Aim: The aim of this study was to examined the prenatal attachment and prenatal distress levels of women with and without risky pregnancies.
Methods: This study utilized relationship-seeking and descriptive type of study. The data was collected from women with a pregnancy of 20 weeks or more who applied to the gynecology clinic of a hospital between March 2022 and July 2023. The participants included in the study sample were divided into 2 groups, with 59 pregnant women in each group (risky pregnant, non-risky pregnant). Women's prenatal attachment level was evaluated using the Prenatal Attachment Inventory (PAI) and their prenatal distress level was evaluated using the Tilburg Pregnancy Distress Scale (TPDS).
Results: In the study, the mean PAI score of women with risky pregnancies is significantly lower than that of women whose pregnancies are not at risk (p<0.05). The mean TPDS score of women with risky pregnancies is significantly higher than that of women whose pregnancies are not at risk (p<0.05). Additionally, significant relationship was not found between prenatal attachment and prenatal distress levels of women in both groups in the study (p>0.05).
Conclusion: In this study, while the grade of prenatal attachment was determined to be low and the grade of prenatal distress was high in the risky pregnancy group; In the group without risky pregnancy, the grade of prenatal attachment was determined to be high and the grade of prenatal distress was found to be low. It is suggested that nurses and midwives ensure consultancy activities on the issue.
Amaç: Bu araştırmanın amacı, gebeliği riskli olan ve olmayan kadınların prenatal bağlanma ve prenatal distres düzeylerini incelemektir.
Yöntem: Araştırma ilişki arayıcı ve tanımlayıcı tipte bir çalışmadır. Veriler, Mart 2022 ile Temmuz 2023 tarihleri arasında bir hastanenin kadın doğum kliniğine başvuran 20 hafta ve üzeri gebeliği olan kadınlarla toplanmıştır. Araştırmanın örneklemine dahil edilen katılımcılar, her grupta 59 gebe kadın (riskli gebe, riskli olmayan gebe grubu) olacak şekilde 2 gruba ayrılmıştır. Kadınların prenatal bağlanma düzeyi Prenatal Bağlanma Envanteri (PBE) ile prenatal distres düzeyi ise Tilburg Gebelikte Distres Ölçeği (TGDÖ) kullanılarak değerlendirilmiştir.
Bulgular: Araştırmada gebeliği riskli olan kadınların PBE puan ortalaması gebeliği riskli olmayan kadınlara göre oldukça düşüktür (p<0.05). Gebeliği riskli olan kadınların TGDÖ puan ortalaması, gebeliği riskli olmayan kadınlara göre oldukça yüksektir (p<0.05). Ayrıca, araştırmada her iki grupta yer alan kadınların prenatal bağlanma ve prenatal distres düzeyleri arasında anlamlı ilişki saptanmamıştır (p>0.05).
Sonuçlar: Araştırmada, riskli gebelik grubunda prenatal bağlanma düşük, prenatal distres yüksek bulunurken; riskli gebeliği olmayan grupta prenatal bağlanma düzeyi yüksek, prenatal distres düzeyi düşük bulunmuştur. Hemşire ve ebelerin konuyla ilgili danışmanlık faaliyetleri gerçekleştirmeleri önerilmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Doğum ve Kadın Hastalıkları Hemşireliği |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ağustos 2024 |
Gönderilme Tarihi | 24 Haziran 2024 |
Kabul Tarihi | 6 Ağustos 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 5 Sayı: 2 |
Content of this journal is licensed under a Creative Commons Attribution NonCommercial 4.0 International License