Televizyon Reklamlarında Cinsellik Kullanımı Üzerine Etik İnceleme: Hasbro Yılbaşı Reklamı

Yıl 2019, Cilt: 1 Sayı: 2, 156 - 180, 31.07.2019

İlker Çetin

Öz

Reklam, iletişimin
alanının en tartışmalı kavramları arasında yer almaktadır. Günümüzde işletmeler
bu iletişim alanına büyük bütçeler ayırmaktadır. Bunun sebebi küreselleşme ile
birlikte pazarda rekabetin artması ve tercih edilen marka olmanın artık
zorlaşmasıdır. Bu yüzden reklam ajansları markayı ön plana çıkarabilmek adına özgün
kampanyalar meydana getirmeye çalışmaktadır. Reklamlarda cinsellik kullanımı bu
özgün olarak adlandırdığımız kampanyalarda kullanılan yöntemlerdendir. Bu
çalışma reklamda kullanılan cinsel çekiciliğin etik açıdan incelemesi yapılmıştır.
Bu amaç doğrultusunda çalışmanın ilk bölümünde reklam, reklam aracı olarak
televizyon kullanımı ve televizyon reklamlarında cinsellik konuları ele
alınmıştır. İkinci bölümde etik ve reklam ilişkisi, Türkiye’de reklamı denetleyen
kurumlar üzerinde durulmuştur. Üçüncü bölümde ise görsel göstergebilim
çözümleme yöntemi kullanılarak yayınlandığı andan itibaren ağır cinsel söylem
içerdiği için eleştirilen ve bu yüzden reklamverenin özür dileyip yayından
kaldırttığı Hasbro reklam örneği analiz edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Reklam, Etik, cinsellik, Televizyon

Kaynakça

• Referans1. AKTUĞLU, Işıl Karpat (2006), Tüketicilerin Bilgilendirilmesi Sürecinde Reklam Etiği, Küresel İletişim Dergisi, sayı.2.
• Referans2. ATAYMAN, Veysel (2006), Etik, Temel Kültür ve Düşünce Dizisi. İstanbul:Donkişot Güncel Yayınlar, İstanbul.
• Referans3. BAUDRİLLARD, Jean (2008). Tüketim Toplumu. Ayrıntı Yayınları., İstanbul.
• Referans4. BELCH, George ve BELCH, Michael, (2003), İntroduction to Advertising and Promotion Management, 6 th edition, USA.
• Referans5. BOOK, Albert (1989), The Radio & Television Commercials, Secon Edition, NTC Business Books Lincolnwood, Illinois, Usa.
• Referans6. ÇAKIR, Veysel (2007), “Avrupa Birliğine Uyum Sürecinde Türkiye’de Televizyon Reklamlarına Yönelik Düzenlemeler”, Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, C. 5, S. 1,198-209.
• Referans7. DEMİR, Vedat (2007), Reklam Etiği ve Reklamda Özdenetim, Halkla İlişkiler ve Reklam Üzerine Etik Değerlendirmeler, Beta Basım, İstanbul.
• Referans8. ELDEN, Müge (2016), Reklam ve Reklamcılık, Say Yayıncılık, İstanbul.
• Referans9. KARADOĞAN, Ece Doruk (2015), İknanın Sosyal Psikolojisi (Temel Kavramlar ve Kuramlarıyla), Derin Yayınları, İstanbul.
• Referans10. KOCABIYIK, Tuğba (2013), “Reklamda Etik Dışı Unsur Kullanımı ve Tüketicinin Etik Olmayan Reklamlara Yaklaşımı: Cinsellik Kullanımına Yönelik Tüketici Tepkisi ve İletişim Etkinliğinin Araştırılması Üzerine Bir Uygulama”, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Türkiye.
• Referans11. İSLAMOĞLU, Ahmet Hamdi (2006), Pazarlama Yönetimi, Beta, İstanbul.
• Referans12. ÖZKAN, Abdullah (2014), Reklam Yönetimi, Aktif Matbaa, İstanbul.
• Referans13. PIEPER, Annemarie (1999), Etiğe Giriş A. Veysel ve S. Gönül (çev.), Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
• Referans14. RİCHARD, Jef ve CURRAN, Catharine (2002), “Oracles on Advertising: Searching for a Definition”, Journal of Advertising Research. 30(5),11-21.
• Referans15. RUTHERFORD, Paul (1996), Yeni İkonalar, Televizyon Reklam Sanatı Mustafa Gerçekler (çev), Yapı Kredi Yayınları, İstanbul.
• Referans16. SHAVER, Dan (2003), “Toward an Analytical Structure for Evaluating the Ethical Content of Decisions by Advertising Professionals”, Journal of Business Ethics, Vol. 48,No. 3.Referans17. TAŞ, Oktay ve ŞAHIM, Tarık (1996), Reklamcılık ve Siyasal Reklamcılık, Aydoğdu Ofset, Ankara.
• Referans18. TEK Murat ve REYHANOĞLU Metin (2004), “İşletmelerde Çevresel Etik: Söylem-Eylem Farklılaşması”, Gazi Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, Sayı 6/3, 205-229.
• Referans19. TENEKECİOĞLU, Birol (1983), “İşletmelerde Reklam”, Anadolu Üniversitesi İ.İ.B.F Dergisi, Eskişehir.
• Referans20. TORLAK, Ömer (2007), Pazarlama Ahlakı, Beta Yayınları, İstanbul.