Yüzyıllardır kendini değişik biçimlerde ifade eden sahne sanatları; insanın doğadan, toplumdan ve içinde yaşadığı kültürden aldığı değerleri estetik değerlerle buluşturan bir iletişim şeklidir. Sahne sanatlarının temel amacı seyirciyle iletişim kurmaktır. Bu iletişimin gerçekleşmesini sağlayan en güçlü araç da sanatçının bedenidir. Sanatçının bedeni aracılığı ile duygu ve düşünceleri sanatsal bir ifadeye dönüşürken, toplumsallaşmanın vazgeçilmez öğesi olan iletişim de sanatsal bir boyut kazanır. İletişimin birçok biçimini kullanarak sanatsal iletişimi gerçekleştiren sahne sanatları; etkin anlatım aracı olarak bedeni kullanan, seyircinin görme, işitme, hissetme duyularında estetik izlenimler bırakarak, yaşamı anlamasına ve yorumlamasına yardımcı olurlar. Var oldukları günden beri etkileşimli bir yaşam süren sahne sanatlarının, tarihsel süreçte geçirdikleri değişim-gelişim birlikteliği, eğitim sürecinde de birlikteliği getirmektedir. Bu süreçte bedeni etkin kullanmak amacıyla ortaya konan yöntem ve teknikler sahne sanatlarının eğitim alanına hizmet ederek ortak gelişimine yön vermektedir. Bu makalede sahne sanatlarının sanatçı-seyirci arasındaki iletişimi, güçlü bir anlatım aracı olan bedenin eğitim süreci ile sahnedeki kullanımı irdelenecektir. Sahne üzerinden kurulan beden dili iletişiminin, sahneye ait özelliklerle nasıl yeni bir hal aldığı, ne gibi değişikliklerle karşımıza çıktığı karşılaştırmalı olarak incelenecektir. Nitel araştırma yöntemine dayalı olarak oluşturulan çalışma, sahne sanatları açısından bedenin anlatım kapasitesini ve estetik gücünü tespit etmeye, disiplinler arası çalışmaların ve beden dili eğitiminin sağlayacağı yararlara yöneliktir.
Performing art is a designed and planned communication with all of its different variations. In this communicational design, values of human nature, society or culture meets with consciously valued esthetics. The main concept of stage arts is the communication between the creator and the audience through the stage and the human body. The transformation process of the dancers thoughts and feelings into an artistic expression adds an artistic dimension to communication as a big part of socialization. Performing arts helped the audience understand and interpret life through aesthetic viewpoints including seeing, but also hearing and feeling. The most important instrument in that process has always been the human body. Stage arts are in interaction among themselves and they have that common synergy both in educational and historical aspects. Methods and techniques developed for using the human body more effectively also contributed in arts education. In this article; the communication between the artist and the audience, also artistic educational process for the human body and its value on the stage will be discussed. How body language change or what does it transform into on the stage will be analysed relatively. This paper aims to state the expressional capacity of human body, interdisciplinary works and human body language education by qualitative research method in performing arts concept.
Diğer ID | JA42TR72UU |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2014 |
Gönderilme Tarihi | 1 Mart 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Sayı: 41 |