Türkçe Eğitimi Ve Yabancı Dil Öğretiminde Dört Temel Dil Becerisinin Edinimine İlişkin Öğretmen Görüşleri

Yıl 2017, Cilt: 1 Sayı: 1, 42 - 75, 15.10.2017

Gülten Erkek , Zekerya Batur , Kadir Kaplan , Ertuğrul Ercan

Öz

Dil, insanların duygu, düşünce
ve hayallerinin aktarılmasında ve anlamlandırılmasında temel vasıtadır.
Toplumlar, bu sebeple dilin/ dillerin öğrenilmesine ve öğretilmesine önem
vermektedirler. İnsanların sosyal ilişkilerinde, akademik ya da  ticari hayatlarında, uluslararası ilişkilerde
kısacası yaşamın her alanında dilin önemi birinci sıradadır. İnsanların
sağlıklı iletişim kurabilmesi için dört temel dil becerisinin öğrenilmesi ve
öğretilmesi gerekmektedir.  Hem ana dili
hem de yabancı dil öğretiminde kullanılan bu beceriler özellikle dil
öğreticileri tarafından bireylere kazandırılmaktadır.

      Bu çalışmada dil öğreniminin yol
göstericilerinden olan Türkçe ve yabancı dil öğretmenlerinin dört temel dil
becerisine yönelik görüşleri ortaya konulmuştur. Araştırmada nitel araştırma
yöntemi kullanılarak görüşler toplanmış, Türkçe ve yabancı dil öğretmenlerinin
görüşlerine göre bulgular sunulmuş ve yorumlar yapılmıştır. Bulgulardan elde
edilen yorumlardan yola çıkılarak dört temel dil becerisinin nasıl
geliştirilmesi gerektiğine yönelik sonuçlar ortaya konulmuştur. 

