VILLAGE INSTITUTES: THEIR IMPACT ON RURAL DEVELOPMENT AND SOCIAL SERVICES IN TÜRKİYE

Yıl 2024, Cilt: 4 Sayı: 2, 143 - 159, 08.11.2024

Dr. Aziz Armutlu , Rukiye Armutlu

https://doi.org/10.59597/akademikaci.1532884

Öz

This study analyzes the impact of Village Institutes on rural development and social services in Turkey. Established between 1940 and 1954, the Village Institutes represented an innovative model for education and social development in rural areas. These institutes aimed to contribute to the socio-economic development of rural regions by providing village children with modern agricultural techniques, health education, and cultural training. By enhancing individuals' knowledge and skills, the Village Institutes empowered communities to realize their potential and made significant contributions to social justice. Today, the modern social services provided by the Ministry of Family and Social Services continue the legacy of the Village Institutes, striving to improve the quality of life for disadvantaged groups and to strengthen social integration. These services bridge the connection between modern social services that support social development and the educational model of the Village Institutes. This study evaluates the similarities between the educational model offered by the Village Institutes and the modern social services provided by the Ministry of Family and Social Services, as well as the contributions of these services to rural development. The findings offer a valuable perspective on the historical and social development impact of the Village Institutes.

Anahtar Kelimeler

Village Institutes, Rural Development, Social Services, Empowerment Theory, Education and Social Development

Proje Numarası

yok

KÖY ENSTİTÜLERİ: TÜRKİYE'NİN KIRSAL KALKINMA VE SOSYAL HİZMETLER ÜZERİNDEKİ ETKİLERİ

Öz

Bu çalışma, Köy Enstitüleri'nin Türkiye'deki kırsal kalkınma ve sosyal hizmetler üzerindeki etkilerini incelemektedir. Köy Enstitüleri, 1940-1954 yılları arasında Türkiye'nin kırsal bölgelerinde eğitim ve toplumsal kalkınmayı hedefleyen yenilikçi bir model olarak kurulmuştur. Bu enstitüler, köy çocuklarına modern tarım teknikleri, sağlık bilgileri ve kültürel eğitimler sunarak kırsal kesimdeki sosyo-ekonomik gelişime katkıda bulunmayı amaçlamıştır. Köy Enstitüleri, bireylerin bilgi ve becerilerini artırarak toplulukların potansiyelini keşfetmelerini sağlamış ve sosyal adaletin sağlanmasına önemli katkılar yapmıştır. Günümüzde Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının sunduğu modern toplumsal hizmetler, Köy Enstitüleri'nin mirasını devam ettirerek, dezavantajlı grupların yaşam kalitesini artırmayı ve toplumsal entegrasyonu güçlendirmeyi hedeflemektedir. Bu hizmetler, toplumsal kalkınmayı destekleyen modern sosyal hizmetler ile Köy Enstitüleri'nin eğitim ve kalkınma modeli arasındaki bağlantıyı günümüze taşımaktadır. Bu çalışmada, Köy Enstitüleri'nin sağladığı eğitim modeli ile Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının sunduğu modern sosyal hizmetler arasındaki benzerlikler ve bu hizmetlerin kırsal kalkınmaya olan katkıları değerlendirilmiştir. Çalışmanın sonuçları, Köy Enstitüleri'nin tarihsel ve toplumsal kalkınma üzerindeki etkilerini anlamak için önemli bir bakış açısı sunmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Köy Enstitüleri, Kırsal Kalkınma, Sosyal Hizmetler, Güçlendirme Kuramı, Eğitim ve Toplumsal Kalkınma

Etik Beyan

Herhangi bir zamanda, çalışmayla ilgili yaptığım bu beyana aykırı bir durumun saptanması durumunda, ortaya çıkacak tüm ahlaki ve hukuki sonuçlara razı olduğumu bildiririm.

