Literary Works In Terms Of The Element Of Illegality Of The Crime Of Obscenity

Yıl 2019, Cilt: 77 Sayı: 4, 75 - 138, 15.01.2020

Faruk Y. Turinay

https://doi.org/10.30915/abd.700061

Öz

Obscenity is a concept which is hardly defined in terms of the criminal law. In fact, there is no definiton in the article 226 of the Turkish Penal Code No. 5237 which regulates the crime of obscenity. Nevertheless a diverse range of acts are punished in pursuance of the Article 226. “To give to a child obscene written or audio-visual material; or to read or induce another to read such material to a child or to make a child watch or listen to such material” or “to produce, to convey into the country, to offer for sale, to sell, transport, store or offer for the use of others written or audio-visual materials of sexual acts performed with the use of force, animals, a human corpse, or in any other unnatural manner” are only some of these. On the other hand, according to the last paragraph of the article, the provisions of this article may not be applicable for the scientific works; and also excluding third paragraph, the works which have artistic or literary value provided that children should be avoided to reach such material. Hence in the case of a work with literary value, it can be argued that a justification status comes into being as to the crime of obscenity. In this study, as a justification of the crime of obscenity, the legal problems concerning literary works are examined.

Anahtar Kelimeler

obscenity, crime of obscenity, literary value, illegality, literary work

Müstehcenlik Suçunun Hukuka Aykırılık Unsuru Bakımından Edebi Eserler

Öz

Müstehcenlik, ceza hukuku açısından tanımlanması güç bir kavramdır. Nitekim müstehcenlik suçunu düzenleyen 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 226. maddesinde müstehcenliğin tanımına yer verilmemektedir. Bununla beraber söz konusu madde kapsamında cezalandırılan fiiller oldukça çeşitlilik arz etmektedir. “Bir çocuğa müstehcen görüntü, yazı veya sözleri içeren ürünleri vermek ya da bunların içeriğini göstermek, okumak, okutmak veya dinletmek” ya da “şiddet kullanılarak, hayvanlarla, ölmüş insan bedeni üzerinde veya doğal olmayan yoldan yapılan cinsel davranışlara ilişkin yazı, ses veya görüntüleri içeren ürünleri üretmek, ülkeye sokmak, satışa arz etmek, satmak, nakletmek, depolamak, başkalarının kullanımına sunmak veya bulundurmak” bunlardan sadece bazılarıdır. Öte yandan maddenin son fıkrasına göre bu madde hükümleri, bilimsel eserlerle; üçüncü fıkra hariç olmak ve çocuklara ulaşması engellenmek koşuluyla, sanatsal ve edebi değeri olan eserler hakkında uygulanmayacaktır. Dolayısıyla bir eserin edebi değer taşıması halinde müstehcenlik suçu bakımından hukuka uygunluk halinin varlığından söz edilebilecektir. Bu çalışmada müstehcenlik suçunun hukuka uygunluk hallerinden biri olarak edebi eserlere ilişkin hukuki sorunlar ele alınmaktadır.

