“NOISE” WITHIN THE SCOPE OF ENVIRONMENTAL PROTECTION THROUGH CRIMINAL LAW

Yıl 2024, Cilt: 14 Sayı: 2, 781 - 829, 14.01.2025

Yağmur Temiz Gül

https://doi.org/10.54704/akdhfd.1566987

Öz

The transformation of environmental rights into human rights has not been an easy process. This development occurred as humanity became aware of the need to protect the environment, and countries began enacting legal regulations to achieve this goal. Today, crimes against the environment are considered an important category within criminal law. For the protection of the environment, it is essential to prevent the pollution, degradation, and destruction of its components. The awareness of the need to protect the environment through criminal law, as well as the incorporation of such provisions into
the criminal laws of countries, can be seen as a recent development. Compared to traditionally defined crimes in criminal law, the regulation of environmental crimes has been a challenging task. Both the definition of these crimes and the judicial process are highly complex. This complexity is further heightened by the lack of adequate expertise in environmental pollution among legal professionals and law enforcement involved in the judicial process. Noise pollution, considered a cause of environmental pollution, is a significant problem with negative effects on human health. The combination of sounds, present in all areas of our lives, reaching disturbing levels is defined as noise. In order to combat noise and minimise the harmful consequences of noise, countries have made regulations in their legislation. In the fight against noise, the Turkish Penal Code includes the crime of causing noise (Article 183). Another offence, which can be confused with the offence of causing noise, but which differs from the offence of causing noise due to the fact that it contains some basic elements, is the offence of disturbing peace and tranquility (Art. 123). In addition, other laws include regulations on offenses aimed at preventing noise. The main noise misdemeanours are the noise misdemeanours regulated in Article 14 of the Environmental Law and Article 36 of the Misdemeanour Law. This study examines noise regulations at both national and global levels, as well as the effectiveness of combating noise through criminal law.

Anahtar Kelimeler

Environment, Noise, Turkish Penal Code art. 183, Turkish Penal Code art. 123, Noise Offenses, art. 14 of the Environmental Law, art. 36 of the Law on Misdemeanours

ÇEVRENİN CEZA HUKUKUYLA KORUNMASI KAPSAMINDA “GÜRÜLTÜ”

Öz

Çevre hakkının, bir insan hakkına dönüşmesi kolay olmamıştır. İnsanlığın, çevrenin korunması gerektiği konusunda aydınlanması ve ülkelerin çevreyi koruma amacıyla hukuki düzenlemeler yapmasıyla süreç gelişmiştir. Son geldiğimiz noktada ise artık çevreye karşı işlenen suçlar, ceza hukuku içerisinde önemli bir başlık olarak değerlendirilmektedir. Çevrenin korunması için öncelikle çevreyi oluşturan unsurlarının kirletilmemesi ve bozulmaması, yok edilmemesi gerekir. Çevrenin ceza hukukuyla korunması gerektiği bilinci ve ülkelerin ceza hukuklarında bu tür düzenlemelerin yer alması, yakın tarihli bir gelişme olarak kabul edilebilir. Ceza hukukunda klasik olarak tanımlanan suçlara göre çevre suçlarının düzenlenmesi kolay olmamıştır. Suçların hem tanımı hem de yargılama süreci oldukça karmaşıktır. Yargılama sürecinde görev alan hukukçuların ve kolluğun özel bir uzmanlık gerektiren çevre kirliliği konusunda yeterli bilgi birikiminde olmaması ise süreci daha karmaşık hale getirir. Çevre kirliliğinin bir nedeni olarak kabul edilen gürültü kirliliği ise insan sağlığı üzerinde, olumsuz sonuçlar doğuran önemli bir sorundur. Hayatımızın her alanında var olan seslerin, birleşerek rahatsız edici boyuta ulaşması gürültü olarak tanımlanır. Gürültü ile mücadele edebilmek ve gürültünün meydana getirdiği zararlı sonuçları en aza indirebilmek için ülkeler mevzuatlarında düzenlemeler yapmışlardır. Gürültüyle mücadelede ülkemizde Türk Ceza Kanunu’ nda gürültüye neden olma suçu (m. 183) bulunur. Gürültüye neden olma suçu ile çok fazla karışabilen ancak gürültüye sebep olma suçundan bazı temel unsurları içermesi sebebiyle ayrılan diğer suç ise huzur ve sükûnu bozma suçu (m.123) dur. Ayrıca başka kanunlarda da gürültüyü önlemeye yönelik düzenlenen kabahatler mevcuttur. Bahsi geçen gürültü kabahatlerinin başlıca olanları ise Çevre Kanunu’nun 14. Maddesinde ve Kabahatler Kanunu’nun 36. Maddesinde düzenlenen gürültü kabahatidir. Çalışmamız, ulusal ve küresel boyutta gürültü düzenlemelerini ve ceza hukukuyla mücadelenin etkinliğini incelemektedir.

