THE E-SQUATTER: AN OUTLOOK ON THE DIGITAL DIVIDE

Yıl 2021, Sayı: 4, 3 - 29, 08.12.2021

M. Kemal Öktem , Mehmet Tunçer , İrem Ece Akpinar , Buket Karpat

https://doi.org/10.53507/akademikdusunce.994096

Öz

Günümüzde “Bilgi ve İletişim Teknolojileri” hızla gelişmektedir. Ülkeler arasındaki idari rekabet gücünün etkinliği için teknolojinin geliştirilmesi, uyarlanması ve uygulanması önemlidir. Hızla gelişen bu teknolojiler toplumun her kesimini etkilemiş ve erişilebilirlikle ilgili bir sorunu beraberinde getirmiş ve toplumun farklı katmanlarında farklı yansımaları olmuştur. Bu çalışma öncelikle kentsel gelişim ve gecekonduların genel bir resmini çizmektedir. Sosyo-ekonomik koşullar açısından erişim düzeyi, eşitlik, görece düşük eğitim ve gelir düzeyleri bilgiye erişim açısından teknolojiden yararlanmamaktadır. Kaynaklar eşit olarak dağıtılmadığından, iki gecekondu bölgesinde ikamet eden bir örneklem ile nitel analiz geliştirilmiş ve 16-39 yaş grubunda bilgisayar ve internet kullanım oranının yüksek olduğu yönünde anlamlı farklılıklar bulunmuştur. Nasıl bilgi toplumu olunacağı ve dijital uçurumun nasıl aşılacağı tartışılmıştır

Anahtar Kelimeler

Gecekondu, kentsel dönüşüm, sosyal sürdürülebilirlik, sayısal uçurum, e-gecekondu.

THE E-SQUATTER: AN OUTLOOK ON THE DIGITAL DIVIDE

Öz

Today, “Information and Communication Technologies” is developing rapidly. The development, adaptation and application of technology is important for the efficiency of the administrative and institutional competitiveness between countries. These rapidly developing technologies have affected every segment of the society and brought about a problem about accessibility and they have different reflections in different layers of society. This study first draws a general picture of urban development and slums. In terms of socio-economic conditions, access level, equity, relatively low education, and income levels do not benefit from technology in terms of access to information. Since resources are not distributed equally, qualitative analysis is developed with a sample residing in the shanty area, and significant differences are found in some variables to eliminate the problems that cause obstacles to being an information society and cause a digital divide.

Anahtar Kelimeler

Slums, Urban Transformation, Social Sustainability, Digital Divide, e-Shanty, Slums, Urban Transformation, Social Sustainability, Digital Divide, e-Shanty