Anahtar Kelimeler

Dil Eğitimi, Temel Dil Becerileri

Kaynakça

• Akın, E. (2016). Türkçe Öğretmenlerinin Okuma Becerileri Dersine Ve Okuma Eğitimine Yönelik Görüşlerinin Değerlendirilmesi. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi (The Journal Of İnternational Educational Science), 34-49.
• Akın, E., & Çeçen, M. A. (2015, Aralık). Çoklu Ortam Uygulamalarına Dayalı Öğretimin 6. Sınıf Öğrencilerinin Anlama Becerilerine ve Türkçe Dersi tutumlarına Etkisi. Uluslar Arası Eğitim Bilimleri Dergisi (The Journal Of International Education Science)(5), 285-309.
• Aksaçlıoğlu , A. G., & Yılmaz, B. (2008). Öğrencilerin Televizyon İzlemeleri ve Bilgisayar Kullanmalarının Okuma Alışkkanlıkları Üzerine Etkisi. Türk Kütüphaneciliği, 21(1), 3-28.
• Alkış Küçükaydın, M., Arıkan, İ. B., & İşcan, A. (2013). İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Kitap Okuma Alışkanlıkları ve Okumaya İlişkin Tutumları. Uluslarası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi (International Journal Of Eurasia Social Science), 2013(11), 1-16.
• Arıcı, A. F. (2015). Türkçe Öğretmenleri / Öğretmen Adayları Ne Okumalı? -Bir “Okuma Listesi” Önerisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education), 30(3), 1-15.
• Ay, S. (2008). Yabancı Dilde Okuma Stratejileri: Farklı Zekâları Baskın Öğrencilerle Bir Durum Çalışması. Dil Dergisi, 2008(141), 7-18.
• Aydın, İ. S. (2013). Öğretmen Adaylarının Konuşma Öz Yeterliklerine İlişkin Ölçek Geliştirme Çalışması. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi(14), 33-46.
• Barın, M. (2000). Yabancı Dil Öğretiminde Konuşma Becerisinin Önemi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi(26), 123-127.
• Barın, M. (2002). Yabancı Dil Öğretiminde Dinleme Becerisinin Önemi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 28-29.
• Baş, B. (2002). Türkçe Temel Dil Becerilerinin Öğretiminde Atasözlerinin Kullanımı. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi(12), 60-68.
• Batur, Z., Gülveren, H., & Bek, H. (2010). Öğretmen Adaylarının Okuma Alışkanlıkları Üzerine Bir Araştırma. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(1), 32-49.
• Bircan, İ., & Tekin, M. (1989). Türkiye’de Okuma Alışkanlığının Azalması Sorunu ve Çözüm Yolları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 22(1), 393-410.
• Ceran, D. (2013). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Yazma Eğitimi Dersine Yönelik Tutumlarının Değerlendirilmesi. Electronic Turkish Studies, 8(1), 1151-1169.
• Chomsky, N. (2016). Doğa ve Dil Üzerine. (A. B. Karadağ, Çev.) İstanbul: Sözcükler.
• Cohen, L., & Lawrence, M. (2007). Research Methods İn Education (6 b.). New York: Routledge.
• Çakır, İ. (2010). Yazma Becerisinin Kazanılması Yabancı Dil Öğretiminde Neden Zordur. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(28), 165-176.
• Çakır, M. (1993). Yabancı Dil Öğretiminde Metin Okuma. Kurgu Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi Uluslararası Hakemli İletişim Dergisi, 12(12), 9-17. Çelebi, M. D. (2006). Erciyes Üniveristesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(25), 285-307.
• Çelik, G., & Kurudayıoğlu, M. (2013). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Okumaya Ve Okuma Eğitimine İlişkin Özyeterlik Algıları. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2013(16).
• Çifçi, M. (2001). Dinleme Eğitimi ve Dinlemeyi Etkileyen Faktörler. Afyon Kocatepe Üniversitesi Dergisi, 2(2), 165-177.
• Demirel, Ö. (2014). Yabancı Dil Öğretimi: Dil Pasaportu, Dil Biyografısi, Dil Dosyası (8. b.). Ankara: Pegem Akademi.
• Deniz, K. (2000). Yazılı Anlatım Becerileri Bakımından Köy ve Kent Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Durumu. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
• Doğan, Y. (2003). Türkçe Öğretmenliği Birinci Sınıf Öğrencilerinin Okuma ve Yazma Becerileri. Türklük Bilimi Araştırmaları, 13(13), 181-201.
• Doğan, Y. (2007). İlköğretim İkinci Kademede Dil Becerisi Olarak Dinlemeyi Geliştirme Çalışmaları. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Dolunay, S. K. (2010). Dil Bilgisi Öğretiminin Amaci ve Önemi. Türklük Bilimi Araştırmaları Dergisi (TÜBAR), 15(27), 275-284.
• Durukan, E. (2011). Türkçe Ders Kitaplarındaki Metinlerin Öğrenci Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(1), 209-216.
• Epçaçan, C. (2013). Temel Bir Dil Becerisi Olarak Dinleme ve Dinleme Eğitimi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(11), 332-352.
• Er, A. (2005). Yabancı Dil Öğretiminde Okuma. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi(12), 208-218.
• Genç İlter, B. (2014). Yabancı Dil Öğretiminde Yazma Becerisi Nasıl Geliştirilebilir. Ankara Üniversitesi Dil Dergisi, 2014(163), 36-45.
• Göçer, A. (2016). Yazma Eğitimi Dersinin Türkçe Öğretmeni Adaylarının Yazmaya Karşı Tutumlarına Etkisi. Kahraman Maraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(2), 343-352.