Anahtar Kelimeler

Çevre,, Gürültü,, TCK m. 183,, TCK m. 123,, Gürültü Kabahatleri,, Çevre Kanunu m. 14,, Kabahatler Kanunu m. 36,

Etik Beyan

Bu makale akademik yazım kuralları çerçevesinde etik ilkelere uygun hazırlanmıştır.

Destekleyen Kurum

yok

Teşekkür

yok

Kaynakça

• “Environmental Noise- 2020.” European Environment Agency, 22 (2019, 2020): 1-102.
• “Noise, Blazes and Mismatches Emerging Issues of Environmental Concern.”, UN Environment Programme Frontiers 2022 Report, (2022): 1-59.
• “Quiet Areas in Europe the Environment Unaffected by Noise Pollution”, European Environment Agency Report, I. 14 (2016): 1-78.
• Akbulut, Berrin. Ceza Hukuku Genel Hükümler. Ankara: Adalet Yayınları, 2022.
• Akbulut, Berrin. Kabahatler Hukuku. Ankara: Adalet Yayıncılık, 2022.
• Aldemir, Hüsnü. Hürriyete Karşı Suçların Soruşturulması ve Kovuşturulmasında Dikkat Edilecek Hususlar. Ankara: Adalet Yayıncılık, 2022.
• Aslantürk, Mustafa. Hakaret, Tehdit, Terk, Şantaj, Huzur Bozma, Hakların Engellenmesi, Çevre, İmar, İhale, Tefecilik Suçları. Ankara: Seçkin Yayıncılık, 2022.
• Berglund, Birgitta, Lindvall, Thomas and Schwela, Dietrich H. Guidelines for Community Noise. Geneva: World Health Organization, 1999.
• Bhagora, Fateh Singh. “Noise Pollution”, International Journal of Advanced Research in Arts, Science, Engineering & Management 2, I. 6 (2015): 2557-2562.
• Bianco, Floriana, Lucifora, Annalisa and Vagliasindi, Grazia Maria Vagliasindi. “Fighting Environmental Crime in France: A Country Report.”, European Union Action to Fight Environmental Crime, (2015): 1-61.
• Bruch, Carl, Coker, Wole and VanArsdale, Chris. “Constitutional Environmental Law: Giving Force to Fundamental Principles in Africa.” Columbia Journal of Environmental Law 26, I. 1 (2001): 131-212.
• Centel, Nur ve Zafer, Hamide. Ceza Muhakemesi Hukuku. İstanbul: Beta Yayınları, 2020.
• Collins, Lynda. “Are We There Yet? The Right to Environment in International and European Law.”, McGill International Journal of Sustainable Development Law and Policy 3, I. 2 (2007): 119-154.
• Council of Europe Conseil De L’Europe. “Committee of Experts on Air Pollution.”, EXP/ Air I 68, 6 (1968): 1-10.
• Council of Europe Conseil De L’Europe. “Environment Policy in Europe.” Consultative Assembly Committee On Regional Planning And Local Authorities, AS/Loc (23) 27, (1972): 1-62.
• Cramer, Benjamin W. “The Human Right to Information, the Environment and Information about the Environment: from the Universal Declaration to the Aarhus Convention.”, Communication Law and Policy 14, I. 1 (2009): 73-103.
• Çalışkan, Suat. Hürriyete Karşı Suçlar. İstanbul: Platon Yayınları, 2020.
• Dobbs-Allsopp, Will, Goodwin, James and Kliger, Sasha. “Safe and Sound: How the Environmental Protection Agency Can Protect Us From Dangerous Noise.”, Center for Progressive Reform and Governing for Impact (2024): 1-35.
