Analysis of the Young Unemployment in Turkey within the Scope of Hysteresis Hypothesis by Structural Breaks Test

Yıl 2017, Cilt: 2 Sayı: 2, 21 - 32, 10.12.2017

Kiymet Yavuzaslan Özgür Damar Büşra Sönmez Burcu Özdaş Nazli Uyar Eda Akılotu

Öz

Today, due
to increased competition among countries and technological developments,
unemployment is one of the biggest problems of all countries. Regarding
unemployment, countries are aiming to increase employment by running different
policies at different times. In particular, the policies for eliminating
unemployment after the crisis periods are not effective in reducing
unemployment due to the rigidity of the labor market, they are included in the
literature as the Hysteresis Effect. Because of the younger population's less
experience than the elderly population and the companies seeking experienced
staff, the Hysteresis effect is more effective on the young population. There
are various studies on testing the existence of Hysteresis effect. However, the
recent rise in unemployment rates in Turkey and an important place in the
unemployment rates of the young population reveal that the Hysteresis effect
needs to be re-evaluated. In this study, the validity of the Hysteresis
hypothesis in Turkey was analyzed by the Structural Fractured Unit Root test
method using the data of population unemployment rates of 15-24 ages period
2005M1-2017M2. The result of the tests made is that the Hysteresis hypothesis
is valid in Turkey. The incentive policies made especially for young people in
Turkey may not be enough for solving the problem of young unemployment because
of Hysteresis effect alone.

Anahtar Kelimeler

Young Unemployment, Hysteresis Effect

Türkiye’de Genç İşsizliğinin, İşsizlik Histerisi Hipotezi Çerçevesinde Yapısal Kırılmalar Testi ile Analizi

Öz

Günümüzde
ülkeler arası rekabetin artması ve teknolojide yaşanan gelişmelerle birlikte
işsizlik tüm ülkeler için en büyük problemlerden biri olmuştur. İşsizlik
konusunda ülkeler çeşitli dönemlerde farklı politikalar yürüterek istihdamı
artırmayı hedeflemektedirler. Özellikle kriz dönemlerinden sonra işsizliğin
giderilmesi için yapılan politikaların, iş gücü piyasasının katı olması
nedeniyle işsizliği azaltmada etkin olmaması, Histeri etkisi olarak literatürde
yer almaktadır. Genç nüfusun yaşlı nüfusa göre deneyiminin az olması ve
firmaların deneyimli eleman aramaları nedeniyle Histeri etkisi genç nüfus
üzerinde daha etkili olmaktadır. Histeri etkisinin varlığının test edilmesi
konusunda çeşitli çalışmalar mevcuttur ancak son dönemde Türkiye’de işsizlik
oranlarının artması ve genç nüfusun işsizlik oranlarında önemli bir yer
tutması, Histeri etkisinin tekrar değerlendirilmesi gerektiğini ortaya
çıkarmaktadır. Bu çalışmada, Türkiye’de Histeri hipotezinin geçerliliği
2005M1-2017M2 dönemindeki, 15-24 yaş nüfusu işsizlik oranları verileri
kullanılarak Yapısal Kırılmalı Birim Kök test yöntemi ile analiz edilmiştir.
Elde edilen bulgulara göre Türkiye’de Histeri hipotezinin geçerli olduğu
sonucuna ulaşılmıştır. Çalışmada veri olarak alınan yıllarda, Türkiye’de
özellikle gençlere yönelik olarak uygulanan istihdam politikaları kapsamında
verilen teşvikler olmasına rağmen Histeri etkisi nedeniyle genç işsizlik
sorunsalının çözümünde tek başına yeterli olmayabileceği görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Genç İşsizlik, Histeri Etkisi

