Traces of Trauma: The Role of Childhood Experiences in Crime and Resilience

Yıl 2024, Cilt: 6 Sayı: 2, 73 - 94, 30.09.2024

Melva Şenocak , Melike Ceylan

Öz

Nowadays, the number of research conducted is rising along with the conversation around crime-related topics like abuse and neglect. The primary issue of the study is to look at the variables that make people more likely to commit crimes within the setting of psychological resilience and traumatic childhood experiences, as a result of the research done in this context.. Examining the connection between childhood trauma, psychological resilience, and criminal susceptibility in people aged 18 to 35 is the focus of this study. The purpose of the study is to investigate the relationship between psychological resilience and early trauma and the likelihood of committing crimes. The research study group comprises persons in the age range of 18 to 35. A total of 360 individuals in the 18–35 age range were contacted. The participants in the study completed the following forms: the Demographic Information Form, the Informed Consent Form, the Childhood Trauma Scale, the Psychological Resilience Scale for Adults, and the Crime Attitudes and Relationships Scale. Google Forms were used to contact the participants. The statistical package SPSS 25.0 was utilized to analyze the information. ANOVA analyses, the t test, and estimated Pearson correlation coefficients were performed. Upon analyzing the correlation between the factors, it was discovered that psychological resilience significantly predicted views and relationships about crime more so than childhood traumas. Relatively speaking, attitudes and relationships toward crime decline with increased psychological resilience. The research results were examined in relation to the pertinent body of literature.

Anahtar Kelimeler

Childhood traumas, psychological resilience, attitudes towards crime and relationships

Travmanın İzleri: Çocukluk Deneyimlerinin Suç ve Dayanıklılık Üzerindeki Rolü

Öz

Suça yatkınlık, bireylerin yasa dışı davranışlarda bulunma olasılıklarını artıran çeşitli biyolojik, psikolojik, ve sosyal faktörlerin etkileşimi sonucunda ortaya çıkmaktadır. Bu konunun derinlemesine incelenmesi, suça yönelik önleme stratejilerinin geliştirilmesi ve toplumsal düzenin korunması açısından kritik öneme sahiptir. Bu bağlamda yapılan araştırmalar sonucu çalışmanın temel problemi, bireyleri suça yatkın olmaya iten faktörlerin psikolojik sağlamlık ve çocukluk çağı travmaları çerçevesinde araştırılmasıdır. Bu çalışmada psikolojik dayanıklılık, çocukluk çağı travmaları ve suça yatkın olma kavramları araştırılmıştır. Araştırmanın konusu 18-35 yaş arası bireylerde çocukluk çağı travmalarının ve psikolojik dayanıklılığın suça yatkınlıkla olan ilişkisini incelemektir. Araştırmanın amacı çocukluk çağı travmalarının ve psikolojik dayanıklılığın suça yatkın olmayı yordama gücünü incelemektir. Araştırmanın çalışma grubunu 18-35 yaş arası bireyler oluşturmaktadır. 18-35 yaş arasında olan toplam 360 kişiye ulaşılmıştır. Araştırma kapsamında katılımcılara, Aydınlatılmış Onam Formu, Demografik Bilgi Formu, Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği, Yetişkinler için Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği ve Suça Yönelik Tutumlar ve İlişkiler Ölçeği uygulanmıştır. Katılımcılara Google Forms aracılığıyla ulaşılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 25.0 istatistik paket programı kullanılmıştır. Pearson korelasyon katsayıları hesaplanmıştır, t testi ve ANOVA analizleri uygulanmıştır. Değişkenler arasındaki ilişki incelendiğinde çocukluk çağı travmalarına göre psikolojik dayanıklılığın suça yönelik tutumlar ve ilişkiler üzerinde daha fazla anlamlı yordayıcısı olduğu bulunmuştur. Psikolojik dayanıklılık arttıkça suça yönelik tutumlar ve ilişkiler azalmaktadır. Araştırma bulguları ilgili alan yazın çerçevesinde tartışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Çocukluk çağı travmaları, psikolojik dayanıklılık, suça yönelik tutumlar ve ilişkiler

