to the notion of “public service licence ” and
to the relations between the State and public services, bearing in mind the fact that the domain of electronic
communications services is exclusively reserved to private persons whereas it is accepted that the State is ultimately
in charge of public services.
Public service administrative act licence public procurement regulati
05.11.2008 tarihli ve 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu, bildirim ve kullanım hakkının verilmesi
esasına dayalı bir yetkilendirme sistemi öngörmektedir. Adı geçen yetkilendirme türleri, idari işlem kuramı
yönünden incelendiğinde, bildirim suretiyle yetkilendirmenin idarenin zımnî tek yanlı işlemiyle gerçekleştiği;
kullanım hakkının verilmesinde ise, açık bir idari işlemle ilgili özel kişilerin yetkilendirildiği görülmektedir.
Sayısı sınırlandırılmış kullanım hakkının verilmesinde uygulanacak ihale sürecinin de, kullanım hakkı verilmesi
işleminin geçerliliği üzerinde etkili olacağı açıktır. Her durumda idarenin tek yanlı işlemiyle gerçekleşen
yetkilendirmenin, kamu hizmetlerinin yürütülmesi yöntemleri açısından değerlendirildiğinde ise, kamu hizmeti
niteliği taşıdığında kuşku bulunmayan elektronik haberleşme hizmetleri alanında bir tür kamu hizmeti ruhsatı
içerdiği söylenebilir. Bununla birlikte, devletin kamu hizmetlerinin aslî sahibi ve sorumlusu olduğu anlayışı ile
elektronik haberleşme hizmetleri alanının tümüyle özel kişilere özgülenmesi keyfiyeti karşısında, kamu hizmeti
ruhsatına ve devlet - kamu hizmeti ilişkisine dair klasik algılama biçiminin gözden geçirilmesi zorunludur.
Diğer ID | JA98VB32HN |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 2009 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2009 Sayı: 1 |
Ankara Barosu Dergisi TÜHAS atıf sistemini benimsemektedir.