• Dönmezer, Sulhi ve Sahir, Erman. Nazari ve Tatbiki Ceza Hukuku. İstanbul: DER Yayınları, 2021.
• Ekici Şahin, Meral. “Kişilerin Huzur ve Sükûnunu Bozma Suçu (TCK m.123).”, Ceza Hukuku Dergisi 8, S. 23 (2013): 21-52.
• Eren Karakurt, Ahu. “Türk Ceza Kanunu’nda Gürültüye Neden Olma Suçu.”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, S.132 (2017): 55-120.
• Erik, Solheim.”Environmental Crime Tackling the Greatest Threats to our Planet.”, United Nations Environment Programme, (2017): 1-49.
• Fajardo del Castillo, Teresa, Fuentes Osorio, Juan, Ramos Tapia, Inmaculada and Verdú Baeza, Jesus. “Fighting Environmental Crime in Spain: A Country Report.”, European Union Action to Fight Environmental Crime, (2015): 1-83.
• Fajardo del Castillo, Teresa. “EU Environmental Law and Environmental Crime: An Introduction.”, European Union Action to Fight Environmental Crime, (2015): 1-15.
• Fajardo del Castillo, Teresa. “Organised Crime and Environmental Crime: Analysis of EU Legal Instruments.”, European Union Action to Fight Environmental Crime, (2015): 1-43.
• Frequently Asked Questions on Human Rights and Climate Change. New York and Geneva: United Nations Human Rights Office of the High Commissioner, Fact Sheet No. 38, 2021.
• General Assembly. “Rio Declaration on Environment and Development.”, Report of the United Nations Conference on Environment and Development I, A/CONF.151/26, (1992): 1-9.
• Gerçeker, Hasan. Yorumlu ve Uygulamalı Türk Ceza Kanunu. Ankara: Seçkin Yayıncılık, 2022.
• Gezgin Kayan, Bengi. “Gürültüye Neden Olma/Gürültü Kirliliği.”, Ceza Hukuku Dergisi 3, S. 7 (2008): 111-120.
• Ghore Apoorva, “Law of Tort & Noise Pollution”, Supremo Amicus 30, (2022). Griswold, Eliza. “How ‘Silent Spring’ Ignited the Environmental Movement.”, The New York Times Magazine, (2012): 1-9.
• Gülşen, Recep. “Kişilerin Huzur ve Sükûnunu Bozma Suçu.”, Zirve Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, S. 1 (2012): 5-20.
• Güneş, Ahmet M. Ulusal ve Uluslararası Çevre Hukukunun Temel İlkeleri. Antalya: Haklar ve Araştırmalar Derneği, 2021.
• Gürseler, Güneş İ. “İnsan Hakları, Çevre, Anayasa.” Türkiye Barolar Birliği Dergisi, S. 5 (2008): 199-208.
• Hafızoğulları, Zeki ve Özen, Muharrem. Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler. Ankara: US-A Yayınları, 2022.
• Hafızoğulları, Zeki ve Özen, Muharrem. Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler Kişilere Karşı Suçlar. Ankara: US-A Yayıncılık, 2022.
• Hakeri, Hakan. Ceza Hukuku Genel Hükümler Temel Bilgiler. Ankara: Adalet Yayıncılık, 2023.
• İçel, Kayıhan. Ceza Hukuku Genel Hükümler. İstanbul: Beta Yayınları, 2023.
• İnan, Atilla ve Demir, İbrahim. Açıklamalı- Gerekçeli Kabahatler Kanunu. Ankara: Türkiye Belediyeler Birliği, 2011.
• Kangal, Zeynel T. Kabahatler Hukuku. Ankara: Adalet Yayınları, 2022.
