Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

On the Example of Juvenile Delinquency The Anti-Crime Effect of the Family

Yıl 2023, Cilt: 5 Sayı: 1, 51 - 61, 11.05.2023

Öz

It is very important to reduce the likelihood of young people and children committing crimes and to ensure that they become honest, though- tful and contributing individuals to society. For this purpose, various pre- ventive measures can be taken. Education is important for young people to develop the skills of expressing themselves, solving problems and unders- tanding the values of society. In addition, education enables children and young people to have their goals for the future of trusting themselves. Fa- mily and community support reduces the likelihood of children and young people to commit crimes. While families provide love, understanding and guidance to their children, society can help young people engage in useful and meaningful activities. Crime prevention programs are special activities designed to reduce the likelihood of committing a crime. These programs help children and young people fill their time in a meaningful way and work to reduce their potential causes of crime. Business and learning op- portunities, especially young people fill their time significantly and ensure that they have goals for their future. Legal sanctions and processes aim to punish these fragile groups that commit crime and to show the negative consequences of these behaviors. However, legal sanctions not only punish young people who commit crimes, but also prevent them from committing crimes. Youth crime prevention is an issue that needs to be focused on. Committing crimes is often a consequence of the behavior of children and young people, and therefore it is important to take preventive measures aimed at reducing the propensities of the disadvantaged to commit crimes. The consequences of teenage delinquency can be serious and long lasting. In this article, fragile individuals, including decision making and problem solving processes at the community level in addition to the tools and re- sources they need to make healthy and responsible choices to address issu- es in attempting to provide, containing, we will talk about the importance of the institution of the family.

Kaynakça

  • Akyüz E. (2013). Çocuk Hukuku Çocukların Hakları ve Korunması, Ankara, Pegem Akademi.
  • Bal, İ. (2006). Karanlıkta Terörle Mücadele. Ankara: Usak Yayınları.
  • Demirbaş, M. (2022). “Türkiye Cumhuriyeti Vatandaşları ve Geçici Koruma Altında Bulunan Suriyeliler Arasında Karşılıklı Suç Korkusu” Yayınlanmamış Doktora Tezi, Polis Akademisi Güvenlik Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Ergenç, S., & Aydın, H. (2009). Yerel Yönetimlerin Çocuk Suçluluğunu Önlemedeki Rolü. Denetişim, s.17.
  • Erkan, R., & ERDOĞDU, Ö. G. M. Y. (2006). Göç ve çocuk suçluluğu. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 9(9), s.79-90.
  • Ezgi, S. A. R. I., & Arslantaş, H. (2018). Ergen Suçluluğu. Arşiv Kaynak Tarama Dergisi, 27(4), s.397-413.
  • Işıkçı Mamur Y, Karatepe S. (2016). Türkiye’de çocuğa yönelik sosyal politika uygulamaları ve tarihsel analizi. Akademik Yaklaşımlar Dergisi, 7(1), s.73-74. Kavsıracı, O. (2020) “2016-2018 Yılları Arasında Gerçekleşen Cinayet Vakalarına İlişkin Profil Analizi: Ankara Örneklemi”, Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, Ankara
  • Kaya, A. (2013). Avrupa birliği hakkında merak ettikleriniz Avrupa Birliği’ne giriş. İstanbul: Hiperlink Yayınları.
  • Milletler Arası Sözleşmesi (Kanun Numarası: 4058), Resmi Gazete, sayı: 22184, 27 Ocak 1995.
  • Polama, M. M. (1993). Çağdaş Sosyoloji Kuramları, İstanbul, Gündoğan Yayınları. Seyyar, A. (2002). Sosyal Siyaset terimleri (Ansiklopedik sözlük), İstanbul: Beta Yayınları. Sunal O. (2011). Sosyal politika: Sosyal adalet açıcından kuramsal bir değerlendirme. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 66 (3) s. 283- 305.