Destekleyen Kurum

yok

Proje Numarası

yok

Teşekkür

yok

Kaynakça

• Aktaş, A. (2006). İvriz Köy Enstitüsü. [Yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi]. Yüksek Öğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. (Tez No:217404).
• Akyüz, Y. (1985). Türk Eğitim Tarihi (Başlangıçtan 1985’e). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
• Akyüz, Y. (1989). Türk Eğitim Tarihi: Başlangıçtan 1988’e. Ankara: A.Ü. Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları No:160.
• Akyüz, Y. (2012). Türk Eğitim Tarihi. Ankara: Pegem Akademi.
• Altunya, N. (2002). Köy Enstitülerinin Düşünsel Temelleri. Ankara.
• Arslan, Ö. Ö. (2019). Köy Enstitülerinin toplum kalkınmasındaki rolü. Barış Araştırmaları ve Çatışma Çözümleri Dergisi, 6(1), 84-119.
• Atakul, S. (2008). Köy Enstitüleri: Köy Enstitülerinin kuruluşu. Kalem Eğitim Bilimleri Journal, Spring, issue 1.
• Austin, M., Coombs, M., & Barr, B. (2005). Community-centered clinical practice: Is the integration of micro and macro social work practice possible? Journal of Community Practice, 13(4), 9-30.
• Avcı, M. (2023). Köy Enstitüleri ve Türk eğitim tarihindeki önemi. Uluslararası Sosyal Bilimler Akademik Araştırmalar Dergisi, 7(2), 71-81. https://doi.org/10.58201/utsobilder.1386840
• Aydın, B. M. (2018). Köy Enstitüleri ve toplum kalkınması (3. baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Aysal, N. (2005). Anadolu’da aydınlanma hareketinin doğuşu: Köy Enstitüleri. AÜ Türk İnkılâp Tarihi Enstitüsü Atatürk Yolu Dergisi, 35-36, 267-282.
• Aytaç, K. (2017). Köy Enstitüleri ve İsmail H. Baltacıoğlu'nun değerlendirmeleri. Sosyoloji Konferansları, 55, 351-367.
• Barker, R. L. (2014). The Social Work Dictionary (6th ed.). Washington, DC: NASW Press.
• Başaran, İ. E. (1974). Eğitimde Yönetim. AÜ Eğitim Fakültesi Yayınları. Bilir, M. (2003). Köy Enstitüleri sisteminde toplum kalkınması süreci. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10, 1-15.
• Bulgan, N. (2013). Pragmatizmin Eğitime Uygulanışı ve Köy Enstitüleri Modeli. [Yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi]. Yüksek Öğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. (Tez No:465502).
• Buz, S., & Ayyıldız, A. A. (2019). Sosyal hizmette toplum merkezleri. Toplum ve Sosyal Hizmet, 30(1), 187-212.
• Büyükerkan, E. (2021). Köy Enstitülerinin Kırsal Kalkınmadaki Rolünün Değerlendirilmesi ve Günümüz Perspektifinden Bir Kıyaslama. [Yüksek lisans tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi]. Yüksek Öğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. (Tez No:671847).
• Cornell Empowerment Group. (1989). Empowerment and family support. Networking Bulletin, 1(2), 1- 23. Creswell, J. W. (2013). Research Design: Qualitative, Quantitative, and Mixed Methods Approaches (4th ed.). Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
• Çakır, A. (2014). Kırsal Kalkınma ve Eğitim Politikaları. Ankara Üniversitesi Yayınları.
• Çalış, N. (2022). Social aspect of the justice system in the context of human rights and law: Forensic social work. The Journal of Social Science, 6(11), 107-124. https://doi.org/10.30520/tjsosci.1051514
• Çetin, S., & Kahya, A. (2017). Kırda bir modernleşme projesi olarak köy enstitüleri: Aksu ve Gönen örnekleri üzerinden yeni bir anlamlandırma denemesi. MTU JFA, 34(1), 133-162.
• Er, F., & Gökçearslan-Çifci, E. (2021). Toplumla sosyal hizmet uygulama modelleri perspektifinden köy enstitülerinin değerlendirilmesi. Toplum ve Sosyal Hizmet, 32(3), 1177-1194. https://doi.org/10.33417/tsh.816710
• Erbay, E. (2019). Güç ve güçlendirme kavramları bağlamında sosyal hizmet uygulaması. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 19(42), 41-62.
• Erdem, Ç. (2021). Türkiye’de tek partili dönemde ulusal kalkınma hedefi ve köy enstitüleri. Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi, 4(2), 361-374. https://doi.org/10.33712/mana.957493
• Ergün, M. (2006). Köy Enstitüleri. Bilgi Yayınevi.
• Esen, S. (2013). Köy Enstitüleri. [Yüksek lisans tezi, Kilis 7 Aralık Üniversitesi]. Yüksek Öğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. (Tez No:446774).
• Eyüboğlu, S. (1979). Köy Enstitüleri Üzerine. İstanbul: Cem Yayınevi.
• Geray, C. (1969). Köy kalkınması ve Tonguç. İmece Dergisi, 100.
• Güneş, S. (2016). Kırsal Bölgelerde Sosyal Hizmetler ve Toplumsal Kalkınma. Hacettepe Üniversitesi Yayınları.