Kaynakça

• Adams, G. R., & Gullotta, T. (1989). Adolescent life experiences. Thomson Brooks/Cole Publishing Co.
• Altunpul, N. (2022). Üniversite öğrencilerinin çocukluk çağı istismarı ve ihmali ile suça yönelik tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.
• Arslan, G., Balkıs, M. (2016). Ergenlerde duygusal istismar, problem davranışlar, öz-yeterlik ve psikolojik sağlamlık arasındaki ilişki. Sakarya University Journal of Education, 6(1), 8-22.
• Azeem, S. (2010). Mohammad; personality hardiness, job involvement and job burnout among teachers. International Journal of Vocational and Technical Education, 2(3), 36-40.
• Bahadır, E. (2009). Sağlıkla ilgili fakültelerde eğitime başlayan öğrencilerin psikolojik sağlamlık düzeyleri. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Basım, H. N., Çetin, F. (2011). Yetişkinler için psikolojik Dayanıklılık ölçeğinin güvenilirlik ve geçerlilik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 22(2), 104-116.
• Bernstein, D. (1998). Childhood Trauma Questionnaire. A Retrospective Self-Report. Manual/The Psychological Corporation, Harcourt Brace & Company.
• Bonanno, G. A., Mancini, A. D. (2008). The human capacity to thrive in the face of potential trauma. Pediatrics, 12 (2), 369- 375.
• Bostancı, N., Albayrak, B., Bakoğlu, I. Ve Çoban, Ş. (2006). Üniversite öğrencilerindçocukluk çağı travmalarının depresif belirtileri üzerine etkisi. Yeni Sempozyum Dergisi, 44 (100), 6.
• Cevizci, O., Müezzin, E.E. (2019). Sağlık çalışanlarında psikolojik belirtilerin ve psikolojik dayanıklılığın incelenmesi. Cyprus Turkish Journal of Psychiatry and Psychology, 1(3), 166- 172.
• Çaykuş, E.T., Çaykuş, T. (2020). Covid-19 pandemi sürecinde çocukların psikolojik dayanıklılığını güçlendirme yolları: ailelere, öğretmenlere ve ruh sağlığı uzmanlarına öneriler, 7(5), 95-113. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi.
• Çelik, F.G., Hocaoğlu, Ç. (2018). Çocukluk çağı travmaları: Bir gözden geçirme. Sakarya Tıp Dergisi, 8(4), 695-711.
• Çınar, S.E., Eminoğlu Z. (2022). Bilişsel davranışçı temelli psiko-eğitim programının psikolojik dayanıklılık ve duygu düzenleme üzerine etkisi, 15(21), 555-582. 23 Ocak 2020, Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi.
• Çorbacı, E. (2017). KKTC’de gece kulüplerinde ve devlet dairelerinde çalışan kadınların, çocukluk çağı örselenmeleri, tükenmişlik ve iş doyumlarının karşılaştırılması (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Yakın Doğu Üniversitesi, Kıbrıs.
• Demirel, P. (2017). Yetişkin suçluluğuna neden olan sosyoekonomik faktörler (Yayınlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Dinleyici, M. ve Dağlı, F. (2016). Duygusal ihmal, istismar ve çocuk hekiminin rolü. Osmangazi Tıp Dergisi, 38(2), 18-27.
• Dolu, O. (2012). Suç teori̇lerı. (4. Basım). Seçkin Yayıncılık
• Durak, M. (2002). Ergenlerin duygusal özerkliklerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Dünya Sağlık Örgütü. (2002). World report on violence and health.
• Erkan, R., & Erdoğdu, Ö. G. M. Y. (2006). Göç ve çocuk suçluluğu. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 9(9), 79-90.
• Fletcher, D., Sarkar, M. (2013). Psychological resilience. European Psychologist, 1-33.
• Friborg, O. (2005). Validation of [a] scale to measure resilience in adults. Department of Psychology, Faculty og social Sciences, University of Tromsø.
• Gizir, C. A. (2007). Psikolojik sağlamlık, risk faktörleri ve koruyucu faktörler üzerine bir derleme çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(26), 129-138.
• Gökçe, B. (1993). Üniversite öğrencilerinde psikolojik güçlülük ve ruh sağlığı arasındaki ilişki. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling. Guilford Publications. New York London.
• Maddi, S. (2006). Hardiness: the courage to grow from stresses. The Journal of Positive Psychology, 1(3), 160-168.
• Masten, A.S., Best, K.M. ve Garmezy, N. (1990). Resilience and development: contributions form the study of children who overcome adversity. Development and Psychopathology, 2 (4), 425- 444.
• Mills, J. F., Kroner, D. G., & Forth, A. E. (2002). Measures of Criminal Attitudes and Associates (MCAA) development, factor structure, reliability, and validity. Assessment, 9(3), 240-253.