• Kaplan, Mahmut ve Atladı, Barış. “Gürültüye Neden Olma Suçu.”, Dokuz Eylül ÜniversitesiHukuk Fakültesi Dergisi Prof. Dr. Durmuş TEZCAN’a Armağan 21, Özel S.(2019): 627-654.
• Karabulut, Mustafa. İdari Yaptırımların Hukuki Rejimi. Ankara: Turhan Yayınları, 2008.
• Kart, Aslıhan ve Ketizmen, Muammer. “Kabahatler Kanunu’nun İçtima Hükümleri Açısından Kişisel Verilerin Korunmasına İlişkin Suç ve Kabahatler ile Kurul’un İdari Ceza Kararlarına İlişkin Bir Değerlendirme.”, Kişisel Verileri Koruma Dergisi 1, S. 2 (2019): 17-29.
• Koca, Mahmut ve Üzülmez, İlhan. Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler. Ankara: Seçkin Yayıncılık, 2022.
• Koca, Mahmut ve Üzülmez, İlhan. Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler. Ankara: Adalet Yayınları, 2022.
• Kocasakal, Ümit. “Huzur ve Sükunu Bozma Suçu (TCK 123).”, Ankara Barosu Dergisi, S. 2 (2015): 110-146.
• Krishan, Radha, Smriti. “Environment Protection: Legal and Human Rights Perspective.”, National Journal of Environmental Law 2, I. 1 (2019): 30-34.
• Kumar, Brind, Oberoi, Sharad V. and Goenka, Akash. “A Brief Review of the Legislative Aspects of Noise Pollution.” Workshop on Environmental Pollution: Perspectives and Practices, (2004): 1-12.
• Lumpur, Kuala. “Report Regional Workshop on Noise Abatement and Control.”, World Health Organization, (1987): 1-38.
• Ma’ruf, Arifin. “Legal Aspects of Environment in Indonesia: An Efforts to Prevent Environmental Damage and Pollution.”, Journal of Human Rights, Culture and Legal System 1, I. 1 (2021): 18-31.
• Maden, Mehmet. Bir Tehlike Suçu Olarak “Gürültüye Neden Olma (TCK, m. 183) ve Tehlike Suçlarına İlişkin Genel Tespitler.”, Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 25, S. 1 (2021): 431-470.
• Mary-Ann, O. Ajayi and Akong-Eyongndi, David Tarh. “An Examination of Noise Pollution: A Call for Regulation and Stringent Enforrcement of Existing Laws.”, Benson Idahosa University Journal of Private and Property Law, (2019): 88-108.
• Mitsilegas, Valsamis, Fitzmaurice, Malgosia and Fasoli, Elana. “Fighting Environmental Crime in the UK: A Country Report.”, European Union Action to Fight Environmental Crime, (2015): 1-81.
• Mitsilegas, Valsamis, Fitzmaurice, Malgosia and Fasoli, Elena. “Fighting Environmental Crime in Poland: A Country Report.”, European Union Action to Fight Environmental Crime, (2015): 1-44.
• Moore, Robert N. “Noise Pollution.”, (105-122), Albany Law Review 35, (1970): 105- 122.
• Özbek, Veli Özer, Doğan, Koray Doğan ve Bacaksız, Pınar. Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler. Ankara: Seçkin Yayıncılık, 2023.
• Özdemir Ekici, Didar. “Türk Ceza Kanunu, Kabahatler Kanunu ve Çevre Kanunu’nda Düzenlenen Gürültü Suç ve Kabahatleri Üzerine Karşılaştırmalı Bir İnceleme.”, Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi Prof. Dr. Durmuş TEZCAN’a Armağan 21, Özel S. (2019): 1179-1215.
