Assessment of Yield and Yield Components in Land Races of Barley Grown in Isparta Province

Yıl 2007, Cilt: 20 Sayı: 2, 163 - 169, 01.12.2007

Z. Akman B. Kara

Öz

The study was carried out to assess yield and yield performance of barley ecotypes cultivated in Isparta region (Turkey) in 2000-2001 and 2001-2002 vegetation periods at the Agricultural Faculty Campus Research and Application Farm of Suleyman Demirel University. The research was designed in randomized complete blocks with three replications of two registered barley cultivars (Tokak ve Tarm 92) and eight local barley ecotypes (Sav, Gedikli, Kıyakdede, Kayı, Yenişarbademli, Yaka, Yılanlı ve Kışla) as experimental materials.
Significant differences were not determined between both research years, but significant differences were obtained among entries in all traits observed. According to two years results; while the highest grain yield was obtained from Tokak variety (324.6 kg/da) and Sav (318.6 kg/da) local ecotype, the lowest grain yield was determined from Tarm-92 variety (262.0 kg/da). Between local ecotypes; the highest grain yield was obtained from Sav, Gedikli and Kıyakdede, which appeared as promising genotypes for the region.

Anahtar Kelimeler

Hordeum vulgare, land race, semi-dry environment

Isparta Yöresinde Yetiştirilen Arpa Köy Çeşitlerinin Verim ve Verim Öğelerinin Belirlenmesi

Öz

Çalışma, Isparta yöresinde yetiştirilen arpa ekotiplerinin verim ve verim performanslarının belirlenmesi amacıyla 2000-2001 ve 2001-2002 yıllarında iki yıl süreyle SDÜ Ziraat Fakültesi Kampüs Araştırma ve Uygulama alanında yürütülmüştür. Araştırma Tesadüf Blokları denmeme desenine göre 3 tekerrürlü olarak kurulmuş olup materyal olarak 2 ıslah çeşidi (Tokak ve Tarm 92) ve 8 yerel ekotip (Sav, Gedikli, Kıyakdede, Kayı, Yenişarbademli, Yaka, Yılanlı ve Kışla) kullanılmıştır. İncelenen tüm özellikler yönünden deneme yılları arasında önemli bir farklılık saptanmamış, fakat çeşitler/ekotipler arasında önemli farklılıklar tespit edilmiştir. İki yıllık ortalamalar ışığında en yüksek tane verimi Tokak çeşidinde (324,6 kg/da) ve Sav (318,6 kg/da) ekotipinde, en düşük tane verimi ise Tarm-92 çeşidinde (262,0 kg/da) belirlenmiştir. Yerel ekotipler arasında en yüksek tane veriminin alındığı Sav, Gedikli ve Kıyakdede ekotiplerinin bölge için umut veren genotipler olduğu sonucuna varılmıştır

Anahtar Kelimeler

Hordeum vulgare L, Köy Çeşidi, Yarı Kurak Çevre

Kaynakça

• Akıncı, C., Gül, İ. ve Çölkesen, M., 1999. Diyarbakır Koşullarında Bazı Arpa Çeşitlerinin Tane ve Ot Verimi ile Bazı Verim Unsurlarının Belirlenmesi. Türkiye III. Tarla Bitkileri Kongresi, 15-18 Kasım 1999, 405-410, Adana.
• Akkaya, A. ve Akten, Ş., 1990. Erzurum Yöresinde Yetiştirilebilecek Yazlık Arpa Çeşitlerinin Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma. Atatürk Üni. Zir. Fak. Der. 17: 1-4, Erzurum.
• Akman, Z., Yılmaz, F., Karadoğan, T. ve Çarkçı, K., 1999. Isparta Ekolojik Koşullarına Uygun Yüksek Verimli Buğday Çeşit ve Hatlarının Belirlenmesi. Türkiye III. Tarla Bitkileri Kongresi, 15-18 Kasım 1999, Adana.
• Anonim, 2005. Tarımsal Yapı ve Üretim. DİE, Ankara.
• Ekingen, H. R., 1987. Türkiye’de Başlıca Bitki Mikro- Gen Merkezleri ve Önemleri. Türkiye Tahıl Simpozyumu, 6-9 Ekim 1987, 353-358, Bursa.
• Eser, D.,. Geçit, H. H. ve Emekliler, H. Y., 1987. Türkiye’nin Tahıl Gen Kaynakları Bakımından Önemi. Türkiye Tahıl Simpozyumu 6-9 Ekim 1987, 347-352, Bursa.
• Feil, B., 1992. Breeding Progress in Small Grain Cereals. A Comparison of Old and Modern Cultivars. Plant Breeding, 108:1-11.
• Genç, İ., Koç, M. ve Barutçular, C., 1994. Yerel Buğday Çeşitlerimiz Gen Kaynağı Olarak Gerçekten Önemli mi? Türkiye I. Tarla Bitkileri Kongresi, 244-246, Bornova-İzmir.
• Karadoğan, T., Sağdıç, Ş., Çarkçı, K. ve Akman, Z., 1999. Bazı Arpa Çeşitlerinin Isparta Ekolojik Şartlarına Uyum Yeteneklerinin Belirlenmesi. Türkiye III. Tarla Bitkileri Kongresi, 15-18 Kasım 1999, 395-400, Adana.
• Kırtok, Y., Genç, İ., Çökkesen, M., Yağbasanlar, T. ve Kılınç, M., 1992. Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde Sulu Koşullara Uygun Yemlik ve Biralık Arpa Çaşitlrinin Tespiti Üzerinde Araştırmalar. Ç.Ü.Z.F. Genel Yayın No: 29, GAP yayınları No:57
• Kün, E., Özgen, M. ve Ulukan, H., 1992. Arpa Çeşit ve Hatlarının Kalite Özellikleri Üzerinde Araştırmalar. II. Arpa – Malt semineri 25-27 Mayıs 1992, 70-92, Konya
• Öztürk, A., Çağlar, Ö. ve Atken, Ş., 1997. Erzurum Yöresinde Maltlık Olarak Yetiştirilebilecek Arpa Genotiplerinin Belirlenmesi. Türkiye II. Tarla Bitkileri Kongresi, 22-25 Eylül 1997, 70-75, Samsun
• Turgut, İ., Konak, C., Zeybek, A., Acartürk, E. ve Yılmaz, R., 1997. Büyük Menderes Havzası Sulu Koşullarına Uyumlu Buğday Çeşitlerinin Belirlenmesi Üzerine Araştırmalar. Türkiye II. Tarla Bitkileri Kongresi, 22-25 Eylül 1997, 520- 527 Samsun.
• Whitman, C. E., Haffield, J. L. and Reginato, R. J., 1985. Effect of Slope Position on the Microclimate Growt and Yield of Barley. Argon. J., 77: 663-669
• Yılmaz, H. A. ve Dokuyucu, T., 1994. Kahramanmaraş Koşullarına Uygun ve Yüksek Verimli Makarnalık Buğday Çeşitlerinin Saptanması. Türkiye II. Tarla Bitkileri Kongresi, 22-25 Eylül 1997, 9-13, Samsun.