• Gün, M. (2013). İlköğretim İkinci Kademe Türkçe Dersi Okuma Etkinliklerinde Öğrenme Ortamları İle Kullanılan Araç Gereçlerin Yeterliliği. Tarih Okulu Dergisi, 2013(15), 545-567.
• Kantemir, E. (1997). Yazılı ve Sözlü Anlatım. Ankara: Engin.
• Karabay, A. (2014). Dinleme Metinlerinin Sınıf İçi Uygulamaları (Classroom Practices of Listening Texts). Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education), 29(3), 81-94.
• Karadüz, A. (2010). Türkçe ve Sınıf Öğretmeni Adaylarının Dinleme Stratejilerinin Değerlendirilmesi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(29), 39-55.
• Karakoç Öztürk, B. (2002). İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Yazma Kaygılarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(2).
• Kavcar , C., Oğuzkan , F., & Sever , S. (1999). Türkçe Öğretimi. Ankara: Engin Yayınevi.
• Kavcar , C., Sever, S., & Oğuzkan, A. F. (1999). Türkçe Öğretimi. Ankara: Engin Yayınları.
• Kurudayıoğlu, M. (2003). Konuşma Eğitimi ve Konuşma Becerisini Geliştirmeye Yönelik Etkinlikler. Türklük Bilimi Araştırmaları Dergisi (TÜBAR)(13), 287-309.
• Kurulgan, M., & Çekerol, G. S. (2008). Öğrencilerin Okuma Ve Kütüphane Kullanma Alışkanlıkları Üzerine Bir Araştırma. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(2), 237-258.
• Mete, G. (2012). İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin Okuma Alışkanlığı Üzerine Bir Araştırma (Malatya ili örneği). Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 1(1), 43-66.
• Murray, D. (1997). Teach Writing as a Process not Product. V. J. Villanueva içinde, Cross-Talk in Comp Theory: A Reader (s. 3-5). Urbana, USA/ Illinois: National Council of Teachers of English.
• Onan, B. (2012). Dil Eğitiminin Temel Kavramları. Ankara: Nobel.
• Ong, W. J. (2014). Sözlü ve Yazılı Kültür. (S. Postacıoğlu Banon, Çev.) İstanbul: Metis.
• Özkırımlı, A. (1994). Dil ve Anlatım. Ankara: Ümit.
• Richards, J. C. (2003). Current Trends in Teaching Listening and Speaking. The Teachers, 17-19.
• Sağlam, Ö., & Doğan, Y. (2013). 7. Sınıf Öğrencilerinin Hazırlıksız Konuşma Becerileri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(24), 43-56.
• Sever, S. (1998). Dil ve İletişim (Etkili Yazılı ve Sözlü Anlatım). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 31(1), 51-66.
• Sever, S. (2003). Türkçe Öğretiminde Yeni Yapılanma Çalışmaları. Türklük Bilimi Araştırmaları (TÜBAR), 13(13), 27-38.
• Sever, S. (2003). Türkçe Öğretiminde Yeni Yapılanma Çalışmaları. Türklük Bilimi, 27-38.
• Sevim, O., & Şeref, İ. (2015). Türkçe Öğretmen Adaylarının Okuma Eğitimi Dersiyle İlgili Görüş Ve Önerileri. EKEV Akademi Dergisi, 61(61), 365-378.
• Şad, S. N., & Karaova, M. (2015). İlkokul İkinci Sınıf İngilizce Dersi Bağlamında Dinleme Becerisi Öğretimi: Bir Durum Çalışması. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 3(2), 66-95.
• Tanju, E. H. (2010). Çocuklarda Kitap Okuma Alışkanlığına Genel Bir Bakış. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 6(22), 30-39.
• Tavşancıl, E., & Aslan, A. E. (2001). İçerik Analizi Ve Uygulama Örnekle. Epilson: Epilson.
• Temizkan, M. (2011). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Temel Dil Becerilerinden Okuma İle İlgili Kavramları Öğrenme Düzeyleri ve Kavram Yanılgıları. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(2011), 29-47.
• Topuzkamış, E. (2014). Yazma Stratejileri Öğretiminin Türkçe Öğretmenliği Birinci Sınıf Öğrencilerinin Yazma Başarısına Etkisi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 3(2), 274-290.
• Tosun, C. (2006). Yabancı Dille Eğitim Sorunu. Journal Of Language and Linguistic Studies, 2(1).
• Üstüner, A., & Şengül, M. (2004). Çoktan Seçmeli Test Tekniğinin Türkçe Öğretimine Olumsuz Etkileri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (Fırat University Journal of Social Science), 14(2), 197-208.
• Yardımcı, M. (1994). Türkçenin Ses Özellikleri Yazım Kuralları ve Noktalama. İzmir: Ürün Yayınları.
• Yavuz, M. (2010). Öğretmenlerin Geri Bildirimlerine Göre Okul Müdürlerinin Dinleme Becerilerinin Analizi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education), 292-306.
• Yavuz, M., & Cintaş Yıldız, D. (2012). Etkili Konuşma Ölçeği: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. Turkish Studies -International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 7(2), 319-334.
• Yıldırım, F., & Er, O. (2013). Türkçe Dersi Öğretim Programı Dinleme/İzleme Alanı Amaç Ve Kazanımlar Boyutunun Öğretmen Görüşleri Doğrultusunda Değerlendirilmesi. Ulusararası Türkçe Edebiyat Eğitim Kültür Dergisi, 2(2), 231-250.
• Yılmaz, İ. (2007). Türkçe Öğretiminde Dinleme Becerisini Geliştirmeye Yönelik Önerilen Etkinliklerin Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.