İstanbul Suriçinin Gece Issızlaşan Semtlerinde Sosyal Hayat: Cami Lojmanlarında Yaşayan Aileler Üzerine Nitel Bir Araştırma

Yıl 2018, , 45 - 58, 26.07.2018

Hatice Gökce

https://doi.org/10.30913/alinterisosbil.347683

Öz

İstanbul’un
tarihsel kent merkezlerinden “Suriçi” diye ifade ettiğimiz semt maalesef sosyal
dokunun, demografik yapısının ve işlevinin uğradığı büyük ve köklü değişimler
yaşamıştır. Bu doğrultuda gece ile gündüz arasındaki demografik yapının ya da
nüfus kompozisyonunun farklılaşması arasındaki makasın açıklığı; özellikle gece
de bu semtte yaşamak durumunda kalan cami görevlileri ve aileleri açısından,
fark ettiğimizin dışında bir sosyal hayat oluşturmuştur. Bu bağlamda suriçinin gece
ıssızlaşan Beyazıt bölgesindeki cami lojmanlarında yaşayan katılımcılarla nitel
bir veri toplama yöntemi olan derinlemesine görüşmeler yapılarak veriler içerik
analizi sonuçları yorumlanmıştır. Gelir-geçer bir nüfus popülasyonu ile gündüz
işyeri gece ise otel müşterileri tarafından kullanılmak suretiyle geceleri
ıssızlaşan; kayıtlı nüfusu her geçen gün hızla eriyen ve dolayısıyla sağlıklı
bir mahalle ya da komşuluğun sosyal hayatından kopan suriçinde zorunlu ikamet
eden camilerin din görevlileri ve ailelerine yönelik yapılan araştırmada lojman
konut biçimi incelenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Issızlaşma, Mekânsal Dönüşüm, Demografik Dengesizlik, Kentsel Hareketler

Kaynakça

• Alver, K. (2012). Komşuluk. Hece (250), 341.
• Alver, K. (2009). Mahalleye Giriş. Hece (13), 145.
• Avcı, S. (1994). Eminönü İlçesi. Dünden Bugüne İstanbul Ansiklopedisi (Cilt III, s. 165). içinde İstanbul: Kültür Bakanlığı ve Tarih Vakfı.
• Bulut, Y. (2009). Bir Semte Vefa. B. İmanov, & Y. Uğur içinde, Değişen Toplumsal Yapısı İle Vefa Semti (s. 455-479). İstanbul: Klasik Yayınları.
• Erden, D. (2009, Mart 11). Haliç’te Dönüşüm ve Tarihsel Süreklilik. Osmanlı Bankası Arşiv ve Araştırma Merkezi: http://www.obarsiv.com/e_voyvoda_0809.html adresinden alınmıştır
• Erkilet, A. (2009). "Düzgün Aileler" "Yeni Gelenler"e Karşı: Korku Siyaseti, Tahliyeler ve Kentsel Ayrışma. Hece (13), 88.
• Marshall, G. (1999). Sosyolojik Konut İncelemeleri. Sosyoloji Sözlüğü (O. Akınhay, & D. Kömürcü, Çev., s. 687). içinde Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Murat, S. (2006). Cumhuriyet Dönemi’nde Eminönü’nün Nüfus Yapısı ve Göç Hareketleri. 1. Uluslararası Eminönü Sempozyumu Tebliğler Kitabı (s. 202-239). içinde İstanbul: Eminönü Belediyesi Yayınları.
• Ortaylı, İ. (1977). İstanbul’un Mekansal Yapısının Tarihsel Evrimine Bakış. Amme. İdaresi Dergisi , 10 (2), 77-98.
• Sedat Murat, H. Y. (2006). Eminönü Sosyo-Ekonomik Yapısı. İstanbul: Bilge Yayıncılık.
• Şen, B. (2012). Metropol Kent Merkezlerinde Çöküntüleşme Eğilimleri: İstanbul Eminönü-Süleymaniye Bölgesi Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi , 17 (2), 293-323.