The European Court of Human Rights has included in its jurisprudence the principle of subsidiarity and the margin of appreciation, which is a functional tool of this principle, in line with the living document doctrine, in order to ensure that national authorities fulfill their contractual commitments through the placement of the legal norms in the European Convention on Human Rights into domestic law, that is, the stage of establishing the principles and the process-based control method.
The margin of appreciation doctrine, a jurisprudential concept, was introduced with protocol number 15. It is included textually in the contract. With this protocol, the Convention and protecting the rights and freedoms defined in the additional protocols by the principle of subsidiarity of responsibility, the contracting party must first belongs to the states and the contracting states have a margin of appreciation subject to the Court's supervisory jurisdiction. They are added to the end of the preamble of the Convention.
The concept of margin of appreciation indicates the degree of discretion that allows states parties to the European Convention on Human Rights to consider their national circumstances when applying the standards of the Convention. It refers to the contracting state's freedom to apply the provisions of the Convention in assessing factual situations. Because 46 states are party to the European Convention on Human Rights. The contracting states' languages, religions, cultures, and ideologies are diverse. Therefore, contracting states have a wide margin of appreciation on issues with no European consensus, such as freedom of religion and belief. However, the supervision of the margin of appreciation of national authorities goes hand in hand with the supervision of national judicial authorities and the European Court of Human Rights.
The terminology, scope, and related human rights principles of the margin of appreciation doctrine will be discussed in the first part of this study. The second part will discuss the issue of religious symbols and the margin of appreciation within the scope of freedom of religion and conscience in the European Court of Human Rights jurisprudence, the Constitutional Court, and administrative jurisdiction. Thus, it is aimed to reveal the criteria for monitoring whether the administrative jurisprudence, as the national judicial authority, fulfills the commitments of the contracting state, that is, the defendant administration, in the interventions made to fundamental rights and freedoms as a contracting state in matters related to religious symbols, which are granted a margin of appreciation in line with the principle of subsidiarity. Because the principle of subsidiarity and the margin of appreciation impose the primary obligation on the national authorities of the contracting states to prevent violations in the limitation of fundamental rights and freedoms, for this reason, within the scope of the margin of appreciation, it will be discussed whether administrative jurisprudence, as a national judicial authority, goes hand by hand with supervising the jurisprudence of the European Court of Human Rights.
The Margin of Appreciation Principle of Subsidiatry European Consensus Proportionality Religious Symbols European Convention of Human Rights European Court of Human Rights Constitutional Court, Turkish Administrative Jurisprudence
yok
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesindeki hukuki normların iç hukuka yerleştirilmesi yani esasları yerleştirme aşaması ve süreç temelli denetim yöntemi ile ulusal otoritelerin sözleşme taahhütlerini yerine getirmesini sağlayabilmek amacıyla yaşayan belge doktrini doğrultusunda ikincillik ilkesini ve bu ilkenin işlevsel bir aracı olan takdir marjına içtihatlarında yer vermiştir.
İçtihadi bir kavram olan takdir marjı doktrini, 15 no.lu protokol ile Sözleşmede metinsel olarak yerini almıştır. Bu protokol ile Sözleşme ve ek protokollerde tanımlanan hak ve özgürlükleri koruma sorumluluğunun ikincillik ilkesi gereğince öncelikle sözleşmeci devletlere ait olduğu ve sözleşmeci devletlerin Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin denetleyici yargı yetkisine tabi olan takdir marjına sahip oldukları Sözleşmenin önsözünün sonuna eklenmiştir.
Takdir marjı kavramı, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’ne taraf devletlere Sözleşmenin standartlarını uygularken kendi ulusal koşullarını dikkate almaya izin veren takdir ölçüsünü belirtmek için kullanılmaktadır. Sözleşmeci devletin olgusal durumları değerlendirmede Sözleşmede yer alan hükümleri uygulamada sahip olduğu serbestiyi ifade etmektedir. Zira Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesine taraf 46 devlet bulunmaktadır. Sözleşmeci devletlerin dilleri, dinleri, kültürleri, ideolojileri çeşitlilik içermektedir. Bu nedenle sözleşmeci devletler, din ve inanç özgürlüğü gibi Avrupa konsensüsünün bulunmadığı konularda geniş bir takdir marjına sahiptir. Ancak ulusal makamların takdir marjının denetimi ulusal yargı makamları ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin denetimi ile el ele yürümektedir.
Bu çalışmada birinci bölümde takdir marjı doktrinin terminolojisi, kapsamı ve ilişkili olduğu insan hakları ilkeleri ele alınacaktır. İkinci bölümde ise din ve vicdan özgürlüğü kapsamında dini semboller ve takdir marjı konusu Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, Anayasa Mahkemesi ve idari yargı içtihatlarında ele alınacaktır. Böylece ikincillik ilkesi doğrultusunda takdir marjı tanınan dini sembollere ilişkin konularda sözleşmeci devlet olarak temel hak ve özgürlüklere yapılan müdahalelerde, ulusal yargı makamı olarak idari yargı içtihatlarının sözleşmeci devletin yani davalı idarenin taahhütlerini yerine getirip getirmediğini denetleme kriterlerini ortaya çıkarmak amaçlanmaktadır. Zira ikincillik ilkesi ve takdir marjı, temel hak ve özgürlüklerin sınırlandırılmasında ihlalleri önlemekte birincil yükümlülüğü sözleşmeci devletlerin ulusal makamlarına yüklemektedir. Bu nedenle takdir marjı kapsamında ulusal yargı makamı olarak idari yargı içtihatlarının Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi içtihatlarının denetimi ile el ele yürüyüp yürümediği ele alınacaktır.
Takdir Marjı İkincillik ilkesi Avrupa Konsensüsü Orantılılık Dinsel Semboller Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Anayasa Mahkemesi Türk İdari Yargı İçtihatları
yok
yok
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Yurtiçi İnsan Hakları Hukuku, Uluslararası İnsani ve İnsan Hakları Hukuku |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Proje Numarası | yok |
Erken Görünüm Tarihi | 8 Ekim 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ekim 2024 |
Gönderilme Tarihi | 7 Mayıs 2024 |
Kabul Tarihi | 19 Ağustos 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 82 Sayı: 4 |
Ankara Barosu Dergisi TÜHAS atıf sistemini benimsemektedir.