Classical legal literature discusses the issue of the interpretation of legal texts
under the title of ‘legal interpretation’. This expression implies that there is a
kind or method of interpretation which is exclusively peculiar to legal reasoning
and legal decision-making. This article rejects this assumption and suggests that
interpretation is not a legal issue. First argument of the article is the impossibility
of finding criteria to be used for distinguishing texts as legal/normative, literary/
fictional, historical etc. Second argument questions traditional legal reasoning
approach’s goal of truth and certainty. Last argument attempts to refute the idea
of the autonomy of law as a discipline. To support his claim, the author uses
Kelsen’s account of interpretation which presents the judge having no limits
on his interpretive discretion and Gadamer’s acceptation of legal hermeneutics
as a model of his hermeneutical theory. In the conclusion, the article presents
some implications of accepting interpretation as a non-legal issue.
Legal interpretation legal reasoning hermeneutics interpretation theory
Klasik hukuk literatürü hukuk metinlerinin yorumu meselesini ‘hukuki yorum’
başlığı altında ele alır. Bu ifade, hukuki muhakemeye ve hukuki karar vermeye
has bir yorum türü veya metodu olduğunu ima eder. Elinizdeki makale söz
konusu varsayımı reddetmekte ve yorumun hukuki bir mesele olmadığını iddia
etmektedir. Makalenin ilk argümanı, metinleri hukuki/normatif, edebi/kurgusal,
tarihsel vb şeklinde birbirinden ayırman ölçütlerin bulunmasının imkânsız olduğudur.
İkinci argüman, geleneksel hukuki muhakemenin doğruluk ve kesinlik
hedefini sorgular. Son argüman ise hukukun bir disiplin olarak özerk olduğu
düşüncesini çürütülmeye çalışır. Makale iddiasını savunmak üzere, Kelsen’in
yargıcı hiçbir yorum konusunda hiçbir sınırı olmayan birisi olarak sunan yorum
anlayışına ve Gadamer’in hukuk hermenötiğini, kendi hermenötik teorisinin
modeli olarak görmesine de başvurmaktadır. Sonuç kısmında ise, yorumun
hukuki bir mesele olmadığının kabul edilmesinin bazı imalarına yer verilmiştir
Diğer ID | JA99EU75KK |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Sayı: 2 |
Ankara Barosu Dergisi TÜHAS atıf sistemini benimsemektedir.