KUR’AN’DA “ÂM” KAVRAMI

Yıl 2017, Sayı: 64, 414 - 424, 31.12.2017

Enver Bayram

Öz

Kur’an, insanların hidayete ulaşması için gönderilmiş ilahi kitaptır. İnsan, onun içindeki emir ve yasakları uygulamakla sorumludur. Bunu da aklını en güzel şekilde kullanarak yerine getirebilir. Bunu yapmadığı takdirde doğru yolu bulamayacaktır. Kur’an “âmâ” kavramını görme organı gözden yoksun olan kimseler için kullanmaktadır. Bunun yanında bütün delilleri görmelerine rağmen Allah’a, meleklerine, kitaplara, meleklerine, ahiret gününe iman etmeyenleri hem bu dünyada hem de ahirette “âmâ” olarak nitelendirmektedir. Aklını kullanmayı da âmâlıktan kurtulmanın çaresi olarak zikretmektedir. Aklını kullanmadığı takdirde bu halin sonsuza dek devam edeceğini haber vermektedir.

Anahtar Kelimeler

Kur’an, Âmâ, Sağır, Dilsiz

Kaynakça

• Bardakoğlu, A. ve dğr. (1998); İlmihal, Divantaş, İstanbul. Begavî (t.y); Tefsîru’l-Begavî, tah. Halid Abdurrahman el-Ak, Daru’l-Mağrife, Beyrut. Beydâvî, K. (t.y); Tefsîru’l-Beydâvî, Daru’l-Fikr, Beyrut. Başçı, Vahdettin (1997); “Akıl ve Vahiy Yönünden Doğru Düşünme”, Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, sayı: 13, Erzurum. Bolay, S.H. (1989); “Akıl”, DİA, İstanbul. İbn Kesîr, İ. (1401); Tefsîru’l- Kur’an’il-Azîm, Daru’l-Fikr, Beyrut. İbn Manzûr, M. (t.y); Lisanu’l-Arab. Daru Sadr, Beyrut. İsfehanî, R. (2012); Müfredât. Çev. Yusuf Türker. Pınar Yayınları, İstanbul. Karaman, H. ve dğr. (2014); Kur’an Yolu Türkçe Meal ve Tefsir, DİB Yayınları, Ankara. Kutub, S. (t.y); fî Zılâl-il Kur’an, çev. İ.Hakkı Şengüler v. dğr, Hikmet Yayınları. Yy. Kurtubî, E. (t.y); el-Camiu’l-Ahkâmi’l-Kur’an, Daru’ş-Şağb, Kahire. Mevdudî, E. (1997); Tefhimu’l-Kur’an, çev. Yusuf Karaca ve diğerleri, İnsan Yayınları, İstanbul. Râzî, F. (2000); Tefsir-i Kebîr Mefâtihu’l Gayb, Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye, Beyrut. Razi, M. (1995); Muhtaru’s-Sıhah, Tah. Mahmud Hâtır, Mektebetü Lübnan, Beyrut. Öztürk, Y. (1998); “Kalbin Mühürlenmesinde İnsan İradesinin Rolü”, Harran Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, , sayı: 4, Şanlıurfa. Sabunî, M. A. (t.y); Saffetü’t-Tefâsir, Dersaâdet, İstanbul. Sem’ânî, M. (1997); Tefsiru’l-Sem’ânî, Daru’l-Vatan, Riyad. Semerkandî, M. (t.y); Tefsîru’s-Semerkandî, (tah: Mahmud Matarcî), Daru’l-Fikr, Beyrut. Sağdî, E. (1983); Ef’âl. Alimu’l-Kütüb, Beyrut. Şevkanî, M. (t.y); Fethu’l-Kadir, Daru’l-Fikr, Beyrut. Uludağ, Süleyman (2001); “Kalb”, DİA, İstanbul. Taberî, E. (1405h); Camiu’l-Beyân an Te’vil Ey’il- Kur’ân, Dâru’l Fikr, Beyrut. İNTERNET KAYNAKLARI Türk Dil Kurumu Sözlüğü. http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.590dd051846108.07325784, (Erişim Tarihi: 06.05.2017)