Fasulye (Phaseolus vulgaris L.), Leguminosae familyası içerisinde yer almakta ve Dünyada yaygın olarak yetiştirilmektedir. Ülkemizde baklagil grubu sebzeler içerisinde önemli türlerden biridir. Bu çalışmada; Burdur sınırları içerisinde biri standart çeşit olmak üzere toplam 12 fasulye genotipinin moleküler açıdan karakterizasyonlarının yapılması amaçlanmıştır. Genotipler yerel fasulye yetiştiren çiftçilerden kış döneminde toplanmıştır. Yüksek polimorfizm üretebilen Amplified Fragment Lenght Polymorphism (AFLP) markörleri ve bireysel bitkilerden alınan DNA örnekleri kullanılarak yerel genotipler arasındaki genetik farklılıklar ortaya konulmuştur. AFLP’den elde edilen amplifikasyon ürünleri skorlanmış, ve tum genotipler için benzerlik matriksi Dice coeficient metodu kullanılarak Numerical Taxonomy and Multivariete Analysis System (NTSYS-pc) programı yardımıyla hesaplanmıştır. Bulunan benzerlik katsayıları 0.178-0.713 arasında değişim göstermiştir. Bu koefficient değerlerine göre yapılan gruplandırmada iki ana grup oluşmuştur. Sonuçlar toplanan fasulye genotiplerinin Phaseolus vulgaris’in genel genetik varyabilitesini gösterdiklerini ve bu materyallerin çoklu orijinlere sahip olduklarını ve bu yüzden ıslah programlarında varyasyon kaynağı olarak önemli bir potansiyele sahip olduklarını göstermektedir
Received 13 May 2013 Received in revised form 1 July 2013 Accepted 10 July 2013 Common bean (Phaseolus vulgaris L.), a member of Leguminosae family, is widely cultivated in the world. It is one of the most important legume species in Turkey. This study was conducted to characterize 11 common bean genotypes and a standard cultivar commonly cultivated in Burdur province. Genotypes were collected from local bean growing farmers. Highly polimorphic Amplified Fragment Lenght Polymorphism (AFLP) markers were used to determine the genetic differences among the genotypes using DNA extracted from the leaves of each genotype. The amplification products from AFLP reactions were scored and the similarity matrix for all genotypes was obtained with Dice coefficient method using NTSYSpc program. The similarity coefficients ranged from 0.178 to 0.713. Based on these coefficient values, two main clusters were obtained. The results suggest that the collected bean genotypes truly represent the overall genetic variability of Phaseolus vulgaris, confirming the multiple origins of these materials, and their potential as a source of variation for breeding programs.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Ziraat Mühendisliği |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 26 Sayı: 2 |