Kaynakça

• ACC, (1997). Statement on universal access to basic communication and information services. http://www.itu.int/acc/rtc/acc-rep.htm. (Erişim: 23.12.2002).
• Aslantürk Yılmaz A. (2021 ). “Ontolojik Yaklaşımda Mahallenin Fragmanına Sultan Filmi Üzerinden Bakmak”, SineFilozofi Dergisi, Cilt, Sayı, 455 – 471.
• Bektaş, Y., Yücel, C. (2013). Ankara-Altındağ tepesi gecekondu bölgesi’nde mekânsal ayrışmanın gözlenmesine yönelik bir araştırma, Megaron, 8(2), 115-129.
• Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: istatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum (8. Baskı). Ankara: Pegem.
• CID (2002). The global information technology report 2001-2002: readiness for the networked world, Center for International Development at Harvard University.
• Colantonio, A. (2009). Social sustainability: a review and critique of traditional versus emerging themes and assessment methods. In Horner, M., Bebbington, J., Emmanuel, R. (Ed.), SUE-Mot Conference 2009: Second International Conference on Whole Life Urban Sustainability and Its Assessment: Conference Proceedings, (865-885). Loughborough: Loughborough University.
• Conhaim, W. W. (2001). The global digital divide, Information Today, 18(7), 2001, 1-3. Davis, M. (2007). Planet of slums. New York: Verso.
• Dasgupta, S. et. al. (2001). Policy reform, economic growth, and the digital divide: an econometric analysis. World Bank, Development Research Group Working Paper. (Erişim: 13.01.2003).
• Demirci, K. (2021). E - belediye uygulamasını kullanan kent yerleşiklerinin görüşlerinin değerlendirilmesi: Buca belediyesi örneği. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (70), 25-44.
• Demmers, J., O’neil, D. (2001). Leavers and takers: alternative perspectives on universal access to telecommunications technologies. Techné: Journal of the Society for Philosophy and Technology, 5(3), 41-61.
• Erbaş, H. and Soydemir, P. (2011) “Sermaye Hareketleri ve “Küresel Kent” olma yolunda İstanbullar”, Şahinkaya ve Ertuğrul (ed.) Bilsay Kuruç'a Armağan: 635-676.
• Ergun, C. and Koçancı, M. 2017, “Yoksulluk ve Kentsel Mekan Üzerine Birkaç Not…”, Toplum ve Demokrasi, 11, 24, Temmuz-Aralık: 201-228.
• Ergönül, E , Sadioğlu, U . (2020). “Kentsel Çöküntü Alanları Üzerine Teorik Bir Tartışma”, Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi , Cilt 11 Ek Sayı-1 , 155-180.
• Erman, T. (1997). Squatter (gecekondu) housing versus apartment housing: Turkish rural-to-urban migrant residents’ perspectives, Habitat International, 21 Mart 1997, 91–105.
• Erman, T. (2004) ‘Gecekondu Çalışmalarında 'Öteki' Olarak Gecekondulu Kurguları’ European Journal of Turkish Studies, Thematic Issue N°1 - Gecekondu, URL: http://www.ejts.org/document85.html.
• Es, M. and Ateş, H. (2010) “Kent Yönetimi, Kentlileşme ve Göç: Sorunlar ve Çözüm Önerileri”, Journal of Social Policy Conferences, 48: 205-248. Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/pub/iusskd/issue/890/9892.
• Heper, M. (1978). Gecekondu Policy In Turkey. İstanbul: Boğaziçi University Publications.
• IDC (2002). World timesinformation society index: measuring the global impact of information technology and internet adoption. International Data Corporation.
• Işık, O. and Pınarcıoğlu, M. M. (2015) Nöbetleşe Yoksulluk: Gecekondulaşma ve Kent Yoksulları: Sultanbeyli Örneği, (10. B.).
• ITU (2002). World telecommunication development report, international telecommunication union, Geneva: ITU Publications.
• James, J. (2001). Information technology, cumulative causation, and patterns of globalization in the third world. Review of International Political Economy, 8(1), 147-162.
• Kartal, S. K. (1992) Kentlileşme, Adım Yayıncılık, Ankara.
• Kılınç, A. Z. & Bezci, B. (2014) “Kentleşme, Gecekondu ve Hemşerilik”, Akademik İncelemeler Dergisi, 6, 2: 323-344. Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/pub/akademikincelemeler/issue/1548/19024.
• Koçancı, M and Ergun, C. (2018) “Kent Yoksulluğunun Kentsel Dönüşüm Üzerinden Okunması Urban Poverty Readıng Through Urban Transformatıon”, Suleyman Demirel University The Journal of Faculty of Economics and Administrative Sciences, 23, 1: 51-68.
• Korac-Kakabadse, N.et. al. (2000). Information technology and development: 10 creating it harems fostering new colonialism or solving wicked policy problems. Public Administration and Development, 20, 171-184.
• Lanvin, B. (2001). Bridging the digital divide: is it too late? Communications & Strategies, 41(1). (Access: 20.10.2002).
• Manzo, L. C., Kleit, R. G. and Couch, D. (2008). Moving three times is like having your house on fire once: the experience of place and impending displacement among public housing residents. Urban Studies, 45 (9): 1855-1878.
• McKenzie, S. (2004). Social sustainability: towards some definitions, Hawke Research Institute Working Paper Series, No 27, Hawke Research Institute University of South Australia Magill, South Australia.
