Aim: The study aimed to evaluate the frequency and forms of violence experienced by healthcare personnel working in the emergency department, accompanied by cause and effect statements of healthcare professionals.
Materials and Methods: The study was conducted with 219 emergency service healthcare workers between 01.06.2023-31.08.2023. The data were recorded by asking questions to the employees who volunteered to participate about the situation of being subjected to violence, if so, its nature, and to all participants about the causes and solution suggestions of the violence.
Results: Study included 219 people, 122 (55.7%) men and 97 (44.3%) women. Violence affected 108 men (59.0%) and 75 women (41.0%). Doctors were 57 (26%) and nurses were 73 (33%). While 102(55.7%) of individuals subjected to violence were exposed to verbal violence, 120 (65.6%) were most often exposed between 20:00 and 00:00. Sixty-one (33.3%) cases gave a white code due to violence, and 113(61.7%) blamed emergency services' crowding. 77.6% of the participants stated that the concern of being subjected to violence had a negative impact on providing healthy service. Again, 40.4% of violence victims said emergency department reform was needed.
Conclusion: The study demonstrated that violence against emergency department healthcare workers is both frequent and multifactorial, often linked to systemic and interpersonal stressors. Findings underscore the need for targeted institutional strategies to reduce violence and its negative consequences on staff performance and care delivery.
The ethics committee approval of the study was obtained from the Kanuni Education and Research Hospital Clinical Research Ethics Committee with the decision numbered 52 dated 26.04.2023.
None
None
Amaç: Çalışmamızda acil serviste çalışan sağlık personelinin maruz kaldığı şiddetin sıklığını ve biçimlerini, sağlık çalışanlarının neden-sonuç ifadeleri eşliğinde değerlendirmeyi amaçladık.
Gereçler ve Yöntemler: Çalışma 01.06.2023-31.08.2023 tarihleri arasında 219 acil servis sağlık çalışanı ile yürütüldü. Çalışmaya gönüllü olan çalışanlara şiddete maruz kalma durumu, maruz kaldıysa niteliği, tüm katılımcılara ise şiddetin nedenleri ve çözüm önerileri hakkında sorular sorularak veriler kaydedildi.
Bulgular: Çalışmamıza katılan olgular toplam 219 kişi olup, 122’si (%55,7) erkek ve 97’si (%44,3) kadındı. Şiddete maruz kalanların 108’i (%59,0) erkek, 75’i (%41,0) kadındı. Mesleklerine göre 57 (%26) kişi doktor, 73 (%33) kişi hemşire olarak değerlendirildi. Şiddete maruz kalanların 102 (%55,7)’si sözlü şiddete maruz kalırken, 120 (%65,6) kişi en sık 20:00-00:00 saatleri arasında sözlü şiddete maruz kalmıştır. 61(%33,3) kişi şiddet sonucu beyaz kod verdiğini belirtirken, 113 (%61,7) kişi şiddet nedeni olarak acil servislerdeki kalabalık ortamı göstermiştir. Katılımcıların %77,6’sı şiddete maruz kalma kaygısının sağlıklı hizmet sunumu üzerinde olumsuz etkisi olduğunu belirtmiştir. Yine şiddet mağdurlarının %40,4’ü çözüm için acil servis işleyişinde revizyon gerektiğini belirtti.
Sonuç: Çalışma, acil servis sağlık çalışanlarına yönelik şiddetin hem sık hem de çok yönlü olduğunu, genellikle sistem kaynaklı ve kişilerarası stresörlerle bağlantılı olduğunu göstermiştir. Çalışan verimliliği ve hasta bakım hizmetleri üzerindeki olumsuz sonuçları azaltmak için şiddeti önleme amacıyla hedefli kurumsal stratejilere ve çalışmalara ihtiyaç vardır.
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Konular | Acil Tıp, Adli Tıp |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 29 Ekim 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 2 Mayıs 2025 |
| Kabul Tarihi | 28 Eylül 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 3 Sayı: 3 |