OKUL ÖNCESİ DÖNEM ÇOCUKLARDA SOSYAL UYUM PROBLEMLERİNİN DÜZELTİLMESİNDE İŞBİRLİKİ ÖĞRENME YÖNTEMİ VE OYUN ETKİNLİKLERİNİN ETKİSİ

Yıl 2015, Sayı: 51, 88 - 101, 01.07.2015

Hulusi Alp

Öz

Bu araştırmada, okul öncesi dönem çocuklarda sosyal uyum problemlerinin düzeltilmesinde işbirlikli öğrenme yöntemi ve oyun etkinliklerinin etkisini araştırmak amaçlanmıştır. Belirlenen amaç doğrultusunda araştırma; Aydın ilinde Milli Eğitim Bakanlığına bağlı bir anaokulunda 46 yaş aralığındaki çocukların arasından, okul rehber öğretmeni tarafından belirlenen sosyal uyum problemi olan 32 (16 kız 16 erkek) çocuk ile yürütülmüştür. Okul rehber öğretmeni tarafından belirlenen, sosyal uyum problemi olan 32 çocuğun içinden basit tesadüfi yöntemle seçilen 16 (8 erkek 8 kız) çocuk ile uygulamanın yapılacağı deney grubu, geriye kalan 16 (8 erkek 8 kız) çocuk ile de kontrol grubu oluşturulmuştur. Çalışma sonunda değerlendirme yapabilmek için deney ve kontrol grubundaki çocukların ailelerine Çocuk Davranışlarını Değerlendirme Ölçeği çalışmanın başında ön-test ve çalışmanın sonunda son-test olarak uygulanmıştır. Bu testin sonuçları spss istatistik programı ile yapılmıştır. Gruplar arası sıra ortalaması farklarının karşılaştırmasına, sıralı olmayan bağımsız değişkenlere Mann-Whitney U Nan-Par testle, Grup içi ortalama farklarının karşılaştırmasına ise Wilcoxon Nan Par testle bakılmıştır. Tip 1 hata için α= 0.05 ve 0.01 düzeyi alınmıştır. Sonuçta, ortaya çıkan istatistikî sonuçlara göre; işbirlikli öğrenme ve oyun etkinliklerine katılan öğrencilerin sosyal uyumları (*p< 0.05) ve (**p< 0.01) önem düzeyinde anlamlı bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

İşbirlikli Öğrenme, Oyun, Sosyal Uyum

THE EFFECT OF COOPERATIVE LEARNING METHOD AND GAMING ACTIVITIES IN CORRECTION SOCAL ADJUSTMENT PROBLEMS IN PRESCHOOL CHILDREN

Öz

In this study, the correction of social adjustment problems in preschool-age children to evaluate the
effects of cooperative learning method and play activities.
Research in accordance with the designated purpose; were carried out with children in the 4-6 age
range, 32 with social adjustment problems identified by the school counselor (16 women - 16 men) in a
kindergarten attached to the Ministry of Education of the Aydın.
School guidance counselor as by chosen, that simple random way through the 32 children with the
child social adjustment problems was formed 16 (8 male - 8 girls) with the experimental group to do practice
with the child, the remaining 16 (8 males - 8 girls) control group.
The end of the study, study was applied at the beginning of the as a pre-test and post-test at to make an
assessment in experimental and control groups of the children's parents "Child Behavior Rating Scale".
The results of this test were performed with SPSS statistical software. The comparison of the mean
difference between groups, non-sequential argument to the Mann-Whitney U test Nan-par, while the intra-group
comparison of mean differences were analyzed with the Wilcoxon test Nan Par. For type 1 error α = 0.05 and
0.01 level was taken.
After all, according to the resulting statistical results; cooperative learning and play activities of the
students who participated in social cohesion (* p <0.05) and (** p <0.01) were significant at significance level.

Anahtar Kelimeler

Cooperative Learning, Game, Social Cohesion