• Mclean, G.N. (2005). Organization development: principles, processes, performance. San Francisco: Berrett-Koehler.
• Menou, M. J. (2001). The global digital divide: beyond ICT era. Aslib Proceedings, 53(4), 112-114. Munasinghe, M. (2009). Sustainable development in practice: sustainomics methodology and applications. New York: Cambridge University Press.
• Negroponte, N. (1998). The third shall be first the net leverages latecomers in the developing world. Wired Magazine, January.
• Neuman, W.L. (2003). Social research methods: qualitative and quantitative approaches (5. Ed.). Boston: Allyn and Bacon.
• OECD (Organization for Economic Co-operation and Development). (2001). Understanding the digital divide. www.oecd.org/pdf/M00002000/M00002444.
• OECD (2001). Understanding digital divide. Paris: OECD Publications. Access: 12.10.2010.
• Oruç, E., Arslan, S. (2002). Sayısal uçurumun önlenmesi: stratejik plan, Telekomünikasyon Kurumu. Sektörel Araştırma ve Stratejiler Daire Başkanlığı.
• Öktem, B. (2006) “Neoliberal Küreselleșmenin Kentlerde İnșası: AKP’nin Küresel Kent Söylemi ve İstanbul’un Kentsel Dönüșüm Projeleri “, Planlama, 2: 53-63.
• Ömürgönülşen, U., Sadioğlu, U. (2009). “Türkiye’de Yakın Dönemde Yapılan Yerel Yönetim Reform Çalışmalarının İl Özel İdarelerine Yansımaları”. Çağdaş Yerel Yönetimler, 18/1, 1-22.
• Özdemirli, Y. K. (2014) Alternative strategies for urban redevelopment: a case study in a squatter housing neighborhood of Ankara, Cities (38), 37-46.
• Özkan, Y. E. and Sıdal, S. (2008) “Kentin Dönüşümü ve Yoksulluk / The Urban’s Transformation and Poverty”, Education Science Society Journal, 6, 24, Autumn: 22-49.
• Rodriguez, F., Ernest J. W. (2000). Are poor countries losing the information revolution? World Bank, The Information for Development Program Working Paper, May 2000. (Access: 20.08.2002).
• Röth, L., A. Kaiser, Cß. Varol and U. Sadioğlu (2016). Centre-Periphery Conflict and IdeologicalDistance in Turkey. Swiss Political Science Review 22(4): 585–607.
• Quibria, M.G. et. al. (2003). Digital divide: determinants and policies with special reference to Asia. Journal of Asian Economics, 13, 811- 825.
• Sadioğlu U, Ömürgönülşen U , Ergönül E, ve Erkul A. K. (2020), “Kentsel Dönüşüm Projelerinin Hazirlik Ve Uygulama Aşamalarinda Sosyal Boyutun Analizi: İzmir Örneği”, Memleket Siyaset Yönetim, Cilt: 15 Sayı: 34 Sayfa Aralığı: 243 - 281.
• Sadioğlu, Uğur, Tiryaki Veysel ve Abdullah Korkmaz (2016), “Altındağ Belediyesi Örneği Üzerinden Türkiye’de Kentsel Dönüşüm Politikasının Değerlendirilmesi”, A.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 71 (3), s. 757-796.
• Sadioğlu, U.(2020).Türkiye‟de Kentsel Dönüşümün Anlamı, Aktörleri ve Amaçları, İdealkent, Cilt 11, Sayı: 30, ss.878-908.
• Sadioğlu, U., Dede, K. ve Yüceyılmaz, A. (2017). Yeni Büyükşehir Belediyesi Modelinde Belde Belediyelerinin Sonu: Değirmendere Örneği. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 35(2), 95-119.
• Sadioğlu, U. ve Eseroğlu, İ. (2017). Kentsel Dönüşümde Kültürel Birikimin Sürekliliği, Kimliğin Muhafazası Ve Aidiyetin Geliştirilmesi: Konya-Bedesten Örneği. U. Ömürgönülşen, M. K. Öktem ve U. Sadioğlu (Ed.), Sürdürülebilir kent ve çevre yönetimi üzerine yazılar I (ss. 223-247). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları.
• Sachs, J. (2000). Today’s world is divided not by ideology but by technology. The Economist, 26 July 2000, 99.
• Shea, W. R. (2002). Global dialogue. Canadian Journal of Sociology, 27(1), 83-89.
• Sohn, L. B. (1973). The Stockholm declaration on the human environment. The Harvard International Law Journal, 14(3), 451-506.
• Steinmueller, W. E. (2001). ICTs and the possibilities for leapfrogging by developing countries. International Labour Review, 140 (2), 193-210.
• Şenyapılı, T. (2004). Baraka’dan gecekonduya-Ankara’da kentsel mekânın dönüşümü: 1923- 1960. İstanbul: İletişim Yayınları.
• TOKİ. (2015). Kuruluş ve tarihçe, http://www.toki.gov.tr/kurulus-ve-tarihce.Son erişim tarihi: 10 Temmuz 2015.
• Uçar, G. (2007). Sağlık kurumlarında örgüt geliştirme çalışmaları: mersin il örneği. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Mersin Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
• UNDP (1999). Human development report 1999.12 July 1999, New York.
• Vallance, S. (2011). What is social sustainability? A clarification of concepts. Geoforum, 42, 342-348.
• Wilcox, F.R (1998). Home, neighborhood, and renewal: resident perceptions of forced relocation (Unpublished M. Sc. Thesis). Kansas State University, Kansas.
• Williams, D.R., Patterson, M.E., Roggenbuck J. W.ve Watson A. E. (1992). Beyond the commodity metaphor: examining emotional and symbolic attachment to place. Leisure Sciences, 14(1), 29- 46.
• Wolff, L., Soledad M. (2002). What is the digital divide? TechKnowLogia, July – September, 2002, 7- 9.