• Özen, Muharrem ve Köksal, Atacan. “Kişilerin Huzur ve Sükûnunu Bozma Suçu.” Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 68 S. 2(2019): 479-527.
• Özkurt, Haşim. “Türk Ceza Kanunu’nda Gürültüye Neden Olma Suçunun İncelenmesi.”, Dicle Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 28, S. 48 (2023): 159-184.
• Öztoprak, Sezin. “Çevre Hukukunda İdari Yaptırımlar”, KTO Karatay Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 3, S. 1 (2018): 41-76.
• Parlar, Ali ve Hatipoğlu, Muzaffer. Cezai ve Hukuki Sorumluluk Boyutlarıyla Çevre Hukuku. Ankara: Adalet Yayınları, 2010.
• Peirce, J. Jeffrey, Vesilind, P. Aarne and Weiner, Ruth F. Environmental Pollution and Control. Elsevier Science & Technology Books, 1997.
• Philipsen, Niels and Faure, Michael. “Fighting Environmental Crime in Sweden: A Country Report.”, European Union Action to Fight Environmental Crime, (2015): 1-50.
• Prasse, Heiner. “Almanya’da Çevre Alanında Görevli Olan Kimselerin Cezalandırılması- Çevrenin Korunmasının Aracı Olarak Ceza Hukuku.”, İstanbul Hukuk Fakültesi Mecmuası Çeviren: Yener Ünver 55, S. 3 (1997): 407-417.
• Sert Sütçü, Selin ve Şahin, Orkun. “Gürültü Kirliliği Kavramı ve Gürültü Kirliliğine Sebep Olanların Özel Hukuk Bağlamında Sorumluluğunun Belirlenmesi.”, Süleyman Demirel Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 11, S. 2 (2021): 669-693.
• Sina, Stephan. “Fighting Environmental Crime in Germany: A Country Report.”, European Union Action to Fight Environmental Crime, (2014): 1-77.
• Şen, Ersan. Ceza Hukuku Açısında Sağlıklı ve Düzenli Bir Çevrede Yaşama Hakkı. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Hukuku Bölümü Doktora Tezi, 1994.
• Şen, Ersan. Yorumluyorum -15-. Ankara: Seçkin Yayıncılık, 2017.
• Taneri, Gökhan. Hürriyete Karşı Suçlar. Ankara: Seçkin Yayıncılık, 2020.
• Taşkın, Ozan Ercan. “Maddi ve Muhakeme Boyutuyla Çevre Ceza Hukukuna Dair Bazı Tespitler/Kısmi Öneriler.”, Ceza Hukuku ve Kriminoloji Dergisi 3, S. 1 (2015): 119- 166.
• Ulusoy, Ali. İdari Yaptırımlar. İstanbul: XII Yayınları, 2013.
• Vagliasindi, Grazia Maria, Luciforaa, Annalisa and Bianco, Floriana. “Environmental Crime in Italy: A Country Report.”, European Union Action to Fight Environmental Crime, (2015): 1-57.
• Vagliasindi, Grazia Marisa. “Directive 2008/99/EC on Environmental Crime and Directive 2009/123/EC on Ship-source Pollution.”, (1-22), European Union Action to Fight Environmental Crime, (2015): 1-22.
• Work and Health Organization. “Human Rights-Based Approach to Health and Environment”. Report of A Regional Seminar Bangkok, Thailand, 20-21, (2007): 1-28.
• Yaday, Pallavi and Yaday, R.S. Yadav. “Noise Pollution and its Enacting Laws in India.”, G- Journal of Environmental Science and Technology 1, I. 2 (2013): 51-56.
• Yaşamış, Firuz D. “Çevre Ceza Hukuku’nda Son Gelişmeler: Yeni Türk Ceza Kanunu ve Kabahatler Kanunu.”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, S. 58 (2005): 137-147.
