Sanal Kaytarma Davranışları ve Zaman Yönetimi Etkileşimi: Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Araştırma Görevlileri Örneği

Yıl 2020, Cilt: 12 Sayı: 1, 79 - 86, 16.04.2020

Şerif Durmuş Adnan Çelik

Öz

Bu araştırmanın amacı Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi’nde (KMÜ) görev
yapan araştırma görevlilerinin sanal kaytarma davranışları ile zaman yönetimi
arasındaki etkileşimin tespit edilmesidir. Araştırmada, “Sanal Kaytarma
Faaliyetleri Ölçeği” “Zaman Yönetimi Envanteri” kullanılmıştır. Bu kapsamda
hazırlanan anket çalışması, KMÜ’de görev yapmakta olan araştırma görevlilerine
uygulanmıştır. Elde edilen verilerin, SPSS 24 programı kullanılarak analizleri
yapılmıştır. Araştırma sonucunda, katılımcıların sanal kaytarma davranışları
ile zaman yönetimi arasında negatif yönlü bir ilişkinin olduğu tespit
edilmiştir. Sanal kaytarma davranışlarının alt boyutları ile zaman yönetimi
arasında negatif yönlü bir ilişkinin olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Sanal Kaytarma, Zaman Yönetimi, Sanal Kaytarma ve Zaman Yönetimi Etkileşimi

Kaynakça

• Akgemci T. ve Çelik, A. (2016). Zaman Kavramı ve Kapsamı. A. Çelik, M.Ş. Şimşek ve A. Soysal (Ed.), Zaman Yönetimi: Yönetsel Zamanda Etkinlik içinde, (s. 1-22). Konya: Eğitim Yayınevi.
• Arslan, E. T. ve Demir, H. (2016). Sanal Kaytarma: Bir Kamu Kurumunda Hemşireler Üzerinde Ampirik Bir Araştırma. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 43(9), 1626-1637.
• Alay, S. ve Koçak, S. (2003). Üniversite Öğrencilerinin Zaman Yönetimleri ile Akademik Başarıları Arasındaki İlişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 35, 326-335.
• Ataş, M. (2017). Öğretmenlerin Sanal Kaytarma Davranışları ile Zaman Yönetimi Becerileri Arasındaki İlişki. (Yüksek Lisans Tezi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Yönetimi Teftişi Planlaması ve Ekonomisi Anabilim Dalı, Kahramanmaraş). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/ adresinden edinilmiştir.
• Blanchard, A. L. and Henle, C. A. (2008). Correlates of different forms of cyberloafing: The role of norms and external locus of control. Computers in Human Behavior, 24, 1067-1084.
• Blau, G., Yang, Y. and Cook, K., W. (2006). Testing a Measure of Cyberloafing. Journal of Allied Health, 35(1), 9-17.
• Bock, G. W. ve Ho, S. L. (2009). Non-Work Related Computing (NWRC). Communications of the Acm, 52(4), 124-128.
• Candan, H. ve İnce, M. (2016). Siber Kaytarma ve Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkinin İncelenmesine Yönelik Emniyet Çalışanları Üzerine Bir Araştırma. Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdare Bilimler Fakültesi Dergisi, 9(1), 229-235.
• Çelik, A. ve Akatay, A. (2016). Örgütlerde Zaman Yönetimi. A. Çelik, M.Ş. Şimşek ve A. Soysal (Ed.), Zaman Yönetimi: Yönetsel Zamanda Etkinlik (içinde), (s. 29-87). Konya: Eğitim Yayınevi.
• Efil, İ. (2015). İşletmelerde Yönetim ve Organizasyon. Bursa: Dora Yayınevi.
• Genç, E. ve Aydoğan, E. (2016). İşyerinde Sanal Tembellik Davranışı Ve Etkin Zaman Yönetimi İlişkisi: Bir Kamu Kurumunda Araştırma. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(2), 558-571.
• Güven, Y. ve Yeşil, S. (2013). İşletmelerde Zaman Yönetimi. İ. Bakan (Ed.), Çağdaş Yönetim Yaklaşımları İlkeler, Kavramlar ve Yaklaşımlar (içinde), (ss.59-91). İstanbul: Beta Yayınevi.
• Henle, C. A. (2008). The Interaction of Work Stressors and Organizational Sanctions on Cyberloafing. Journal of Managerial Issues, 20(3), 383-400.
• Lim, V. K. G. (2002). The IT Way of Loafing on the Job: Cyberloafing, Neutralizing and Organizational Justice. Journal of Organizational Behavior, 23, 675-694.
• Lim, V. K. G. and Teo, T. S. H. (2005). Prevalence, Perceived Seriousness, Justification and Regulation of Cyberloafing in Singapore an Exploratory Study. Information&Management, 42, 1081-1093. https://doi.org/10.1016/j.im.2004.12.002.
• Mahatanankoon, P., Anandarajan, M., and Igbaria, M. (2004). Development of a Measure of Personal Web Usage in the Workplace. CyberPsychology&Behavior, 7(1), 93-104.
• Mastrangelo, P. M., Everton, W. and Jolton, J. A. (2006). Personal Use of Work Computers: Distraction versus Destruction. CyberPsychology & Behavior, 9(6), 730-741.Örücü, E. ve Yıldız, H. (2014). İşyerinde Kişisel İnternet ve Teknoloji Kullanımı: Sanal Kaytarma. Ege Akademik Bakış, 14(1), 99-114.
• Özer, M. A. (2011). 21. Yüzyılda Yönetim ve Yöneticiler. Ankara: Nobel Yayınevi.
• Özkalp, E., Aydın, U. ve Tekeli, S. (2012). Sapkın Örgütsel Davranışlar ve Çalışma Yaşamında Yeni Bir Olgu: Sanal Kaytarma (Cyberloafing) ve İş İlişkilerine Etkileri. Çimento Endüstrisi İşverenleri Sendikası Dergisi, 18-33.
• Özdemir, A. (2006). Farklı Örgüt Kültürü Olan İsletmelerde Zaman Yönetimi Üzerine Ampirik Bir Araştırma: Bursa İli Örneği. (Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/ adresinden edinilmiştir.
• Öztürk, U. C. (2015). Bağlantıda Kalmak ya da Kalmamak İşte Bütün Korku Bu: İnternetsiz Kalma Korkusu ve Örgütsel Yansımaları. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(37), 625-631.
• Robinson, S. L. and Bennett, R., J. (1995). A Typology of Devi¬ant Workplace Behaviors: A Multidimensional Scalling Study. Academy of Management Journal, 38(2), 555-572.
• Taşlıyan, M. (2016). Teknolojik Araçlarla Zaman Yönetimi. A. Çelik, M.Ş. Şimşek, A. Soysal (Ed.), Zaman Yönetimi Yönetsel Zamanda Ekinlik içinde, (s. 275-294). Konya: Eğitim Yayınevi.
• Tengilimoğlu, D., Altınöz, M., Başpınar, N. Ö. ve Erdönmez, C. (2011). Zaman ve Zaman Yönetimi Kavramı. Hasan Tutar (Ed.), Zaman Yönetimi içinde, (s.17-36). Ankara: Seçkin Yayınevi.
• Tuna, M. ve Tuna, A. A. (2012). Büro Yönetimi. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Ünal, Ö. F. ve Tekdemir, S. (2015). Sanal Kaytarma: Bir Kamu Kurumunda Ampirik Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 20(2), 95-118.
• “Zaman / Vakit” (2017): http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS, Erişim Tarihi: 08.12.2017.