• Gündüz, M. (2005). Köy Enstitüleri ve Türkiye'de Kırsal Kalkınma. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Gürsel, A. (2018). Türk eğitim sisteminde köy enstitüleri. Asia Minor Studies, 6(11), 1-11.
• Güven, İ. (2008). Köy Enstitüleri ve Eğitim. Cumhuriyet Üniversitesi Yayınları.
• Kara, H. (2007). Köy Enstitüleri Tarihi. İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Karadaş, E. (2019). Cumhuriyetten Günümüze Sosyal Politikalardaki Dönüşüm. [Yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi]. Yüksek Öğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. (Tez No:584384).
• Karasar, N. (2007). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınları.
• Kartal, S. (2014). Toplum kalkınmasında farklı bir eğitim kurumu: Köy enstitüleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 22-36. https://doi.org/10.17860/efd.89259
• Koç, N. (2020). Türkiye’de “Köy Enstitüleri” konusunda yapılmış lisansüstü tezlerin nicelik ve nitelik yönleriyle değerlendirilmesi (2010’a kadar). Journal of Historiography, 2(1), 13-36. https://doi.org/0000-0001-9064-0789
• Koç, N. (2021). Türkiye’de “Köy Enstitüleri” konusunda yapılmış lisansüstü tezlerin nicelik ve nitelik yönleriyle değerlendirilmesi III (2016-2019). Gaziantep Üniversitesi Ayıntâb Araştırmaları Dergisi, 4(2).
• Küçüktamer, T., & Uzunboylu, H. (2015). The conditions that enabled the foundation of the village institutes in Türkiye and a comparison with today. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 185, 392–399.
• Oğuzkan, T. (1974). Köy enstitülerinin Türk eğitim sistemine katkıları. Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
• Özsoy, Y. (1990). Köy enstitüleri programları. Kuruluşunun 50. Yılında Köy Enstitüleri ve Bugünkü Eğitim Sistemimiz, 5-25. Ankara: Köy Enstitüleri Derneği Yayınları.
• Perkins, D. D., & Zimmerman, M. A. (1995). Empowerment theory, research, and application. American Journal of Community Psychology, 23(5), 569-579.
• Rappaport, J. (1981). In praise of paradox: A social policy of empowerment over prevention. American Journal of Community Psychology, 9(1), 1-25.
• Rappaport, J. (1987). Terms of empowerment/exemplars of prevention: Toward a theory for community psychology. American Journal of Community Psychology, 15(2), 121-148.
• Rothman, J., & Mizrahi, T. (2014). Balancing micro and macro practice: A challenge for social work. Social Work, 59(1), 91-93.
• Saka, N. (2010). Köy enstitülerinin Türkiye’nin kalkınma sürecindeki yeri. [Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi] Yüksek Öğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. (Tez No: 273721).
• Staples, L. (1990). Powerful ideas about empowerment. Administration in Social Work, 14(2), 29-42.
• Şeren, M. (2008). Köye öğretmen yetiştirme yönüyle köy enstitüleri. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(1), 203-226.
• Tekben, Ş. (1962). Neden Köy Enstitüleri. İstanbul: Türkiye Milli Gençlik Yayınları.
• Thompson, N. (2017). Social Work: An Introduction to Contemporary Practice (2nd ed.). Basingstoke: Palgrave Macmillan.
• Tonguç, E. (1997). Bir Eğitim Devrimcisi İsmail Hakkı Tonguç. Ankara: Güldikeni Yayınları.
• Tunçer, N. (2021). Köy enstitüleri modeli. [Yüksek lisans tezi, Trakya Üniversitesi] Yüksek Öğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. (Tez No: 683580).
• Turan, Ş. (1999). Türk Devrim Tarihi, Çağdaşlaşma, Çağdaşlık Yolunda Yeni Türkiye 10 Kasım 1938- 14 Mayıs 1950. Ankara: Bilgi Yayın Evi.
• Usta, C. O. (2021). Doğuşu, gelişimi ve bitişi ekseninde köy enstitüleri ve verdiği eğitim. [Yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi] Yüksek Öğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. (Tez No: 672778).
• Uzunaslan, İ., & Tek, S. (2021). Sosyal girişimcilik ve sosyal hizmet. Toplum ve Sosyal Hizmet, 32(3), 1195-1214. https://doi.org/10.33417/tsh.937360
• Yeganeh, E. (2018). Türkiye'de sınıf öğretmenliği yetiştirme modellerinden olan köy enstitüleri hakkında yapılan eleştirilerin incelenmesi. [Yüksek lisans tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi] Yüksek Öğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. (Tez No: 493114).
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.
• Zimmerman, M. A. (2000). Empowerment theory: Psychological, organizational and community levels of analysis. In J. Rappaport & E. Seidman (Eds.), Handbook of Community Psychology (pp. 43- 63). Springer.