Amaç: Bu araştırma, Tip II Diyabetes Mellituslu bireylerde manevi iyilik düzeyinin hastalığı kabullenmeye etkisinin belirlenmesi amacıyla yapıldı.
Yöntem: Araştırma bir Üniversite Hastanesinin Diyabet Eğitim Merkezi, Endokrin ve Metabolizma kliniği ve polikliniğinde Eylül-Aralık 2021 tarihleri arasında yürütüldü. Kesitsel türde yapılmış olan araştırmanın örneklemini, Tip II Diyabetes Mellitus tanısı almış 110 birey oluşturdu. Verilerin toplanmasında Birey Bilgi Formu, Hastalık Kabul Ölçeği ve Manevi İyilik Ölçeği kullanıldı.
Bulgular: Araştırmada, bireylerin hastalık kabul düzeyi toplam puan ortalamasının 21.85±3.93 ve manevi iyilik düzeyi toplam puan ortalamasının 21.13±8.66 olduğu belirlendi. Hastalık kabul toplam puanı ile manevi iyilik toplam puanı arasında pozitif zayıf bir ilişki olduğu bulundu (p<0.05, r=0.434). Ayrıca, manevi iyilik düzeyinin hastalığı kabullenmeyi %18 oranında yordadığı belirlendi.
Sonuçlar: Bireylerin hastalığı kabullenme ve manevi iyilik düzeylerinin orta düzey olduğu söylenebilir. Bireylerin manevi iyilik düzeyleri arttıkça hastalığı kabul düzeylerinin de arttığı belirlendi.
Aim: The current study was conducted to evaluate the effect of spiritual well-being levels on acceptance of illness in individuals with Type II Diabetes Mellitus (TIIDM).
Methods: The study was conducted in a University Hospital Diabetes Education Center, Endocrine and Metabolism clinic and polyclinic between September and December 2021. The current study was of a cross-sectional type, and it was consisted of 110 individuals with TIIDM. Individual Information Form (IIF), Acceptance of Illness Scale (AIS), and Spiritual Well-being Scale (FACIT-Sp) were utilized to collect data.
Results: It was determined that individuals’ acceptance of illness scores were 21.85±3.93, and their spiritual well-being scores were 21.13±8.66. A statistically positive weak correlation was determined between the individuals' total mean scores of FACIT-Sp and AIS (p<0.05, r=0.434). The spiritual well-being levels predicted the acceptance of illness by 18%.
Conclusion: It can be said that the individuals with TIIDM had mild levels of acceptance of illness and spiritual well-being. In addition, it was determined that as the individuals’ spiritual well-being levels increased, their acceptance of illness levels also increased.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Hemşirelik (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Aralık 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 3 Sayı: 3 |
Content of this journal is licensed under a Creative Commons Attribution NonCommercial 4.0 International License