KONSERVATUVAR TÜRK HALK OYUNLARI BÖLÜMÜ ÖĞRENCİLERİNİN MÜZİK ÖĞRETİMİ ÖZ-YETERLİKLERİNİN BELİRLENMESİ

Yıl 2018, Sayı: 68, 29 - 42, 03.10.2018

Zeynel Turan

Öz

Bu
araştırmada, Konservatuvar Türk Halk Oyunları Bölümü son sınıf öğrencilerinin
Müzik Eğitimine yönelik öz-yeterlik algı düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre
farklılık gösterip göstermediği araştırılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu
2016-2017 eğitim-öğretim döneminde öğrenimlerine devam eden 5 üniversitenin
Türk Müziği Devlet Konservatuvarları Türk Halk Oyunları Bölüm öğrencileri oluşturmuştur.
Çalışma, Dicle Üniversitesi (n=28), Ege Üniversitesi (n=20),  Gaziantep Üniversitesi (n=21), Giresun
Üniversitesi (n=23)  ve Sakarya Üniversitesi
(n=14)  olmak üzere, Konservatuvar Türk
Halk Oyunları Bölümlerinde öğrenimlerine devam eden ve çalışmaya gönüllü olarak
katılan, 4. Sınıf öğrencileri ile tamamlanmıştır. Toplam 106 kişiden oluşan
çalışma grubunun 52’si erkek (%49,1), 54’ü (%50,9) kadındır.  Araştırmada, Özmenteş (2011) tarafından
geliştirilen ve 23 maddeden oluşan “Müzik Öğretimi Özyeterlik Ölçeği”
kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen veriler SPSS (sürüm 20.0) ile analiz
edilmiş ve değerlendirilmiştir. Analizlerde, ilişkisiz gruplar için t-Testi ile
Tek Faktörlü Varyans Analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına
göre, konservatuvar Türk halk oyunları bölüm mezunlarının müzik öğretimi özyeterlik
durumlarının orta seviyede (3,65) olduğu görülmüştür. Bu durumda Türk halk
oyunları bölüm öğrencilerinin müzik öğretimi öz-yeterlikleri “yeterli düzeydedir”
demek güç olmaktadır. Çalışmanın sonucuna göre; “Konservatuvar Türk Halk
Oyunları Bölümlerinde öğrenim gören 4. sınıf öğrencilerinin, Müzik Öğretimine
yönelik Öz-yeterlikleri, cinsiyet ve öğrenim gördükleri okullar değişkenine
göre pozitif yönde eğilim göstermektedir denilebilir. Ancak her ne kadar bu iki
değişkene göre çıkan sonuç pozitif eğilim gösterse de, yapılan analizler
sonucunda Konservatuvar Türk Halk Oyunları Bölüm öğrencilerinin Müzik
Öğretimine Yönelik Öz-yeterlik algıları orta seviyede kalmıştır. Bu durumda,
konservatuvar Türk halk oyunları bölüm öğrencilerinin lisans döneminde
aldıkları müzik eğitiminin yanı sıra, müzik öğretmenliği mesleğiyle örtüşen
alan derslerine de yoğunluk verilmelidir denebilir.

Anahtar Kelimeler

Türk Müziği Devlet Konservatuvarı, Türk Halk Oyunları, Halk Dansları, Müzik Öğretmenliği, Özyeterlik

Kaynakça

• Akbulut, E. (2006). Müzik Öğretmeni Adaylarının Mesleklerine İlişkin Öz Yeterlik İnançları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Cilt II/1. Sayı:II:24-33 Aytekin, A. (2005). Meslek Seçimini Etkileyen Sosyo- Ekonomik Ve Kültürel Faktörler Isparta Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi Bandura, A. (1997). Self-efficacy: the exercises of control. New York: Freeman Batıbay, D. Piji, D. (2006). Müzik Öğretmeni Adaylarının Müzik Derslerindeki Başarıları İle Müzikal Yaratıcılıkları Arasındaki İlişki. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi. Sayı 23: 51-68 Duru, E.G. (2014). Müzik Öğretmeni Adaylarının Gözüyle Müzik Eğitimciliği. The Journal of Academic Social Science Studies. Sayı:25-1:157-163 Ekinci, H. (2013). Öğretmen Adaylarının Özyeterlik Algıları: Müzik, Resim Ve Beden Eğitimi. Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. Sayı:8/3:189-196 Girgin. D. (2015). Çalgı Performansı Özyeterlik İnancı Ölçeği: Geçerlik Ve Güvenirlik Analizi. PAU Eğitim Fakültesi Dergisi. Sayı:38:107-114. Karasar, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemi. (19. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Karkın, M.A. Kılıç, I. (2011). Oyun, Dans ve Müzik Dersinin Müzik Öğretmenliği Mesleği Açısından Yeri Ve Önemi. Kastamonu Eğitim Dergisi. Cilt:19. No:1:103-112 (MEB) Milli Eğitim Bakanlığı (2006). İlköğretim Genel Müdürlüğü, İlköğretim Müzik Dersi Öğretim Programı (1-8. Sınıflar). Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları Milli, S. (2015). Müzik Öğretmeni Adaylarının Genel Özyeterlik Ve Müzik Yeteneğine Yönelik Özyeterlik Algılarının İncelenmesi. The Journal of Academic Social Science Studies. Sayı:41:417-431 Özmenteş, S. (2011). Müzik Öğretimine Yönelik Özyeterlik Ölçeğinin Geliştirilmesi. Dünya’daki Eğitim Ve Öğretim Çalışmaları Dergisi. Sayı:1:30-36 Özmenteş, G. (2014). Mesleki Müzik Eğitimi Alan Öğrencilerin Müzik Özyeterlikleri, Benlik Saygıları ve Bireysel Özellikleri Arasındaki İlişkiler. Eğitim ve Bilim Dergisi. Cilt:39. Sayı:171:138-152 Özdemir, S.M. (2008). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Öğretim Sürecine İlişkin Öz-Yeterlik İnançlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi. Sayı:54:277-306 Özden Y. (2003). Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Pegem Yayıncılık Özevin, B. (2006). Oyun, Dans Ve Müzik Dersine İlişkin Motivasyon Ölçeği. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu Bildirisi. 26-28 Nisan. Pamukkale-Denizli Senemoğlu, N. (2005). Gelişim öğrenme ve öğretim. (12. Baskı). Ankara: Gazi Kitapevi Yazıcı, T. (2014). Türk Halk Oyunları Bölümü Öğrencilerinin Müzik Öğretimi Özyeterlik Düzeyleri İle İlgili Görüşleri. Akademik Bakış Dergisi. Sayı:41 Yazıcı, T. Kılıç, I. (2015). Güzel Sanatlar ve Tasarım Fakültesi İle Konservatuvar Öğrencilerinin Müzik Öğretmenliği Mesleğine Yönelik Tutumları. İnönü Üniversitesi Sanat Ve Tasarım Dergisi. Cilt:5. Sayı:11:79-88 Yegül, B. U. (2014). Öğretmen Adaylarının Müzik Öğretimi Öz Yeterlik Algılarının İncelenmesi. 9. Uluslararası Balkan Eğitim Ve Bilim Kongresi – Edirne Yokuş, T. (2014). Müzik Öğretmeni Adaylarının Eğitme Öğretme Öz-Yeterlikleri Açısından Değerlendirilmesi. Sanat Eğitimi Dergisi. Cilt 2. Sayı 2:43-56