Anahtar Kelimeler

müstehcenlik, müstehcenlik suçu, edebi değer, hukuka aykırılık, edebi eser

Kaynakça

• Akal Cemal Bâli, Hukuk ya da Kukla Tiyatrosu, Ankara: Dost Kitabevi Yayınları, 2014.
• Akalın L. Sami, Edebiyat Terimleri Sözlüğü, 3. Baskı, İstanbul: Varlık Yayınevi, 1972.
• Alacakaptan Uğur, “Öteki Ceza Hukuku”, Ord. Prof. Dr. Sulhi Dönmezer Armağanı, Cilt I, Ankara: Atatürk Kültür Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Atatürk Araştırma Merkezi–Türk Ceza Hukuku Derneği Yayını, 2008, ss. 366-405.
• Antolisei Francesco, Manuale di Diritto Penale: Parte Speciale – I, quindicesima edizione integrata e aggiornata a cura di C. F. Grosso, Milano: Giuffrè Editore, 2008.
• Arslan Çetin-Azizağaoğlu Bahattin, Yeni Türk Ceza Kanunu Şerhi, Ankara: Asil Yayın Dağıtım, 2004.
• Bakıcı Sedat, Açıklamalı-İçtihatlı Genel Adap ve Aile Düzenine Karşı Cürümler, Ankara: Adalet Yayınevi, 1994.
• Baytemir Erdal, Açıklamalı-İçtihatlı Cinsel Dokunulmazlığa, Kişi Hürriyetine ve Genel Ahlaka Karşı Suçlar, 2. Baskı, Ankara: Adalet Yayınevi, 2009.
• Braunschvig Marcel, Notre littérature: étudiée dans les textes, Paris: Librairie Armand Colin, 1948.
• Crowder Colin, “Obscenity”, Eds. Paul Barry Clarke-Andrew Linzey, Dictionary of Ethics, Theology and Society, London and New York: Routledge, 2013, ss. 619-623.
• Devellioğlu Ferit, Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat, 20. Baskı, Ankara: Aydın Kitabevi Yayınları, 2003.
• Donay Süheyl, “Ceza Hukukunda Müstehcenlik Kavramı: Türk Hukukunda ve Mukayeseli Hukukta”, İstanbul Üniversitesi Mukayeseli Hukuk Araştırmaları Dergisi, Cilt: 1, Sayı: 2, 1968, ss. 129-145.
• Dönmezer Sulhi, Umumi Adap ve Aile Nizamı Aleyhinde Cürümler, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, 1961.
• Dönmezer Sulhi-Erman Sahir, Nazarî ve Tatbikî Ceza Hukuku, Cilt II, 9. Bası, İstanbul: Beta Yayınları, 1986.
• Eralp Özgür (aktaran), Yargıtay 14. Ceza Dairesi, E. 2012/13056, K. 2013/1527, 19.02.2013, https://www.eralp.av.tr/t-c-yargitay-14-ceza-dairesi-e-201213056-k-20131527-t-19-2-2013/.
• Erem Faruk, “Müstehcenlik”, Yargıtay Dergisi, Cilt: 10, Sayı: 1-2, 1984, ss. 102-106.
• Erem Faruk-Toroslu Nevzat, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler, Ankara: Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, 1975.
• Eryılmaz Kadir, “Türkiye Yargısının Ahlâkla İmtihanı: ‘Doğal Olmayan’ İlişki”, Hukuk Kuramı, Cilt: 2, Sayı: 5, Eylül-Ekim 2015, ss. 11-19.
• Garner Bryan A., A Dictionary of Modern Legal Usage, second edition, New York: Oxford University Press, 2001.
• Gerçeker Hasan, Yorumlu & Uygulamalı Türk Ceza Kanunu, Cilt 4, Ankara: Seçkin Yayınları, 2014.
• Gök Ahmet, “Edebi ve Sanatsal Eserlerin Özgürlük Mücadelesi”, http://www.umut.org.tr/UserFiles/Files/Document/document_de5144e36374403b9c2e29af01b37f21.pdf.
• Gürelli Nevzat, “Ceza Hukukunda Müstehcenlik Kavramı”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, Cilt: 32, Sayı: 2-4, 1966, ss. 569-587.
• Hunter Ian-Saunders David-Williamson Dugald, On Pornography: Literature, Sexuality and Obscenity Law, London: Macmillan, 1993.
• İnalcık Halil, Has-bağçede ‘Ayş u Tarab: Nedîmler Şâîrler Mutrîbler, 4. Baskı, İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 2018.
• Karadayı İsmet Kemal, “Müstehcen Yayınlar ve Son Uygulamalar”, Ankara Barosu Dergisi, Sayı: 5, 1974, ss. 889-894.
• Kartal Pınar Memiş, Türk Ceza Hukuku’nda Çocukların Cinsel İstismarı, İstanbul: Der Yayınları, 2014.
