In this study it is aimed to examine the views of V. S. Naipaul, one of the foremost Nobel prize winner of contemporary English and World literature, concerned with Islam and the Third World in a critical approach. In this case, his travelogues, particularly Among the Believers and Beyond Belief which contain his visits to Islamic countries and thus his views related to Islam and Muslims are the subjects of the study. As well as having reputation in contemporary world literature as a writer, he also has extremely important influence on the formation of the negative images attributed to Islam in Western world through his views which sparked controversy and significant debates in the World and brought about questioning the Nobel prize he won. However, this particular aspect of of the writer has not been the subject of much study in our country and even in academic circles. On the other hand, it is hoped that this humble study will a bit fill the current gap in understanding the current trends of the cultural, religious, political and sociological debates such as the West and the Islamic opposition, Islamophobia and clash of civilizations taking place continuously in national and international scale. The study is composed of introduction and seven sub-titles and parts. The first part includes the status of Naipaul in the Western and Eastern world together with the echo of the discussions caused by his views including the Nobel Prize. In the second part the causes of his transition to travel writing which he regarded as the best tool in conveying his opinions in spite of his fame as a novelist are examined. In the next section, Naipaul’s mood which at the beginning of his journey to visit the Islamic countries is seen to be influenced by negative thoughts and prejudices towards Islam and Muslims is discussed. In the fourth part, that Naipaul’s introducing himself as an exile and a transnational writer is revealed to be a manifestation of an identity crisis and manipulation to consolidate his prestigious position in the West. In the following part, Naipaul’s qualifying Islam as an ethnic Arab religion and Muslims as cut off from their religion and cultural background is discussed. The study is complemented by the sixth chapter questioning Naipaul’s identification of Islam with the barbarity, parasitism and colonialism. In the following part it is mentioned that Naipaul feels obliged to resort to extreme individual samples and events appropriate for his aims in order to prove his views concerned with Islam. The study is concluded through a conclusion in which the findings and suggestions are debated.
Bu çalışmada, çağdaş İngiliz edebiyatı ve dünya edebiyatının Nobel ödüllü en önemli yazarlarından biri olan V.S. Naipaul’un İslam ve Üçüncü Dünya hakkındaki görüşlerinin eleştirel bir yaklaşımla incelenmesi amaçlanmıştır. Bu konuda özellikle İnananlar Arasında ve İnancın Ötesinde adlı gezi kitapları, onun farklı dönemlerde İslam ülkelerine yaptığı ziyaretleri ve dolayısıyla İslam ve Müslümanlara ilişkin ortaya koyduğu görüşleri bu çalışmamızın konusunu oluşturmaktadır. Çağdaş dünya edebiyatında yazar olarak sahip olduğu ün kadar, Batı dünyasında İslam’a atfedilen olumsuz imajın oluşumunda son derece önemli bir nüfuza sahip olan Naipaul’un bu konudaki düşünceleri, dünyada önemli tartışmalara yol açmış ve hatta aldığı Nobel ödülünün sorgulanmasına neden olmuştur. Ancak yazarın özellikle bu yönü ülkemizde ve hatta akademik çevrelerde pek fazla çalışmaya konu olmamıştır. Öte yandan ulusal ve uluslararası ölçekteki kültürel, dini, siyasi ve sosyolojik bağlamlarda sürekli kendisine yer bulan Batı ve İslam karşıtlığı, İslamofobia, medeniyetler çatışması gibi tartışmalarının günümüzdeki seyrini anlama konusunda da bu mütevazi çalışmanın mevcut boşluğu bir nebze de olsa dolduracağı ümit edilmektedir. Çalışma, giriş kısmı ile yedi alt başlık ve bölümden meydana gelmektedir. Birinci bölümde Naipaul’un Batı ve Doğu dünyasındaki konumu ve kazandığı Nobel ödülü de dahil olmak üzere görüşlerinin yol açtığı tartışmaların yankıları ele alınmaktadır. İkinci bölümde roman yazarı olarak ün kazandığı halde, kendi görüşlerini yaymak için en iyi araç olarak olarak seçtiği gezi yazarlığına geçişinin nedenleri irdelenmektedir. Sonraki bölümde Naipaul’un İslam ülkelerini ziyaret amacıyla çıktığı yolculuğunun başlangıcında İslam’a ve Müslümanlara yönelik olumsuz düşüncelerin ve önyargıların etkisinde olduğunun görüldüğü ruh hali tartışılmaktadır. Çalışmanın dördüncü bölümünde Naipaul’un, kendisini bir sürgün ve ulusaşırı bir yazar olarak tanıtmasının bir kimlik krizinin dışavurumu ve Batı’daki konumunu pekiştirmek için bir manipülasyon olduğu ortaya konmaktadır. Takip eden bölümde Naipaul’un, İslam’ı Araplara özgü etnik bir din olarak, bu dine mensup olanları da kendi dünyalarından ve kültürlerinden kopmuş dönme Müslümanlar olarak nitelemesi tartışılmaktadır. Çalışma, İslam’ın Naipaul tarafından barbarlık, parazitlik ve sömürgecilikle özdeşleştirilmesinin sorgulandığı altıncı bölüm ile Naipaul’un İslam’a ilişkin düşüncelerini kanıtlamak için amacına en uygun aşırı uçtaki bireysel örnekleri ve olayları söz konusu ettiği yedinci bölüm ve varılan sonuçların ve önerilerin tartışıldığı sonuç kısmıyla tamamlanmaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Sayı: 18 |