Kaynakça

• Ağazade, S. (2016), “Türkiye İçin İşsizlik Histerisine Karşın Doğal Oran Hipotezinin Doğrusal Dışı Yöntemlerle Sınanması”, Sosyal Güvenlik Dergisi, Cilt 6, Sayı 2, s. 28-46. Aktürk, F. (2009), “Türkiye’de İşgücü Piyasası, İstihdam ve İşsizlik”, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Dergisi, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Araştırma Planlama Ve Koordinasyon Kurulu Başkanlığı, Neyir Mat., Yıl: 2, S: 3, Ankara. Arestis, P. Mariscal, I. (2000), “Capital Stock, Unemployment And Wages in The UK and Germany." Scottish Journal of Political Economy, vol. 47-5, s. 487-503. Barro, R. J. (1988), “The Persistence Of Unemployment”, The American Economic Review, 78(2), s. 32-37. Bayrakdar, S. ve İncekara, A. (2013), “Türkiye’nin Genç İşsizlik Profili”. Çalışma İlişkileri Dergisi, Cilt 4, Sayı 1, s. 15-38. Bayrakdar, S. (2015), “Türkiye İçin İşsizlik Histerisi Ya Da Doğal İşsizlik Oranı Hipotezinin Geçerliliğinin Sınanması”. İktisat Politikası Araştırmaları Dergisi Journal Of Economic Policy Researches, Cilt/Volume:2, Sayı/Issue:2, s. 45-61. Blanchard, O. J. Summers, L. H. (1988), “Beyond The Natural Rate Hypothesis”, The American Economic Review, 78(2), s. 182-187. Bozdağlıoğlu, Y. (2008). "Türkiye’de İşsizliğin Özellikleri ve İşsizlikle Mücadele Politikaları." Manas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 20: s. 45-65. Camarero M., Silvestre J. L. C. ve Tamarit C. (2006), “Testing For Hysteresis In Unemployment In Oecd Countries: New Evidence Using Stationarity Panel Tests With Breaks”. Oxford Bulletin Of Economics And Statistic, Volume 68, Issue 2, s. 167-182. Dinler, Z. (2006), İktisada Giriş, Genişletilmiş 12. bs., Bursa: Ekin Yayınları. Erbay, T. (2016). “Türkiye’de İşsizliğin Histeri Etkisi”. T.C. İstanbul Ticaret Üniversitesi, Dış Ticaret Enstitüsü, Tartışma Metinleri, Wps No/ 38 / 2016-06. Güloğlu, B. ve İspir, M. (2011), “Doğal İşsizlik Oranı Mı? İşsizlik Histerisi Mi? Türkiye İçin Sektörel Panel Birim Kök Sınaması Analizi”. Ege Akademik Bakış, Cilt: 1, Sayı: 2, s. 205-215. İğde, E. (2010). “Yapısal Değişiklik Altında Birim Kök Testleri ve Bazı Makro İktisadi Değişkenler Üzerine Uygulamalar”. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Küçükkale Y. (2001), “Doğal İşsizlik Oranındaki Keynesyen İsteri Üzerine Klasik Bir İnceleme: Kalman Filtre Tahmin Tekniği İle Türkiye Örneği 1950-1995”, V. Ulusal Ekonometri Ve İstatistik Sempozyumu. Onur, S. (2011), “Türkiye Ekonomisinde İşsizlik Histerisi”. Sosyal Bilimler Metinleri 04. Özcan B. (2013), “İşsizlik Histerisi Hipotezi OECD Ülkeleri İçin Geçerli Mi? Yapısal Kırılmalı Birim Kök Analizi”. Erciyes Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı: 40, s. 95-117 Özcan, B. Zeren, F. ve Arı, A. (2013), “Doğu Asya ve Pasifik Ülkelerinde İşsizlik Histerisi: Panel Veri Yaklaşımı”. Marmara Üniversitesi İ.İ.B. Dergisi, Cilt 25, Sayı 2, s. 105-122. Özkan, Y. ve Altınsoy, A. (2015), “İşsizlik ve İstihdama Histeri Etkisi (Türkiye 1988-2014)”, Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 16. Çalışma Ekonomisi Ve Endüstri İlişkileri Kongresi Özel Sayısı, s. 123-130. Papell, D. H., Murray, C. J. Ve Ghiblawi, H. (2000) “The Structure Of Unemployment” The Review Of Economics And Statistics, 82(2):309-315. Parasız, İ. (2006), Teori ve Politika Makro Ekonomi, 9. Baskı, Bursa: Ezgi Yayınları. Romero-Avila, D. Usabiaga, C. (2007), “Unit Root Tests, Persistence, and The Unemployment Rate Of The U.S. States”. Southern Economic Journal, Vol. 73, Issue 3, s. 698–716. Saraç, T. (2014), “İşsizlikte Histeri Etkisi: Türkiye Örneği”. Ege Akademik Bakış, Cilt: 14, Sayı: 3, s. 335-344. Yılancı V. (2009), “Yapısal Kırılmalar Altında Türkiye İçin İşsizlik Histerisinin Sınanması”. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 10 (2) 2009, 324-335.