• Yenerer Çakmut, Özlem. Kişilerin Huzur ve Sükununu Bozma ve Gürültüye Neden Olma Suçları. İstanbul: Beta Yayınları, İstanbul, 2014.
• Yılmaz Turgut, Nükhet. Çevre Politikası ve Hukuku. Ankara: İmaj Yayınları, 2012.
• Yılmaz, Murat. Kişilerin Huzur ve Sükununu Bozma. İstanbul: Legal Yayıncılık, 2017.
• Yokuş Sevük, Handan. “Gürültüye Neden Olma Suçu (TCK m.183).”, Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi Prof. Dr. Nur Centel’e Armağan 19, S.2 (2013): 363-380.
• Yurtcan, Erdener. Yargıtay Kararları Işığında Kabahatler Kanunu ve Yorumu. Ankara: Türkiye Barolar Birliği Yayınları, 2016.
• Zafer, Hamide. Ceza Hukuku Genel Hükümler TCK m. 1-75. İstanbul: Beta Yayınları, 2021.
• İnternet Kaynakları
• AİHM, “Case of Moreno Gómez v. Spain, Application No. 4143/02, Strasbourg 16, 16/02/2005.” Erişim Tarihi: Eylül 18, 2024. https://hudoc.echr.coe.int/tur#{%22docu mentcollectionid2%22:[%22GRANDCHAMBER%22,%22CHAMBER%22]}.
• AİHM, “Case of oluić v. Croatia, Application No. 61260/08, Strasbourg, 20/08/2010.” Erişim Tarihi: Eylül 18, 2024. https://hudoc.echr.coe.int/tur#{%22documentcollectio nid2%22:[%22GRANDCHAMBER%22,%22CHAMBER%22]}.
• AİHM. “Case of Deés v. Hungary, Application No. 2345/06, Strasbourg, 09/02/2011.” Erişim Tarihi: Eylül 18, 2024. https://hudoc.echr.coe.int/tur#{%22documentcollectio nid2%22:[%22GRANDCHAMBER%22,%22CHAMBER%22]}.
• AİHM. “Case of Grimkovskaya v. Ukraine, Application No. 38182/03, Strasbourg 21/10/2011.” Erişim Tarihi: Eylül 18, 2024. https://hudoc.echr.coe.int/tur#{%22docu mentcollectionid2%22:[%22GRANDCHAMBER%22,%22CHAMBER%22]}.
• AİHM. “Case of mileva and others v. Bulgaria, Applications No. 43449/02 and 21475/04, 25/02/2011.” Erişim Tarihi: Eylül 18, 2024. https://hudoc.echr.coe.int/tur#{%22docu mentcollectionid2%22:[%22GRANDCHAMBER%22,%22CHAMBER%22]}.
• Amies, Nick. “Cities are Increasingly Taking Bold Measures to Combat Noise Pollution Saturday 7 October 2023.” The Brussels Times. Erişim Tarihi: Eylül 18, 2024. https:// www.brusselstimes.com/724505/cities-are-increasingly-taking-bold-measures-tocombat- noise-pollution.
• AWE International. “Environmental noise impacts”. Erişim Tarihi: Eylül 18, 2024. https:// www.awe.international/article/1847731/environmental-noise-impacts. Environment, Health, Fire and Safety. “What is Environment?” Erişim Tarihi: Ekim 11, 2024. Global EHS https://globalehs.co.in/what-is-environment/.
• EPA United States Environmental Protection Agency. “Environmental Justice.” Erişim Tarihi: Eylül 18, 2024. https://www.epa.gov/environmentaljustice.
• EPA United States Environmental Protection Agency. “Summary of the Noise Control Act 42 U.S.C. §4901 et seq. (1972).” Erişim Tarihi: Eylül 18, 2024. https://www.epa. gov/laws-regulations/summary-noise-control-act.
