As far as Turkish law is concerned, since it was introduced, the concept of foster care
has always been regarded as an order imposed for children in need of protection,
and periodically reviewed by the court. However, the new regulation on foster care
and foster parents has changed this concept and simply regarded it as a care model
which is an alternative to institutional care. This new concept fundamentally shifted
the nature of the foster care from an order to a non-typical (sui generis) contract,
signed between authorities responsible foster care and foster parents. Seen from this
perspective, the new concept can potentially cause some legal problems. Moreover, due
to its wordings and principles on which it is based, the new regulation might cause
inconsistency in terms of its interpretation and application. Therefore, this article
aims to explain how the provisions of the new regulation should be interpreted and
whether the shift in the principles of foster care is in contradiction to other rules of
Turkish Civil Code and Constitution.
Türk hukukunda, hukuk sistemimize girdiği ilk andan itibaren hâkimin izin ve
denetimine bağlı bir çocuk koruma tedbiri (order) olarak öngörülen koruyucu aile
kurumu, yeni Koruyucu Aile Yönetmeliği’nin (KAY) yürürlüğe girmesiyle birlikte,
korunmaya muhtaç çocuklar için kurum bakımına alternatif bir bakım modeline,
hukuki nitelik itibariyle de idare ile koruyucu aile arasında imzalanan kendine
özgü (sui generis) bir sözleşme haline dönüşmüştür. Koruyucu aile kurumuna
ilişkin temel mevzuat olarak kabul edilmesi gereken yeni Yönetmelik, gerek içerdiği
hükümler, gerekse dayandığı temel ilke ve esaslar nedeniyle hukuki bir takım
sorunlara ve uygulamada tereddütlere yol açabilecek niteliktedir. Bu nedenle bu
makalede koruyucu aile kurumunun hukuki niteliği ile yeni Yönetmeliğin üst hukuk
normlarına uygunluğunun tartışılması ve Yönetmeliğin bazı muğlak hükümlerinin
diğer hukuksal normlar ile beraber yorumlanıp açıklanarak, uygulayıcılara rehberlik
edilmesi amaçlanmaktadır
Diğer ID | JA73TR59BK |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Sayı: 2 |
Ankara Barosu Dergisi TÜHAS atıf sistemini benimsemektedir.