Stomatognatik sistemin bir parçası olan Temporomandibuler Eklem (TME) çiğneme kasları, dişler, dil ve santral sinir sistemi ile uyumlu (koordineli) bir şekilde hareket etmediği zaman denge bozulur. Bu dengenin bozulmasında diş yüzeylerindeki aşırı abrazyonlar, diş kayıpları, malokluzyonlar ve malpraktisler oldukça etkilidir. Bu olumsuzluklar düzeltilmediği zaman TME ve nöromüsküler sistem arasında var olan korelasyon bozulmaya başlar ve bu durum dejeneratif TME disfonksiyonlarına yol açar. TME de hareket kısıtlılığı, klik sesi (tıkırtı), krepitasyon, kas spazmı, hassasiyet ve ağrı belirtileri ile kendisini gösterir. İleri safhada hastadaki ağrı ve çene kısıtlılığı yaşamı olumsuz yönde etkilemeye başladığında tedavi edilmezse, bu rahatsızlıkların en ileri şekli olarak Oromandibuler Dystonia (OMD) olarak adlandırılan ve geri dönüşümü en zor olan safhaya kadar bile gelebilir.
Bu yazımızda, dişlerde oluşan abrazyonlar ve atrizyonlar sonucu meydana gelen 65 yaşındaki OMD’ li bayan hastada oklüzal splintleme ve sabit üst yapı protetik tedavi ile rekonstrüksiyon konusunda bilimsel metotlarla tedavinin iyi yönde sonuçlandırılmasına yönelik vaka takdimini sunmayı amaçladık.
Oromandibular Dystonia TME rahatsızlıkları Oklüzal dikey boyut kaybı
Aydın Üniversitesi
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Olgu Sunumu |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ekim 2021 |
Gönderilme Tarihi | 4 Ağustos 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 7 Sayı: 2 |
All site content, except where otherwise noted, is licensed under a Creative Common Attribution Licence. (CC-BY-NC 4.0)