The Mathnawī-i maʿnawī, written by Mawlānā Jalāl al-Dīn Muḥammad ibn Muḥammad al-Balkhī l-Rūmī in the 13th century, it has had a great influence not only in the Islamic world but also in world literature. The Masnavi is considered one of the most important texts of Islamic mysticism and has been a source of inspiration for centuries in regions such as the Ottoman Empire, Iran, and the Indian subcontinent. It is seen that Mevlana frequently uses food-themed metaphors and earth-wheat metaphors to express his ideas. In rhetoric, metaphors are created to strengthen the expression and make it more vivid. It is predicted that the metaphors that are concentrated on the axis of spiritual values such as maturation and maturation in the Masnavi work were not chosen randomly by Hz. Mevlana and that the soil and wheat metaphors used in today's modern world should be noticed, read and understood more in the psychological, social and cultural context and that they can respond to the individual's belonging needs. For this purpose, when the metaphors were categorized and compiled, it was seen that the word soil was mentioned in 368 places and wheat in 79 places. The Mesnevi work was analyzed in terms of soil and wheat metaphors using the document analysis method, and the veiled expressions of the images used were tried to be made more understandable without changing their essence. In the study, through content analysis, which is a systematic technique for determining the presence of certain words and concepts in a text or group of texts, the common themes of metaphorical expressions on wheat and soil were tried to be identified. Wheat was used as a metaphor symbolizing dependence on earthly life. The fact that it symbolizes man's separation from paradise points to the transient nature of worldly life and the need for a spiritual transformation. Another important symbolic meaning of wheat in Sufism is found in the theme of trust, death, and rebirth. In Mevlevism, soil and wheat are powerful sources of metaphor, symbolizing the process of human spiritual maturation and the journey to divine love. It is seen that Hz. Mevlana provides valuable guidance that supports universal values while describing the process of human evolution. When the metaphors are analyzed, it is seen that these meanings, which are thought to add value to the individual and society, which will better understand the “human” philosophy of Masnavi, are not used incidentally. As a result of the study, different metaphors can be examined in the Mesnevi work, and it can be suggested to study the metaphors in the works of Sufi greats such as Yunus Emre, Hacı Bektaş-ı Veli, Hacı Bayram Veli.
Bu makale III. Uluslararası Aşçı Dede Ateşbâz-ı Velî Sempozyumunda özet olarak sunulan bildirinin yeniden yazılmış halidir.
Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî tarafından 13. yy’da yazılan Mesnevî adlı eser, sadece İslam dünyasında değil, dünya edebiyatında da büyük bir etkiye sahiptir. Mesnevi, İslam tasavvufunun en önemli metinlerinden biri olarak görülür ve Osmanlı, İran ve Hint alt kıtası gibi bölgelerde yüzyıllardır ilham kaynağı olmuştur. Mevlana’nın fikirlerini ifade ederken sıkça gıda temalı metaforları ve toprak-buğday metaforları kullandığı görülmektedir. Söz sanatlarında ifadeyi güçlendirmek ve daha canlı hale getirmek için metaforlar oluşturulmaktadır. Mesnevi eserinde tekâmül, olgunlaşma gibi manevi değerler ekseninde yoğunlaşan metaforların Hz. Mevlâna tarafından rastgele seçilmediği ve kullanılan toprak ve buğday metaforlarının günümüz modern dünyasında psikolojik, sosyal ve kültürel bağlamda daha çok fark edilmesinin, okunmasının ve anlaşılmasının bireyin aidiyet ihtiyaçlarına cevap verebileceği öngörülmektedir. Bu amaçla metaforlar kategorize edilerek derlendiğinde 368 yerde toprak, 79 yerde buğday kelimesi geçtiği görülmüştür. Mesnevi eseri doküman analizi yöntemi kullanılarak Toprak ve Buğday metaforları açısından incelenmiş kullanılan imgelerin perdeli anlatımları özünü değiştirmeden daha anlaşılabilir kılınmaya çalışılmıştır. Çalışmada bir metin ya da metinler grubunda belirli kelime ve kavramların varlığını tespit etmeye yönelik sistematik bir teknik olan içerik analizi aracılığıyla buğday ve toprak konulu metaforik anlatımların ortak temaları tespit edilmeye çalışılmıştır. Buğday, dünya hayatına bağımlılığı simgeleyen bir metafor olarak kullanılmıştır. İnsanın cennetten kopuşunu simgelemesi, dünya hayatının geçici doğasına ve manevi bir dönüşüm ihtiyacına işaret eder. Buğdayın tasavvufta bir diğer önemli sembolik anlamı ise, tevekkül, ölüm ve yeniden doğuş temasında karşımıza çıkar. Mevlevilikte toprak ve buğday, insanın manevi olgunlaşma sürecini ve ilahi aşka olan yolculuğunu simgeleyen güçlü metafor kaynaklarıdır. Hz. Mevlana’nın insanın tekâmüle giden sürecini anlatırken evrensel değerleri destekleyen kıymetli yönlendirmeler yaptığı görülmektedir. Metaforlar incelendiğinde Mesnevi’nin “insan” felsefesi daha iyi anlaşılacak bireye ve topluma değer kattığı düşünülen bu anlamlandırmaların tesadüfi olarak kullanılmadığı görülmektedir. Çalışma sonucunda Mesnevi eserinde farklı metaforlar incelenebilir, Yunus Emre, Hacı Bektaş-ı Veli, Hacı Bayram Veli gibi tasavvuf büyüklerinin eserlerindeki metaforlar çalışılması önerilebilir.
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Mutfak Kültürü, Gastronomi (Diğer) |
| Bölüm | Olgu Sunumu |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 26 Haziran 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 14 Kasım 2024 |
| Kabul Tarihi | 3 Mart 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 4 Sayı: 1 |
Anadolu Üniversitesi Mesleki Eğitim ve Uygulama Dergisi (ANAMEUD)'nde yayınlanan makaleler, Creative Commons Atıf-Gayriticari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY-NC 4.0) ile lisanslanmıştır.
Bilimsel araştırmaları kamuya ücretsiz sunmanın bilginin küresel paylaşımını artıracağı ilkesini benimseyen dergi, tüm içeriğine anında açık erişim sağlamaktadır. Makalelerdeki fikir ve görüşlerin sorumluluğu sadece yazarlarına ait olup Anadolu Üniversitesi Mesleki Eğitim ve Uygulama Dergisi (ANAMEUD)'nin görüşlerini yansıtmazlar.