Çocuk ve Genç Suçluluğu Örneğinde Aile Kurumunun Suç Önleyici Etkisi

Yıl 2023, Cilt: 5 Sayı: 1, 51 - 61, 11.05.2023

Öz

Gençler ve çocukların suç işleme olasılığını azaltmak ve onların dü- rüst, düşünceli ve topluma faydalı bireyler olmalarını sağlamak çok önem- lidir. Bu amaçla, çeşitli önleyici önlemler alınabilir. Eğitim, gençlerin kendilerini ifade etme, problem çözme ve toplumun değerlerini anlama becerilerini geliştirmesi için önemlidir. Ayrıca, eğitim çocukları ve genç- lerin kendilerine güven duymalarını geleceklerine yönelik hedefleri ol- malarını sağlar. Aile ve toplum desteği, Çocuklar ve gençlerin suç işleme olasılığını azaltır. Aileler, çocuklarına sevgi, anlayış ve yönlendirme sağ- larken, toplum, gençlerin yararlı ve anlamlı faaliyetlerle meşgul olmalarına yardımcı olabilir. Suç önleme programları, suç işleme olasılığını azaltmak için tasarlanmış özel faaliyetlerdir. Bu programlar, çocukların ve gençle- rin zamanlarını anlamlı şekilde doldurmalarına yardımcı olur ve onların potansiyel suç işleme nedenlerini azaltmaya yönelik çalışmalar yapar. İş ve öğrenim imkânları, özellikle gençlerin zamanlarını anlamlı şekilde dol- durur ve onların geleceklerine yönelik hedefleri olmalarını sağlar. Hukuki yaptırımlar ve süreçler, suç işleyen bu kırılgan grupların cezalandırılması- nı ve bu davranışlarının olumsuz sonuçlarını göstermeyi amaçlar. Ancak, hukuki yaptırımlar yalnızca suç işleyen gençleri cezalandırmakla kalmaz, aynı zamanda onların suç işleme olasılığının da önüne geçer. Genç ve ço- cuk suçlarını önleme üzerinde durulması gereken bir konudur. Suç işlemek genellikle çocuk ve gençlerin davranışlarının bir sonucudur ve bu nedenle, dezavantajlı kesimin suç işleme eğilimlerini azaltmaya yönelik önleyici önlemler alınması önemlidir. Genç suçluluğunun sonuçları ciddi ve uzun süreli olabilir. Bu yazımızda kırılgan bireylerin topluluk düzeyinde karar vermeleri ve problem çözme süreçlerine dâhil olmaları yanında sağlıklı ve sorumlu seçimler yapmaları için ihtiyaç duydukları araçları ve kaynakları sağlamayı içeren konulara değinmeye çalışırken aile kurumunun da öne- minden bahsedeceğiz.

Kaynakça

  • Akyüz E. (2013). Çocuk Hukuku Çocukların Hakları ve Korunması, Ankara, Pegem Akademi.
  • Bal, İ. (2006). Karanlıkta Terörle Mücadele. Ankara: Usak Yayınları.
  • Demirbaş, M. (2022). “Türkiye Cumhuriyeti Vatandaşları ve Geçici Koruma Altında Bulunan Suriyeliler Arasında Karşılıklı Suç Korkusu” Yayınlanmamış Doktora Tezi, Polis Akademisi Güvenlik Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Ergenç, S., & Aydın, H. (2009). Yerel Yönetimlerin Çocuk Suçluluğunu Önlemedeki Rolü. Denetişim, s.17.
  • Erkan, R., & ERDOĞDU, Ö. G. M. Y. (2006). Göç ve çocuk suçluluğu. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 9(9), s.79-90.
  • Ezgi, S. A. R. I., & Arslantaş, H. (2018). Ergen Suçluluğu. Arşiv Kaynak Tarama Dergisi, 27(4), s.397-413.
  • Işıkçı Mamur Y, Karatepe S. (2016). Türkiye’de çocuğa yönelik sosyal politika uygulamaları ve tarihsel analizi. Akademik Yaklaşımlar Dergisi, 7(1), s.73-74. Kavsıracı, O. (2020) “2016-2018 Yılları Arasında Gerçekleşen Cinayet Vakalarına İlişkin Profil Analizi: Ankara Örneklemi”, Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, Ankara
  • Kaya, A. (2013). Avrupa birliği hakkında merak ettikleriniz Avrupa Birliği’ne giriş. İstanbul: Hiperlink Yayınları.
  • Milletler Arası Sözleşmesi (Kanun Numarası: 4058), Resmi Gazete, sayı: 22184, 27 Ocak 1995.
  • Polama, M. M. (1993). Çağdaş Sosyoloji Kuramları, İstanbul, Gündoğan Yayınları. Seyyar, A. (2002). Sosyal Siyaset terimleri (Ansiklopedik sözlük), İstanbul: Beta Yayınları. Sunal O. (2011). Sosyal politika: Sosyal adalet açıcından kuramsal bir değerlendirme. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 66 (3) s. 283- 305.
Toplam 10 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Çevresel Suç
Bölüm Olgu Sunumu
Yazarlar

İbrahim Ataç Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 11 Mayıs 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 5 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Ataç, İ. (2023). Çocuk ve Genç Suçluluğu Örneğinde Aile Kurumunun Suç Önleyici Etkisi. Adli Bilimler Ve Suç Araştırmaları, 5(1), 51-61.