Nohut’ta yabancı otlardan dolayı verim kaybı çok büyük oranlarda olabilmektedir ve bu
verim kaybı yabancı otların türleri ve yoğunluğuna göre değişebilmektedir. Bu yüzden, bu
araştırma farklı ekim yöntemleri (serpme ve sıraya) ve farklı yabancı ot kontrol
yöntemlerinin (otlu, elle kontrol, imazethapyr, linuron, prometryn) nohutta verim ve verim
öğeleri üzerine etkisinin belirlenmesi amacıyla farklı iki deneme yerinde
(Eskişehir/Merkez-Eskişehir/Mahmudiye) yürütülmüştür. Denemeler tesadüf bloklarında
bölünmüş parseller deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak (ekim yöntemleri ana
parsel, yabancı ot kontrol yöntemleri alt parsel) kurulmuştur. Mahmudiye deneme yerinde;
bitkide biyolojik verim, bitkide bakla sayısı, bitkide tane sayısı ve bitkide tane verimi
özellikleri bakımından ekim yöntemleri arasındaki farklılık istatistiki anlamda önemli
bulunurken; Eskişehir deneme yerinde incelenen tüm özelliklerde ekim yöntemleri
arasındaki farklılık istatistiki anlamda önemli bulunmamıştır. Yabancı ot kontrol
yöntemleri bakımından; kuru yabancı ot ağırlığı, bitkide biyolojik verim, bitkide bakla
sayısı, bitkide tane sayısı ve bitkide tane verimi özellikleri arasındaki fark, Mahmudiye
deneme yerinde istatistiki anlamda önemli bulunurken; Eskişehir deneme yerinde, yabancı
ot kontrol yöntemleri bakımından incelenen tüm özellikler arasındaki farklılık istatistiki
anlamda önemli bulunmuştur. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre; Mahmudiye
deneme yerinde geleneksel serpme ekim yöntemi, Eskişehir deneme yerinde ise sıraya
ekim yönteminin tercih edilebileceği, nohutta yabancı otlarla mücadelede en etkili
yöntemin elle kontrol yöntemi olduğu, ancak elle kontrolün mümkün olmadığı geniş
alanlarda kimyasal yöntemin kullanılabileceği önerilebilir.
Yield losses due to weeds in chickpea (Cicer arietinum L.) occur depending on differences in intensity and species of weeds. Therefore, the study was carried out to determine the effect of different sowing methods (separate and flat sowing) and weed control methods (weed check, hand weeding, imazethapyr, linuron and prometryne) on yield and yield components of chickpea in two different locations (Eskişehir/Center-Eskişehir/ Mahmudiye). Experiment was arranged in split plot design with three replications (sowing methods in the main plots, weed control methods in the subplots). Differences among the sowing methods were determined to be significant for biological yield per plant, pods per plant, seeds per plant and grain yield per plant in Mahmudiye location but differences among the sowing methods weren’t significant for whole investigated traits in Eskişehir location. In Mahmudiye location, differences were observed for weed control methods, dry weed biomass, biological yield per plant, pods per plant, seeds per plant and grain yield per plant but for weed control methods, they were significant for whole investigated traits in Eskişehir location. Results indicated that flat sowing may be suggested in Eskişehir location, while separate sowing may be a better choice in Mahmudiye location. In weed control, hand weeding may be suggested but it is not applicable in wide areas, chemical control offers a more viable solution.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Ziraat Mühendisliği |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2010 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2010 Cilt: 23 Sayı: 2 |