• Nergiz, H., & Işıklı, S. (2019). Suça Yönelik Tutumlar ve İlişkiler Ölçeği Türkçe Formu’nun Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 32(2), 118-128.
• Nergiz, H., & İşıklı, S. (2021). Adaptation of the Measures of Criminal Attitudes and Associates to the Turkish Language: Validity and Reliability Study. Türk Psikiyatri Dergisi, 32(2).
• Olsson, C.A., & Burns, J.M. (2003). Adolescent resilience: a concept analysis. J Adolesc, 26, 1-11.
• Öngören, H., Katılmış, A. (2021). Çocukları suça iten nedenler ve alınması gereken önlemler: İstanbul emniyet müdürlüğü çocuk şube müdürlüğü görevlilerinin görüş ve değerlendirmeleri. Çocuk ve Medeniyet, 6(11), 83-108.
• Özcan, B. (2005). Anne babaları boşanmış ve anne babaları birlikte olan lise öğrencilerinin yılmazlık özellikleri ve koruyucu faktörler açısından karşılaştırılması. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Özgür, G., Yörükoğlu, G. & Arabacı, L. (2011). Lise öğrencilerinin şiddet algıları, şiddet eğilim düzeyleri ve etkileyen faktörler. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 2(2), 53-60.
• Sarıkaya, A. (2015). 14-18 yaş arası ergenlerin benlik saygısı ve psikolojik dayanıklılık düzeyleri arasındaki ilişki (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Bilim Üniversitesi, İstanbul.
• Saveanu, R.V., Nemeroff, C.B. (2012). Etiology of depression: genetic and environmental factors. Psychiatric Cinics, 35 (1), 51-71.
• Sevük, D. (2017). Metaforlar aracılığıyla hikâyelerimiz ve psikoterapi. Pivolka, 7 (25), 16-19.
• Skowron, E., Reinemann, D.H. (2005). Effectiveness of psychological interventions for child maltreatment: a meta-analysis. Psychotheraphy: Theory, Research, Practice, Training, 42 (1), 52.
• Soloshenko, A. (2017). Cognitive approach to emotion management. (P. Busch, J. Mathieson et al. Eds.). The IV International Congress on Social Sciences and Humanitie içinde (s.174-179).
• Soysal, M.N. (2016). Facebook Bağımlılığı ve Psikolojik Dayanıklılık (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Gelişim Üniversitesi, İstanbul.
• Sulan, Ö.N. (2013). Sosyolojik açıdan suçlu çocuklara özel yargılama usulleri ve çocuk suçları: gülşehir örneği (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Nevşehir Üniversitesi, Nevşehir.
• Şar, V. (2017). Savaş ve terör yaşantılarında travma sonrası stres. Okmeydanı Tıp Dergisi, 33, 114- 120.
• Şar, V., Öztürk, P. E., & İkikardeş, E. (2012). Çocukluk çağı ruhsal travma ölçeğininTürkçe uyarlamasının geçerlilik ve güvenilirliği. Türkiye Klinikleri Tıp Bilimleri Dergisi, 32(4), 1054-1063.
• Şimşek, S., Önder F. (2011). Ergenlerde davranış problemlerinin, anne-babadan ve öğretmenlerden algılanan duygusal istismar açısından incelenmesi. Elementary Education Online, 10(3), 1124-1137.
• Toksöz, G. (2022). Çocukluk çağı travmatik yaşantılarının psikolojik dayanıklılık ve öfke ifade tarzı ile ilişkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Ayvansaray Üniversitesi, İstanbul.
• Toraman, Ç., Sarıgedik, E., Toraman, M. & Noyan, C. (2022). Kurum bakımında kalan ergenlerin, psikolojik dayanıklılık, öz yeterlilik ve sosyal duygusal öğrenme becerilerinin değerlendirilmesi. Topum ve Sosyal Hizmet, 34(1), 169- 184.
• Tümlü, G. Ü., & Recepoğlu, E. (2013). Üniversite akademik personelinin psikolojik dayanıklılık ve yaşam doyumu arasındaki ilişki. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, (3), 205-213.
• Yalçın, S. (2013). İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Mesleki Tükenmişlik Düzeyleri ile Stres, Psikolojik Dayanıklılık ve Akademik İyimserlik Arasındaki İlişki (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Yargıç, İ., Ersoy, E. & Oflaz, S. (2012). Çocukluk çağı travmalarının intihar girişimi ve kendine zarar verme davranışı ile ilişkisi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, (13), 277-284. 28 Temmuz 2012.
• Yılmaz, A. (2009). Suça yönelmiş ve yönelmemiş 14-18 yaş arası ergenlerin empati düzeylerinin ve ana-baba tutumlarının incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Uludağ Üniversitesi, Bursa.