• Kerchove Michel van de, Le droit sans peines: aspects de la dépénalisation en Belgique et aux Etats-Unis, Bruxelles: Publications des Facultés Universitaires Saint-Louis Bruxelles, 1987.
• Kocaoğlu S. Sinan, Yargı Kararları Işığında Cinsel Dokunulmazlığa Karşı Suçlar (TCK m. 102-105), Ankara: Yetkin Yayınları, 2016.
• Köprülü Timuçin, “Müstehcenlik”, Güncel Hukuk Dergisi, Aralık 2008, ss. 28-31.
• Larguier Jean–Conte Philippe–Fournier Stéphanie, Droit pénal spécial, 15e édition, Paris: Éditions Dalloz, 2013.
• Marakoğlu A. Ozan, Edepsiz Kitaplar: Edebiyat Eserleri ve Müstehcenlik Suçu Bağlamında Bir Hukuk Eleştirisi, Ankara: Liberte Yayınları, 2014.
• Mayer Danièle, “Le Droit Pénal Promoteur de la Liberté des Moeurs”, Les bonnes moeurs, présentation par Jacques Chevallier, Paris: Presses Universitaires de France, 1994, ss. 55-60.
• Nişanyan Sevan, Nişanyan Sözlük, Çağdaş Türkçenin Etimolojisi, http://www.nisanyansozluk.com/?k=m%C3%BCstehcen&view=annotated.
• Önder Ayhan, Türk Ceza Kanunu Özel Hükümler, 3. Baskı, İstanbul: Beta Yayınları, 1991.
• Özbek Veli Özer, Müstehcenlik Suçu (TCK m. 226), Ankara: Seçkin Yayınları, 2009.
• Özbek Veli Özer-Doğan Koray-Bacaksız Pınar-Tepe İlker, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler, 13. Baskı, Ankara: Seçkin Yayıncılık, 2018.
• Parlar Ali, Türk Ceza Kanunu Şerhi, Cilt II, Ankara: Bilge Yayınevi, 2015.
• Polat Oğuz, Klinik Adli Tıp: Adli Tıp Uygulamaları, 3. Baskı, Ankara: Seçkin Yayınları, 2007.
• Sel Yayıncılık, Savcılık İfadesi, http://www.selyayincilik.com/duyuru/ama-sayin-willam-burroughs-yazmayin-oyle-burasi-turkiye-15.
• Skeat, Walter W., An Etymological Dictionary of the English Language, New York: Dover Publications, 2013.
• Soyaslan Doğan, Ceza Hukuku Özel Hükümler, 10. Baskı, Ankara: Yetkin Yayınları, 2014.
• Şahin Cumhur, “Ceza Muhakemesinde Bilirkişi Atanması ve Zorunlu Bilirkişilik”, Bilirkişilik Sempozyumu (9-10 Kasım 2001), Türkiye Barolar Birliği, Ankara, 2001, ss. 190-236.
• Taner Selda – Sarı Merve, “Kimin Ahlakı Kimi Rahatsız Ediyor?”, http://www.umut.org.tr/UserFiles/Files/Document/document_6817d21ac0e2447eac82602103ded0aa.pdf
• Taneri Gökhan, “Müstehcenlik Suçu”, Erciyes Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: 13, Sayı: 1, 2018, ss. 561-624.
• The Swedish Academy, The Nobel Prize in Literature 2004, https://www.nobelprize.org/prizes/literature/2004/summary/.
• Topaç Tahir Hami-Gürühan Caner-Aygün Aydın, “Bilimsel, Sanatsal ve Edebi Değer Taşıyan Eserlerde Müstehcenliğin İfade Özgürlüğü Bakımından Değerlendirilmesi”, Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, Yıl: 7, Sayı:25, 2016, s. 153-168.
• Türk Ceza Kanunu Tasarısı, Dönem: 22, Yasama Yılı: 2, S. Sayısı: 664, 12.05.2003, https://www.tbmm.gov.tr/tutanaklar/TUTANAK/TBMM/d22/c059/tbmm22059119ss0664.pdf.
• Türk Dil Kurumu, Büyük Türkçe Sözlük, http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&view=bts.
• Uygur Gülriz, “Genel Ahlâkın Vazgeçilmezliği (mi?)”, Güncel Hukuk Dergisi, Aralık 2018, ss. 12-14.
• Yalkut Necdet, “Türk ve İtalyan Hukukunda Müstehcen”, Adalet Dergisi, Sayı: 3-4, 1976, ss. 279-286.
• Yarsuvat Duygun, “Türk Ceza Kanununda Cinsel Özgürlüğe Karşı Suçlar”, Değişen Toplum ve Ceza Hukuku Karşısında TCK’nın 50 Yılı ve Geleceği Sempozyumu, İstanbul: Sermet Matbaası, 1977, ss. 647-715.
• Yaşar Osman-Gökcan Hasan Tahsin-Artuç Mustafa, Yorumlu-Uygulamalı Türk Ceza Kanunu, Cilt 5, Ankara: Adalet Yayınevi, 2010.