Meşk, sanatın eğitimi ve aktarımı
sürecinde önemli bir yapı olarak karşımıza çıkar. Bu yapıda talebe ile üstadın
sanat zemininde bir araya gelmeleri, içerisinde sanatın olduğu meclislerin
oluşturulması, bu meclisteki âdâb ve erkân başlı başına bir kültürdür; meşk
kültürüdür. Bu kültürün gelenekteki şeklini anlamada edvâr kitapları ise önemli
kaynak eserlerdir. Makalede edvâr kitapları açısından zengin bir yüzyıl olan
XV. yüzyıla bu pencereden bakılacak, mûsikî metinlerinde meşke dair izler
aktarılacak ve bu okumanın neticesinde meşk kavramının XV. yüzyılda hangi alanı
temsil ettiği, bu temsilin sınırlarının ne olduğu tartışılacaktır. Bu çalışmada
XV. yüzyıl ve XVI. yüzyıl başında yazılmış olan edvâr kitaplarının latinize
edilmiş şekilleri taranmış ve o döneme ait meşk kavramı bu metinler dâhilinde açıklanmaya
çalışılmıştır.
Meşk emerges as an important structure during art education
and transferring of it. In this structure, meeting of student and master (teacher) on artistic ground, constituting meetings
in which art activities are performed, rules and conventions in these meetings
are independently a culture; that is Meşk.
When it is needed to comprehend shape of this culture in tradition, Edvâr books come out as important
written sources. Having fertileness in terms of Edvâr books, 15th century will be viewed from this aspect. Clues
about Meşk in texts as to music, will
be conveyed. In the light of this, it will be discussed what notion of Meşk represents in 15th centruy and what
limits of this representation are. In this study, latinized Edvâr books which are written during
15th and 16th, has been investigated and the notion of Meşk in these period of time has been tried to explain.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2017 |
Gönderilme Tarihi | 9 Mayıs 17 |
Kabul Tarihi | 12 Eylül 17 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Sayı: 1 |