The Sacrifice of Isaac in Paul's Theology

Yıl 2023, Sayı: 1, 39 - 47, 31.12.2023

Çevirmen: Nurullah Haydar Yurduseven

Öz

The main doctrine of the Christian theology was built on the salvation and redemption terms that emerged as a result of the interpretation of the crucifixion of Jesus as redemption for the sin of human being. The first person who suggested that interpretation is Paul. According to him God wanted to reconcile with humans because of his love towards them and sacrificed his only son on the cross. It is a mostly mentioned assertion in the last two centuries that Pavlus, who is a central place in Christian tradition, used terms from Jewish tradition while he was developing his own theology. In this article Hans Joachim Schoeps asserts that the passages narrating the binding of Isaac by Abraham in order to be sacrificed are bases for Paul’s theology. Even though Isaac was not sacrificed Schoeps, by comparing the commentary of Rabbis and Paul’s expressions on aforementioned event, asserts that the Jewish belief that God gave graces to Israel due to the obedience of Abraham formed a basis for Paul’s teaching that the crucifixion of Jesus is a redemption for sins of human being. Schoeps cites both Tanakh and Rabbinic Literature in order to prove his assertion. According to him, Paul’s theological conception on cross and crucifixion will not be truly understood without consideration his implicit reference to the binding of Isaac.

Anahtar Kelimeler

History of Religion, Paul, Isaac, Christianity, Judaism, Atonement, Sacrifice

Pavlus'un Teolojisinde İshak'ın Kurban Edilmesi Meselesi

Öz

Hıristiyan teolojisinin temel öğretisi İsa’nın çarmıhta idam edilmesinin insanoğlunun günahlarına kefaret olarak yorumlanması sonucu ortaya çıkan kurtuluş ve kefaret kavramları üzerine bina edilmiştir. Bu yorumu ilk ortaya atan kişi Pavlus’tur. Ona göre Tanrı insanoğlunu sevdiği için onlarla barışmak istemiş ve insanlığın günahlarına kefaret olarak biricik oğlunu çarmıhta kurban etmiştir. Hıristiyan geleneğinde merkezi bir konuma sahip olan Pavlus’un, teolojisini geliştirirken Yahudi geleneğinde mevcut olan kavramları kullanmış olduğu bilim dünyasında özellikle son iki yüzyılda sıkça dile getirilen bir iddiadır. Bu makalede de Hans Joachim Schoeps, İshak’ın kurban edilmek üzere İbrahim tarafından bağlanmasını anlatan rivayetlerin Pavlus’un teolojine dayanak oluşturduğunu iddia etmektedir. Her ne kadar İshak kurban edilmemiş olsa da söz konusu hadise üzerinde Yahudi din adamlarının yaptığı yorumlar ile Pavlus’un söylemlerini karşılaştıran Schoeps İbrahim’in Tanrı’ya itaati sayesinde Yahudilerin kendilerine lütuflar verildiğine inanmalarının Pavlus’un İsa’nın çarmıha gerilmesinin insanların günahlarına kefaret olarak kabul edildiği iddiasına kaynaklık ettiğini ileri sürülmektedir. Bu iddiasını ispatlamak için Schoeps hem Tanah külliyatına hem de Tora üzerinde yapılmış olan yorumlara atıflarda bulunmaktadır. Ona göre Pavlus’un Haç ve Çarmıh üzerine geliştirmiş olduğu teolojik öğretiler İshak’ın kurban edilmesi olayına yaptığı üstü kapalı atıflar göz önünde bulundurulmadan doğru bir şekilde anlaşılamayacaktır.

Anahtar Kelimeler

Dinler Tarihi, Pavlus, İshak, Hıristiyanlık, Yahudilik, Kefaret, Kurban.