Dijital Ebeveynlerin Sosyal Medyada Mahremiyet Algısı

Yıl 2019, , 115 - 128, 01.07.2019

Mustafa Bostancı

https://doi.org/10.5824/1309-1581.2019.3.005.x

Öz

İletişim teknolojileri, 21.yy. başlarında kazandığı ivmeyle bireyin iletişim alışkanlıklarında köklü değişimler meydana getirmektedir. İnternet erişim olanaklarının artması ve mobil iletişim teknolojilerinin yaygınlaşmasıyla birlikte ortaya çıkan sosyal medya mecraları, özellikle gençler arasında popülerliğini her geçen gün artırmaya devam etmekte, sunduğu fırsatlar kadar çeşitli riskler de içermektedir. Kullanıcıların kendilerini görünür kılma, kimliklerini kamuya sunma alanına dönüşen sosyal medya mecraları, mahremiyet kavramını da derin bir dönüşüme tabi tutmaktadır. Sosyal medya kullanıcılarının sosyal medya üzerindeki ifşa boyutları düşünüldüğünde adeta mahremiyetin ortadan kalktığı görülmektedir. Dijital ebeveynlerin sosyal medyada mahremiyet algısını konu edinen bu çalışmada, sosyal medya platformlarını aktif kullanan sekiz ebeveyn ile yüzyüze ve yarı yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Bulgular genel olarak değerlendirildiğinde üç ana sonuca ulaşılmıştır. İlk olarak, mahremiyeti özel ve gizli alan olarak tanımlayan dijital ebeveynler, sosyal medyanın gizliliği olumsuz etkilediğini düşünmektedir. İkincisi, ebeveynler çocukların sosyal medyada kolayca erişilebilir olduklarından istismarcıların hedefi olduğunu belirtmektedir. Son olarak, sosyal medyadaki çocuklarının mahremiyetini korumak isteyen ebeveynler, kısıtlama, bilinçlendirme ve çeşitli denetim yöntemlerine başvurduklarını belirtmektedir.

Anahtar Kelimeler

Dijital Ebeveyn, Mahremiyet, Sosyal Medya

Digital Parents' Perception of Privacy on Social Media

Öz

With the acceleration gained in the early years of 21st century, communication technologies creates fundamental changes in the communication habits of the individual. Social media channels, which have emerged with the increase in internet access opportunities and the spread of mobile communication technologies, continue to increase their popularity, especially among young people, and include various risks as well as opportunities. Social media channels, which turn into the field of making users visible and presenting their identities to the public, also undergo a deep transformation of the concept of privacy. Considering the disclosure dimensions of social media users on social media channels, it is seen that privacy is virtually eliminated. In this study, which is about digital parents' perception of privacy on social media, face-to-face and semi-structured interviews were conducted with eight parents who actively use social media platforms. When the findings were evaluated in general, three main conclusions were reached. First, digital parents, who define privacy as private and confidential, think that social media has a negative impact on privacy. Second, parents state that children are the target of exploiters because they are easily accessible on social media. Lastly, parents who want to protect the privacy of their children in social media state that they use restriction, awareness raising and various control methods.

Anahtar Kelimeler

Digital Parenting, Privacy, Social Media

Kaynakça

• Akbaş, B. (2014). Sanal Ortamda Mahremiyet. Diyanet Dergisi, 287, 48-50.
• Castells, M. (2005). Hacker Etiği: İş Hayatına Yıkıcı Bir Yaklaşım, Pekka Himanen, Çev: Şebnem Kaptan, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Çaycı, B. (Şubat, 2014). International Trends and Issues in Communication & Media Conference, Dubai.
• Çelikoğlu, N. (2008), ‘Mahremiyet’ Kişiye Ait Özel Alanlar Tartışması, İstanbul: İskenderiye Yayınları.
• Çetin, E. (2015). Sosyal Paylaşım Ağlarında Fotoğraf, Yer/Mekân Bildirim Paylaşımları ve Mahremiyet: Facebook Örneği. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(41), 779-788.
• Dağ, İ. (2005). Televizyon Programlarındaki Şiddet İçeriğinin, Müstehcenliğin ve Mahremiyet İhlallerinin İzleyicilerin Ruh Sağlığı Üzerindeki Olumsuz Etkileri. RTÜK Raporu, Ankara.
• Kalaman, S. (2017). Yeni Medya ve Mahremiyetin Dönüşümü: Facebook Türkiye Örneği. Uluslararası Hakemli İletişim ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 14, 1-31.
• Kumar, K. (2013). Sanayi Sonrası Toplumdan Post-Modern Topluma: Çağdaş Dünyanın Yeni Kuramları. Çev. Mehmet Küçük. 4. Baskı. Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
• Rosen, J. (2004). The Naked Crowd: Reclaiming Security and Freedom in an Anxious Age, Random House, New York.
• Prensky, M. (2001). Digital Natives, Digital Immigrants. On the Horizon, NCB University Press, 9(5), 1- 10.
• Tüfekçi, Z. (2008). Can You See Me Now? Audience and Disclosure Regulation in Online Social Network Sites. Bulletin of Science, Technology & Society, 28(1), 20-36.
• Vardi, R. (2015). Sanal Mahremiyet. Toplum Bilimleri Dergisi, 9(17), 53-73.
• Yay, M. (2017). Dijital Ebeveynlik. Yeşilay Yayınları: İstanbul.
• Yılmaz, A. (2012). Sosyal Medya Kullanımında Güncel Tartışmalar: Üniversite Öğrencileri Örneğinde Mahremiyet - Kamusal Alan İlişkisi. Global Media Journal, 3(5), 246-264.
• Yurdakul ve ark. (2013). Dijital ebeveynlik ve değişen roller. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 12(4), ss. 883-896.
• Yüksel, M. (2003). Mahremiyet Hakkı ve Sosyo-Tarihsel Gelişimi. A.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 58 (1), 181-213.
• Yüksel, M. (2009). Mahremiyet Hakkına ve Bireysel Özgürlüklere Felsefi Yaklaşımlar. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 64 (1), 275-298.
• Zhumagaziyeva, A., Koç, F. (2010). Kültürel Etkileşimde Kadınların Giysi Alışkanlıklarındaki Değişimin Mahremiyet Açısından İncelenmesi (Kazakistan ve Türkiye Örneği). E-Journal of New World Sciences Academy, 5(2), 113-131.