• European Union Action to Fight Environmental Crime. “An EU Research Project on Environmental Crime.” Erişim Tarihi: Eylül 18, 2024. https://www.ecologic.eu/sites/ default/files/publication/2021/2720-EFFACE-Flyer-2014.pdf.
• European Union. “Directive 2008/99/EC of the European Parliament and of the Council of 19 November 2008 on the protection of the environment through criminal law (Text with EEA relevance).”Erişim Tarihi: Eylül 18, 2024. https://eur-lex.europa.eu/ legal-content/EN/TXT/?uri=CELEX:32008L0099.
• Lewik. “Causing Noise, Vibrations And Non-Ionising Radiation (Section 325a, German Criminal Code).” Erişim Tarihi: Eylül 17, 2024. https://www.lewik.org/term/15895/ causing-noise-vibrations-and-non-ionising-radiation-section-325a-german-criminalcode/.
• NSW EPA, Environment Protection Authority 2013. “Noise Guide for Local Government.” Erişim Tarihi: Eylül 18, 2024. https://www.scribd.com/document/140536909/ Noise-Guide-for-Local-Government.
• Umwelt Bundesamt. “Environmental Code.” Erişim Tarihi: Eylül 18, 2024. https://www. umweltbundesamt.de/en/environmental-code-0#development-of-the-environmentalcode. WIPO. “Environment Code (consolidated version of 2010), France”. Erişim Tarihi: Eylül 17, 2024. https://www.wipo.int/wipolex/en/legislation/details/6040.
• World Health Organization. “Noise”. Erişim Tarihi: Eylül 18, 2024. https://www.who.int/ europe/news-room/fact-sheets/item/noise.
• Yargı Kararları
• AYMGK, 17.4.2007, E. 2004/20 K. 2007/52.
• YCGK, 29.05.2007, E.2007/8-109, K.2007/115 K.
• Y2.CD, 13.2.2012, E.2012/2564, K. 2012/2749.
• Y4.CD, 24.12.2014, E.2013/24429, K.2014/36904.
• Y4.CD, 19.1.2015, E.2013/24261, K.2015/1454.
• Y4.CD, 19.1.2015, E.2013/24365, K.2015/1452.
• D14.D, 4.2.2015, E.2013/4341, K.2015/857.
• AYMGK, 5.3.2015, E.2014/124, K.2015/24.
• Y19.CD, 09.04.2015, E.2015/50, K.2015/171.
• Y8.CD, 26.06.2015, E. 2014/31429 K. 2015/20222.
• Y18.CD, 15.12.2015, E.2015/12170, K.2015/13519.
• Y4.CD, 27.4.2016, E.2014/1832, K.2016/8375.
• Y18.CD, 27.4.2016, E.2015/13060, K.2016/8837.
• Y18.CD, 1.6.2016, E.2015/13033, K.2016/12044.
• Y18.CD, 01.06.2016, E.2015/13033, K.2016/12044.
• Y18.CD, 01.06.2016, E.2015/13033, K.2016/12044.
• AYM Kararı, Başvuru No: 2014/2266, 16.6.2016.
• Y18.CD, 27.2.2017, E.2016/15421, K.2017/2171.
• Y18.CD, 5.12.2017, E.2015/39835, K.2017/14320.
• Y18.CD, 10.4.2018, E.2016/3270, K.2018/5281.
• AYM Kararı, Başvuru No: 2015/12621, 18.4.2018.
• AYM Kararı, Başvuru No: 2014/3735, 12.6.2018.
• AYM Kararı, Başvuru No: 2015/2334, 29.11.2018.
• Y19.CD, 11.12.2018, E.2018/644, K.2018/13125.
• Y18.CD, 18.2.2019, E.2017/6863 K.2019/3251.
• Y19.CD, 4.3.2020, E.2018/8450, K.2020/2425.
• Y19.CD, 11.3.2020, E. 2019/608 K. 2020/2740.
• Y19.CD, 22.3.2021, E.2019/23948, K.2021/3361.
• Y19.CD, 23.6.2021, E.2021/649, K.2021/7149.
• Y7.CD, 14.3.2022, E.2021/13146, K.2022/4826.
• Y4.CD, 26.04.2023, E.2022/14906, K.2023/17491.